عبد الله ابن المقفع (بخش دوم) در بخش پیشین به طور مختصر به معرفی شخصیت و تاریخ زندگی ابن مقفع پرداختیم. در ادامه نگاهی به آثار وی در اخلاق و سیاست خواهیم داشت. گرچه به طور طبیعی آثار وی در حکمت عملی از پختگی شایسته‌ای برخوردار نیست و عمده آثار وی در این حوزه نوعی گردآوری قلمداد می‌شود، اما بر حسب آثار باقیمانده فضل تقدم در این حوزه از آن وی است. لازم به توضیح است که خلافت اسلامی در قرون اولیه، به جهت فقدان نرم‌افزارهای لازم برای دیوان‌سالاری و کشورداری، به آثار ترجمه شده از شرق و غرب وابسته بودند؛ آثار ترجمه‌شده از پادشاهی ساسانی اولین نمونه‌ها از این دست بودند و ابن مقفع نیز به دلیل آشنایی با این فرهنگ، یکی از واسطه‌ها برای انتقال آیین کشورداری از ایران باستان به خلافت عباسی بوده است. در این دوره راهنماهای کشورداری و اخلاق پادشاهی معمولا در قالب پند و اندرز یا داستان به شاهان و شاهزادگان آموزش داده‌ می‌شده است. آثار ترجمه‌ای یا تأليفی ابن مقفع نیز از همین قالب‌ها پیروی می‌کند برخی از آثار باقیمانده از وی در مسائل نزدیک به حکمت عملی به قرار زیر است: 1. کلیله و دمنه: کتابی است با اصالت هندی که ابن مقفع آن را از پهلوی به عربی ترجمه کرده است. در این کتاب از دریچه افسانه‌هایی از روابط و گفتگوی حیوانات، آیین زندگی و شیوه کشورداری را می‌آموزد. در دیباچه آن صراحتا بیان شده است که این کتاب برای خواص از ملوک تاليف شده است و به منظور حفظ آن آموزه‌ها از دسترس مردمان عامی، از زبان نمادین در آن بهره برده‌اند. ظاهرا همه آنچه در این کتاب آمده است، ترجمه نیست و افزوده‌هایی از خود ابن مقفع را نیز در بر می گیرد. 2. الأدب الکبیر: کتابی است در امور حکومت و کشورداری که که مشتمل است بر پندها و اندرزهایی که ظاهرا بخش‌هایی از آن ترجمه اقوال حکمای فارسی و برخی نیز احتمالا دارای اصالتی یونانی است. درجایی از این کتاب نوشته است: «إن ابتليت بالإمارة فتعوذ بالعلماء» (اگر گرفتار ریاست شدی، به دانشمندان پناه آور) (آثار ابن المقفع، ص247) 3. الأدب الصغير: مورخان در برابر الأدب الکبير، برای ابن مقفع کتابی با این عنوان یاد کرده اند اما روشن نیست که نسخه مطبوع فعلی، حقیقتا همان کتاب باشد. در این نسخه موجود، بخش‌هایی از کتاب با الأدب الکبیر و بخش‌های دیگر با کلیله و دمنه مشترکاتی دارد ولی به هر روی موضع این کتاب نیز در آداب سیاست‌ورزی و حکومت است. 4. رسالة الصحابة: اين‌ كتاب‌ تأليف‌ ابن‌ مقفع‌ است‌ و ترجمه‌ نيست‌. اين‌ رساله‌ خطاب‌ به‌ منصور خليفة عباسى‌ است‌ و راهنمايي‌هايى‌ است‌ درباره سپاه‌ خراسان‌ و مردم‌ كوفه‌ و بصره‌ و شام‌ و حجاز و دربارة قضات‌ و ماليات‌ و اطرافيان‌ يا «صحابة خليفه‌». در یکی از فقرات این کتاب می خوانیم: «قد علمنا علما لایخالطه شک أن عامة قط لم يصلح من قبل أنفسها و لم يأتها الصلاح إلا من قبل خاصتها» (ما به يقین دریافتیم که عوام مردم به خودی خود و بدون فعالیت و کار خواص اهل صلاح نمی‌شوند) (آثار ابن المقفع، ص323) 5. كتاب‌ التاج‌ فى‌ سيرة انوشروان‌: این کتاب را ابن مسکویه در تجارب الأمم نقل کرده است و به احتمال زیاد مطابق گزارش ابن ندیم از آن ابن مقفع بوده است. این کتاب تألیف خود انوشیروان بوده است که توسط ابن مقفع به عربی ترجمه شده است. انوشیروان‌ در اين‌ كتاب‌ شرح‌ بعضى‌ از وقايع‌ روزگار سلطنت‌ خود را نوشته‌ است. 🌐 مقاله ابن المقفع در دایرة المعارف بزرگ اسلامی 👈 ابن مقفع (بخش اول) 🔎 #إنسانيات @Ensaniyaat

