#روش_شناسی_فقاهت #روش_شناسی_اجتهاد 🔻 فاصله گرفتن از ادبيات تربيتى دين، یکی از ضعف‌های مکتب شیخ طوسی(ره) ⬅️ شارع به خاطر وظیفۀ تربیتی خود در مقام تخاطب از ادبياتى استفاده می‌کند كه حالتى انگيزشى داشته باشد و علاوه بر #تعليم، او را به حركت وادارد نه صرفا بيانى حقوقى داشته باشد. #ادبيات تربيتى و انگيزشى بسيار مؤثرتر از ادبيات صرفاً تعليمى است. به همين خاطر، فضاى آيات و روايات ما آكنده از چنين ادبياتى است. در فضاى آيات و روايات، استفاده از واژه‌هايى مانند «واجب، حرام، مستحب و مكروه» در مقايسه با الفاظى مانند «بر مؤمن سزاوار است، ملعون است، از اخلاق انبياست، از اخلاق منافقين است، بهشت بر او حرام است و...» بسيار اندک است. لذا در نقل #روايت، ادبيات تربيتى نيز منتقل مى‌گردد. مردم در فضاى روايت قرار مى‌گيرند و از انذارها و تبشيرها بهرمند مى‌گردند. 🔹اما شيخ در مبسوط، فقه تجريدى و تفريعى را پايه‌گذارى كرد و اين خود قدمى بزرگ در #فقه شيعه بود؛ ولى از ادبيات تربيتى #دين غفلت، و به مرور از كتب فقهى حذف شد. 📚 مطالعۀ بیشتر را در کتاب «روش‌شناسی اجتهاد» پیگیری فرمایید. 🆔 @tahavol_howze