#ܢܚ݅ߊ‌ܘ_ܦ‌ܠܢ‌ܩܢ #پارتـــ124 سرش رو به پشتی صندلی تکیه داد و عینک دودیشو برداشت: -هوف! نمیتونستم بفهمم قصدش از این حرکات چیه؟ خدایا فقط خودت به زندگیم رحم کن، به بابام رحم کن. چشماشو باز کرد و همونجوری که سرش رو تکیه داده بود، به سمتم متمایل شد. چشمای سبز و عسلی با مژه‌‌های بلند و نگاهی به ظاهر معصوم. از چشمام ترس رو میشد فهمید، و اون هم این موضوع رو به خوبی فهمیده بود. صدای پوزخندش رو شنیدم، از زیر ماسک میشد فهمید که پوزخند زده. سرشو دومرتبه کج کرد و تیکه داد به صندلی: -ترسیدی؟ ادامه داستان👎 #مثبت_باش_معجزه_میشه😍😊 #خدا @Energyplus_ir