«پندانه»، انعکاس حکمت عملی در متون ادبی کهن است. ادبیات غنی فارسی پر است از پندهای اخلاقی و دستور العمل های کشورداری که در این بخش به نمونه هایی از آنها خواهیم پرداخت. #پندانه #إنسانیات @Ensaniyaat

گروهی حکما به حضرت کسری در، به مصلحتی سخن همی‌گفتند و بزرگمهر که مهتر ایشان بود خاموش. گفتندش: چرا با ما در این بحث سخن نگویی؟ گفت: وزیران بر مثال اطبا اند و طبیب دارو ندهد جز سقیم را؛ پس چو بینم که رای شما بر صوابست مرا بر سر آن سخن گفتن حکمت نباشد. چو كاری بی فضول من بر آید مرا در وی سخن گفتن نشاید و گر بینم که نابینا و چاه است اگر خاموش بنشینم گناه است 📚 گلستان سعدی، باب اول در سیرت پادشاهان، حکایت ۳۸ 🔎 #إنسانيات @Ensaniyaat

#پی_نوشت 🖋 حاشیه ای بر حکایت گلستان در تکمیل حکایت منقول از سعدی می توان به این نکته توجه داد که یکی از تمثیل های رایج و پر اثر در حکمت عملی، تناظر بین مدبر مدینه و پزشک است. مثلا فارابی در فصول منتزعة با استفاده از این تناظر، در چند فصل ابعاد گوناگونی از تدبیر مدینه را تبیین می کند. 🔷 از جمله در فصل سوم کار پزشک را این چنین تبیین می کند: «متى انحرف البدن عن الاعتدال من مزاجه فالذي يردّه إلى الاعتدال و يحفظه عليه هو الطبيب.» 🔷 سپس در ادامه کارویژه مدبر مدینه را چنین معرفی می کند: «كذلك إذا انحرفت المدينة في أخلاق أهلها عن الاعتدال، فالذي يردّها إلى الاستقامة و يحفظها عليها هو المدنيّ.» 🔷 وی در ادامه در باره نقاط اشتراک و افتراق مدیر و پزشک چنین جمع بندی می کند: «فالمدنيّ و الطبيب يشتركان في فعليهما و يختلفان في موضوعَيْ صناعتهما. فإنّ موضوع ذلك هو الأنفس، و موضوعَ هذا هوالأبدان. و كما أنّ النفس أشرف من البدن،كذلك المدنيّ أشرف من الطبيب.» 📚 فصول منتزعة، فصل ۳، ص۲۴ 🔎 #إنسانيات @Ensaniyaat

🏴 امام باقر علیه السلام در تذکرة الاولياء آن حجت اهل معاملت؛ آن برهان ارباب مشاهدت؛ آن امام اولاد نبی؛ آن گزیده احفاد علی؛ آن صاحب باطن و ظاهر ابوجعفر محمد باقر رضی الله عنه ... گویند که کنیت او ابوعبدالله بود و او را باقر خواندندی مخصوص بود به دقایق علوم و لطایف اشارت؛ و او را کرامات مشهور است به آیات باهر و براهین زاهر؛ و می‌آرند در تفسیر این آیت که فمن یکفر بالطاغوت ویؤمن بالله فرموده است که بازدارندۀ تو از مطالعه حق طاغوت است بنگر تا چه محجوبی بدان حجاب ازوی بازماندۀ به ترک آن حجاب بگوی که به کشف ابدی برسی و محجوب ممنوع باشد و ممنوعی نباید که دعوی قربت کند. نقلست که از یکی از خواص او پرسیدند که او شب چون می‌گذراند گفت: چون از شب لختی برود او از اوراد فارغ شود به آواز بلند گوید الهی و سیدی شب درآمد و ولایت تصرف ملوک بسر آمد و ستارگان ظاهر شدند و خلایق بخفتند و صوت مردمان بیارامید و مردم از در خلق رمیدند و بایستهای خود بنهفتند و بنوم درها فروبستند و پاسبانان برگماشتند و آنها که بدیشان حاجتی داشتند فرو گذاشتند بار خدایا تو زندۀ و پایندۀ و بینندۀ غنودن بر تو روانیست و آنکه ترا بدین صفت نداند هیچ نعمت را مقر نیست. تو آن خداوندی که رد سائل بر تو روا نباشد. آنکه دعا کند از مومنان بردرگاهست سایل را باز نداری بار خدایا چون مرگ و گور و حساب را یاد کنم چگونه از دنیا بهرۀ پس از تو خواهم از آنکه ترا دانم و از تو جویم از آنکه ترا می‌خوانم راحتی درحال مرگ بی‌برگ و عیشی درحال حساب بی‌عفاب. این می‌گفتی و می‌گریستی تا شبی او را کسی گفت: یا سیدی چند گوئی گفت: ای دوست یعقوب را یک یوسف گم شده چنان بگریست علیه السلام که چشمهایش سفید شد من ده کس از اجداد خود یعنی حسین و قبیله او را در کربلا گم کرده‌ام کم از آن کی در فراق ایشان دیده‌ها سفید کنم ... 📚 عطار نیشابوری, تذکرة الأولیاء 🔎 #إنسانيات @Ensaniyaat

کانال #إنسانيات در تلگرام راه اندازی شد. با ما همراه باشید: https://t.me/Ensaniyaat2

#حکمت_عملی 🔶️راهی برای عینیت حکمت در بستر اجتماع. 📲نشریه دیجیتال #إنْسانيَّاتْ جایی برای زدودن غبار غربت از چهره کاربردی ترین مفهوم فراموش شده حکمت. 🔺️معرفی کتاب و منشورات مکتوب. 🔺️معرفی اندیشمندان حکمت عملی. 🔺️جریان شناسی و سیر تطور حکمت عملی. 🔺️کرسی های آنلاین آزاد اندیشی. 🔺️باشگاه کتابخوانان. 🔺️ارائه منابع. 🔺️میزگردهای تخصصی. 🔺️دوره های آموزشی‌. 🔷️و هر آنچه در دایره حکمت عملی است. 🔍 به ما بپیوندید https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

#پی_نوشت مناظره انتخاباتی سقراط و فایدروس، برگرفته از رساله فایدروس افلاطون است. متن تفصیلی این گفتگو که بخشی از رسالۀ فایدروس افلاطون است، تقدیم حضورتان می شود. 📚 منبع: دورۀ کامل آثار افلاطون، رسالۀ فایدروس، ج 3، صص 1331 - 1335 #إِنْسانيّاتْ #وقایع_اتفاقیه #رساله_فایدروس ‌‌•┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

شريفترين انسان و عزيز ترين انبياء و خاتم رسولان (صلى الله عليه و آله و سلم) چنين گفت با مركز حكمت و فلك حقيقت و خزينه عقل امير المؤمنين (عليه السلام) كه يا على: «إذا رأيتَ الناسَ يتقَرَّبِون إلى خَالِقِهِم بأنواعِ البِرّ، تَقرَّب إليه بأنواعِ العقلِ تَسبِقُهُم» گفت: «يا على چون مردمان در كثرت عبادت رنج برند تو در ادراك معقول رنج بر تا بر همه سبقت‏گيرى.» و اين چنين خطاب جز چنین بزرگى راست نيامدى كه او در ميان خلق آن چنان بود كه معقول در ميان محسوس. لاجرم چون بديده بصيرت عقلى مدرك اسرار گشت همه حقايق را دريافت و ديدن يك حكم دارد كه گفت «لو كُشِفَ الغِطاءُ ما ازدَدَتُ يقيناً». هيچ دولت آدمى را زيادت از درك معقول نيست؛ بهشتى كه بحقيقت آراسته باشد بانواع نعِم و زنجبيل و سلسبيل ادراك معقول است؛ دوزخ با عقاب و اغلال متابعت اشغال جسمانى است كه مردم در جحيم هوى افتند و دربند خيال بمانند. 📚 ابن سینا، معراج نامه، ص15 #إنسانيات #غدیر #ابن_سینا #علامه_جعفری ‌•┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

بنگر که خلق را به که داد و چگونه گفت روزی که خطبه کرد نبی بر سر غدیر دست علی گرفت و بدو داد جای خویش گر دست او گرفت تو جز دست او مگیر علم علی نه قال و مقال است عن فلان بل علم او چو در یتیم است بی‌نظیر آب حیات زیر سخن‌های خوب اوست آب حیات را بخور و جاودان ممیر پندیت داد حجت و کردت اشارتی ای پور، بس مبارک پند پدر پذیر 📚 ناصرخسرو, دیوان اشعار, قصاید، قصیده ۹۷ #إنسانيات #غدیر ‌•┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

📚 شعر هو العلی الکبیر 🖋 علّامه شيخ محمّد حسين غروى اصفهانى (مفتقر) #إنسانيات #غدیر #محقق_اصفهانی ‌•┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

📽 امیرالمؤمنین (علیه السلام) قلّه حکومت اسلامی #إنسانیات #علی_در_کلام_ولی ‌•┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

معرفی کتاب کلیله و دمنه (بخش دوم): معرفی کلیله و دمنه به قلم عبدالله بن مقفع (مترجم کتاب کلیله و دمنه از زبان پهلوی به عربی) #إِنْسانيّاتْ #مداد_الحکما #کلیله_و_دمنه •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

معرفی کتاب کلیله و دمنه (بخش سوم): مروری بر محتوای کتاب کلیله و دمنه 🔗 بخش اول 🔗 بخش دوم #إِنْسانيّاتْ #مداد_الحکما #کلیله_و_دمنه •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

معرفی کتاب کلیله و دمنه (بخش چهارم): مروری بر ترجمه های کتاب کلیله و دمنه 👈 قسمت های قبلی #إِنْسانيّاتْ #مداد_الحکما #کلیله_و_دمنه #پی_نوشت نمودار ترجمه کتاب کلیله و دمنه به زبان های مختلف •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

💠 حق رعیت بر پادشاه (بریده ای از گفتگوی دمنه با شیر) 🔸 از حقوق رعیت بر پادشاه آن است که هریک را بر مقدار مروت و یک دلی و نصیحت بدرجه ای رساند، و به هوا در مراتبْ تقدیم و تاخیر نفرماید، وکسانی را که در کارها عاطل و از هنرها غافل باشند بر کافیان هنرمند و داهيان (۱) خردمند ترجیح و تفضیل روا ندارد، که دو کار از عزایم پادشاهان غریب نماید: حلیت پای بر سر بستن، و پیرایه سر بر پای آویختن. و مروارید و یاقوت را در سرب و ارْزیز (۲) نشاندن در آن تحقیر جواهر نباشد ليکن عقل فرماینده به نزدیک اهل خرد مطعون گردد. و انبوهی یاران که دوربین و کاردان نباشند عین مضرت است، و نفاذ کارها به اهل بصر و فهم تواند بود نه به انبوهی انصار و اعوان. و هر که یاقوت بر خویشتن دارد گران بار نگردد و بدان هر غرض حاصل آید. و آن که سنگ در کیسه کند از تحمل آن رنجور گردد و روز حاجت بدان خيرى نیابد. و مرد دانا صاحب مروت را حقیر نشمرد اگرچه خاملْ ذكر و نازلْ منزلت باشد، چه پی را از میان خاک برگیرند و بدو زینها پردازند که مرکب ملوک شود و کمانها راست کنند که به صحبت دست پادشاهان و اشراف عزیز گردد. 🔸 و نشاید پادشاهان را که هنرمندان را به خمول اسلاف فروگذارد و بی هنران را به وسایل موروث، بی هنرِ مکتسبْ اصطناع فرماید بلکه تربیت پادشاه بر قدر منفعت باید که در صلاح مُلک از هریک چه آید و كدام مهم را شاید، چه اگر بی هنران خدمت اسلاف را وسیلت سعادت سازند خلل بکارها راه یابد و اهل هنر ضایع مانند. و هیچ کس بمردم از ذات او نزدیک تر نیست، چون بعضی از آن معلول (۳) شود به داروها علاج پذیرد که از راههای دور و شهرهای بیگانه آرند. و موش اگرچه مردم را همسایه و هم خانه است، چون موذی باشد او را از خانه بیرون می‌فرستند و در هلاک وی سعی واجب بینند. و بازْ اگرچه وحشی و غریب است چون از او منفعت مى تواند بود به اکرامی هرچه تمامتر او را به دست آرند و از دست ملوک برای او مرکبی سازند. 📚 کلیله و دمنه, باب الاسد و الثور، ۱۲۹ - ۱۳۱ #پی_نوشت (۱) داهی: زیرک (۲) ارزیز: فلز قلع (۳) معلول: بیمار #إنسانيات #پندانه #کلیله_و_دمنه •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

مَدْرَس، دانشگاه مجازی حکمت عملی است. مطالب آموزشی این بخش در سه سطح عمومی، نیمه تخصصی و تخصصی و در قالب متن نگاشت، صوت، و کارگاه مجازی ارائه می شود. در ادامه، درسنامه چیستی حکمت عملی بر اساس متن اخلاق ناصری تقدیم حضورتان می شود. #إنسانيات #مَدْرَس •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

معرفی کتاب الادب الکبیر در بخش نخست از فیلسوف الدوله، مروری بر زندگی نامه و آثار عبدالله بن مقفع داشتیم. در ادامه نیز مروری تفصیلی بر کلیله و دمنه داشتیم که به قلم توانای ابن مقفع از پهلوی به عربی ترجمه و ابوابی نیز بدان افزوده شده بود. در این بخش و بخش های آتی به معرفی تالیفات وی در حوزه حکمت عملی می پردازیم. یکی از این آثار، الادب الکبیر نام دارد. در ادامه بیشتر با این اثر آشنا خواهیم شد. #مداد_الحکما #ابن_مقفع #إنسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

معرفی کتاب الادب الکبیر (بخش اول) بخش اول: دربارۀ کتاب الادب الکبیر، پندنامه ای مختصر (حدود ۵۰ صفحه) درباره آیین کشورداری و آداب و رسوم اجتماعی است که به زبان عربی به خامه تحریر درآمده. الادب الکبیر مشتمل بر دو بخش عمده است: اصول و فصول. ابن مقفع در بخش اصول، نکاتی کلی پیرامون دین، اصلاح بدن، جود و بخشش، پیش رو بودن، سخن گفتن و معیشت بیان کرده است. فصل های کتاب نیز درباره آداب سرپرستی امور (ولایت)، آداب سلطنت و آداب معاشرت با دوستان هستند. ابن مقفع در طلیعه کتاب می گوید: پیشینیان ما دارای جثه ای بزرگ، خردهایی افزون تر و نیرویی سخت تر بوده و عمری درازتر داشته اند؛ با آن عمر دراز تجربه اندوزی کرده اند، از این روی دیندارانشان به علم و عملی فراوان تر از ما آراسته بودند و دنیا دارانشان نیز در سخن آرائی و فضل فزونی داشتند. ایشان این تجربیات را برای ما نیز بجا گذاشته اند. در این زمان تنها کوشش دانشمندان ما، باید بهره بردن و پیروی از سیره ایشان باشد. ابن مقفع مطالب گذشتگان را بدین صورت دسته بندی می کند: تعظیم خداوند متعال، واداشتن به توجه به او و درخواست از او، کوچک شمردن دنیا و بی اعتنایی به آن، نگارش اصناف علم، جداکردن اقسام آن و دسته بندی اجزاء هر علم، بیان روش علوم، توضیح مبانی و مآخذ هر علم، بیان صورت های ادب و انواع اخلاق. در بخش های دیگر، مروری بر ترجمه ها و محتوای اصول و فصول الادب الکبیر خواهیم داشت. #مداد_الحکما #ابن_مقفع #إنسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

معرفی کتاب الادب الکبیر (2) در بخش نخست، دربارۀ محتوای کتاب الادب الکبیر سخن گفتیم و مروری مختصر بر مقدمۀ ابن مقفع بر آن داشتیم. در این بخش، مروری بر ترجمه های این اثر خواهیم داشت. #مداد_الحکما #ابن_مقفع #إنسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

تجلیل و تعظیم بزرگان و نیز زیارت قبور ایشان در اندیشه شیعی، بلکه در تفکر اسلامی و حتی در همه ادیان الهی و غیرالهی جایگاه ویژه ای دارد و با صرف نظر از اندکی تنگ اندیشان، کنشی مقبول در مناسبات فردی و اجتماعی در سطح انسانی قلمداد می شود. درباره اهداف بزرگداشت انبیاء و صلحا و شهداء و نیز پدیده زیارت گفتگوهای فراوانی با رویکردهای متنوعی صورت پذیرفته است. بخشی از این رویکردها در اندیشه های حکما به ویژه در آثار حکمت عملی قابل رهگیری است. به مناسب ایام عزا و زیارت پیامبر اکرم (ص)، امام حسن مجتبی (ع) و امام رضا (ع) در روزهای پیش رو، در چند قسمت گزارش یا خلاصه از برخی از این دیدگاه ها تقدیم شما گرامیان می شود. #زیارت #حکمت_عملی #إنسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

🔰 زیارت در نگاه فیلسوفان مسلمان (قسمت اول) 🔶 از جمله نخستین اظهارات درباره بزرگداشت صالحان در فضای حکمت اسلامی را می توان در اندیشه حکیم فارابی ملاحظه کرد. وی بر این باور است که توسعه فضائل مدنی از طریق دو شیوه تعلیم و تادیب واقع می شود. 🔸در روش تعلیم مجموعه ای از آموزه های نظری و عملی به شهروندان مدینه منتقل می شود و از آنجا که عامه شهروندان توان ادراک فلسفی ندارند، معارف عالیه به زبانی ساده بر ایشان عرضه می شود. از جمله اینکه فضائل اخلاقی و مدنی از طریق نقل داستان انبیاء، انسان های پاک و فرمانروایان فاضل به عامه انسان ها آموزش داده می شود. 🔸تثبیت فضائل منقول از ابرار در انسان ها مستلزم به جا آوردن افعالی است که شهروندان از طریق آنها به یاد ابرار باشند و فضائل آنها را متذکر شوند. از همین روی در شیوه تادیب، شهروندان مامور هستند که افعالی به جای بیاورند که در آنها به تعظیم و تمجید انبیاء، فرمانروایان فاضل، ائمه هدی و روسای ابرار می پردازند. 📚 کتاب الملة، ص46 #زیارت #فارابی #حکمت_عملی #إنسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

🔰 زیارت در نگاه فیلسوفان مسلمان (قسمت دوم) 🔶در رساله ای منسوب به ابن سینا، گفتگویی مکتوب میان وی و ابوسعید ابوالخیر نقل شده است که در آن به فلسفه زیارت از منظر خویش پرداخته است. 🔸وی در این نوشتار زیارت به ویژه زیارت دست جمعی را موجب تصفیه نفوس و آمادگی برای دریافت صور مطلوب بر می شمرد. نفس زائر که هنوز به بدنش تعلق دارد در هنگامه زیارت از نفس مزور کسب خیر می کند یا ضرر از وی دفع می شود و از این طریق آماده دریافت صور معقول می شود. این کسب آمادگی در دو جهت واقع می شود: 1⃣ کسب آمادگی جسمانی: بدن در مواجهه با مزور مزاج معتدلی پیدا می کند که به عنوان ابزاری برای نفس نقش ویژه ای در کسب صور مطلوب و ملکات خلقی دارد. این تاثیرپذیری در جایی که زوار اجتماع دارند، مانند زیارت بیت الله بیشتر واقع می شود. زیرا در چنین موقعیتی اذهان صفای بیشتری دارد و خواطر انسان ها کمتر پراگندگی پیدا می کند و نفوس استعداد بالاتری دارند. همچنین در زیارت هایی که اجتماع بشری بزرگی پدید می آید به دلیل اجتماع عقاید نزدیکی بیشتری به محضر الهی حاصل می شود و آمادگی بیشتری برای ارتباط با عالم اله ایجاد می شود. 2⃣ کسب آمادگی نفسانی: در این جهت زیارت موجب رویگردانی نفس از متاع دنیا شده و در نتیجه نفس به عالم قدسی رو می کند و از این طریق نور الهی در سر باطن او تابیدن می گیرد. #زیارت #ابن_سینا #حکمت_عملی #إنسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

🔰 زیارت در نگاه فیلسوفان مسلمان (قسمت سوم) 🔶 پیش از این گفتیم که مسأله زیارت به ویژه زیارت جمعی از جمله موضوعات مورد علاقه فیلسوفان بوده است و به آثار آن در تصفیه نفوس و طهارت اخلاق پرداخته اند. یکی دیگر از حکیمان که به تبع شیخ الرئيس به موضوع زیارت پرداخته است، جناب میرداماد است. 🔸ایشان ضمن تایید و تبیین دیدگاه بوعلی، توضیح می دهد که آنچه باعث اثرگذاری زیارت بر زائر می شود، آن است که نفس مزور همچنان با بدن مدفون وی در ارتباط است. 🔸وی همچنین درباره زیارت جمعی می گوید: اجتماع نفوس زائران که به انوار الهی و اضواء ملکوتی روشن شده است، فوائد فراوانی دارد. دلیل این امر آن است که نفوس ایشان چونان آینه های صیقلی روبرو، انوار الهی و ملکوتی را بازتاب می دهند به نحوی که این انوار چند برابر می شود به نحوی که دیده های کم سو و ضعیف یارای پذیرش آن را نخواهد داشت. #پی‌نوشت متن کلام میرداماد: ثمّ اجتماع انفس الزائرين المشرقة بالانوار الالهيّة و الاضواء الملكوتيّة، له فوائد جمّة فى هذا الباب، كالمرايا الصقيلة المستنيرة الّتي تتعاكس اشعّة الاضواء منها و يتضاعف شروق الانوار عليها، حيث لا تطيقها العيون العمشة الضعيفة. 📚 القبسات، 456 #زیارت #میرداماد #حکمت_عملی #إنسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2

🔰زیارت در نگاه فیلسوفان مسلمان (قسمت چهارم) 🔶در بخش پیشین گفتیم که زیارت قبور انسان های فاضل با رویکردهای مختلفی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته و به عنوان یک کنش اخلاقی یا مدنی بررسی شده است. از دیگر اندیشمندان اسلامی که با ادبیاتی حکمت آمیز به تحلیل این پدیده پرداخته است، می توان به فخر رازی اشاره نمود. وی می نویسد: 🔸سیره عقلا برین است که به مزارات متبرک می روند و نماز می گذارند و نزد آنها روزه می گیرند و در آنجا حاجات بزرگ خویش را از خداوند طلب می کنند و آثار و نتایج آن را به وضوح می یابند. 🔸نقل شده است که یاران «ارسطو» هر گاه از حل مسأله ای دشوار باز می ماندند، به قبر او پناه می بردند و در نزد آن قبر به مباحثه و پژوهش در آن مسأله مشغول می شدند و بدین ترتیب مسأله برای ایشان حل می شد. این امر در زمان ما هم نزد قبور علما و بزرگان از زهاد زیاد اتفاق افتاده است. #پی‌نوشت متن اصلی فخر زاری: انه جرت عادة العقلاء بأنهم يذهبون إلى المزارات المتبركة و يصلون و يصومون عندها، و يدعون اللّه في بعض المهمات، فيجدون آثار النفع ظاهرة، و نتائج القبول لائحة. يحكى أن أصحاب «أرسطاطاليس» كانوا كلما صعبت عليهم مسألة، ذهبوا إلى قبره، و بحثوا فيها، فكانت تنكشف لهم تلك المسألة، و قد يتفق أمثال هذا كثيرا، عند قبور الأكابر من العلماء و الزهاد [في زماننا] 📚المطالب العالية، ج7، ص131 #زیارت #فخررازی #حکمت_عملی #إنسانیات •••༺ إِنْسانيّاتْ؛ انجمن حکمت عملی ༻••• https://eitaa.com/joinchat/2587689759Ca4c467c7b2