📚 کتابِ #دولت_و_بازار، فصلِ اول؛ بخشِ دوم
🔰 بررسیِ دیدگاه دو تن از اقتصاددانانِ برجسته ی معتقد به #تجارت_آزاد و #بازار_آزاد [اسمیت و ریکاردو]
🔰 در قرن هجدهم میلادی نخستین بار #مرکانتیلیسم با طرح نظریه ی #بازار_آزاد توسط دو اقتصاددانِ انگلیسی به نام های #آدام_اسمیت و #دیوید_ریکاردو به چالش کشیده شد. طرفداران بازار آزاد با ابداعِ دو مفهومِ #مزیت_مطلق و #مزیت_نسبی در حوزه ی تجارت خارجی این نظریه را مطرح نمودند که:
#اولا: استفاده از منابع کمیاب ایجاب می کند هر کشوری به تولید کالا و خدماتی بپردازد که به طور مطلق یا نسبی ارزان تر از کشورهای دیگر توانایی تولید و عرضه ی آن را دارد.
#ثانیا: متابعت از چنین رویه ای از سوی تمام کشورها به نفعِ همه خواهد بود، چرا که تجارت آزاد یک بازی #برد_برد و نه یک بازیِ #حاصل_جمع_صفر است.
🔰 بحث های نظری درباره ی "تجارت آزاد" به عنوان اصلی ترین رکن رویکردِ بازار آزاد در قرن ۱۹ م و بویژه اوایل قرن ۲۰ در آمریکا و بریتانیا به اوج خود رسید، طوری که سیاستمدارانی چون "کوردل هال" به تبعیت از "جان استوارت میل" بر این نظریه اصرار نمودند که #تجارت_آزاد موجبِ تثبیتِ صلح بین المللی خواهد شد! و "وودرو ویلسون" با همین استدلال بر ضرورتِ از میان رفتنِ کلیه ی موانع تجارت آزاد در #اعلامیه_چهارده_ماده_ای خود پس از جنگ جهانی اول تاکید کرد. به هر حال این دیدگاه در سطح جهان بصورت غالب مطرح شد. البته #تجارت_آزاد و #بازار_آزاد همواره هم در حوزه ی نظر و هم در محدوده ی عمل مخالفانی داشته است که در ادامه دیدگاه موافقان و مخالفان و نقد آنها بیان خواهد شد.
🔰 پن: در ادامه ابتدا دیدگاه موافقانِ "تجارت آزاد" و "بازار آزاد" نظیرِ #اسمیت و #ریکاردو مطرح خواهد شد، البته به همراه نقدشان و سپس دیدگاه مقابل و مخالف همچون #فردریک_لیست بیان خواهد شد.
💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇
🆔️ @taammolatenazari
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
این پرفسور نیز استاد معماری و شهرسازی دانشگاه تهران هستند و کارشناس و متخصص امر تشریف دارند و از این جهت که ما سیاستمدارها تخصص مسکن نداریم، حق اظهار نظر درباره مسکن نداریم و ایشان که استاد دانشگاهاند باید برای مسکنسازی نسخه بپیچند و ما هم به نظر متخصصان احترام بگذاریم و خانه ۱۵ متری برای ملت بسازیم. از آنجائیکه منطق پشتِ تخصص ایشان مهم است و اصلا بحث متراژ ۱۵ یا ۲۵ متر نیست، میتوان به متراژهای بسیار کوچکتر هم فکر کرد و شهری ایدهآل طراحی کرد که یک قسمت فوقانی داشته باشد که در آن، سرمایه داران با ویلاهای چند هزار متری زندگی کنند و جنوب شهر را برای مستضعفان به صورت کاملا علمی بازسازی کرد؛ به نحوی که برای هر فرد، درست به اندازه یک قبر، مسکن درست کنیم تا شبها آسوده در آن آرام گیرد و در این الگوی مدرن، تحرک ملت هم کمتر است و لذا کمتر میخورند و بجای اینهمه خوردن و در مستراح خالی کردن و هزینههای اضافی فاضلاب و تصفیه و... میتوانیم غذای صرفهجویی شده را صادر و برای مملکت ارزآوری کنیم و اقتصادیتر آن است که همین مسکن، مسکن ابدی افراد هم باشد و بجای هزینه آمبولانس و کفن و دفن و تخصیص قبر در بهشت زهرا، افراد در همانجا که زندگی میکنند دفن هم بشوند و در این الگوی مسکنسازی، درب اتاق خانه ملت، سنگ قبر آیندهشان هم هست و رویش میتوانند خودشان نقاشی دلخواه را بکشند و در هزینه سنگ قبر هم صرفهجویی شود و آدرس پستیشان، آدرس مزارشان هم باشد و این هم یک صرفهجویی است و از محل این صرفهجوییها، میتوان همه آب خلیج فارس را شیرین کرد و به وسط کشور منتقل و کویر لوت را آباد کرد
✍ سیدیاسر جبراییلی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️🔅ساخت طویله بجای مسکن کشف فوق العاده یک استاد اصلاح طلب
این پرفسور نیز استاد معماری و شهرسازی دانشگاه تهران هستند و کارشناس و متخصص امر تشریف دارند
14.33M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✨آورده جهانیسازی، جز فقر و نابرابری و خامفروشی چه بوده است؟
شهریورماه امسال، دولت تسلیم فشار پتروشیمیها شد و به آنها اجازه داد قیمت پایه محصولاتشان را بجای فرمول "قیمت جهانی ضربدر دلار ۲۸۵۰۰" با فرمول "قیمت جهانی ضربدر دلار نیما(الان ۳۹۵۰۰)" محاسبه کرده و در بورس کالا به حراج بگذارند. لشکری از مسئولان دولتی و کارشناسان نیز به صدا و سیما گسیل شدند تا از مزایای این اقدام بگویند و مخالفان این دلاریفروشی و گرانسازی را، موافقان "رانت و فساد و قاچاق" معرفی کنند.
دولت مدعی شد که این تصمیم با حضور تولیدکنندگان گرفته شده است. اما به زودی مشخص شد منظور از تولیدکنندگان، پتروشیمیهای ذینفع ماجرا بودهاند، نه تولیدکنندگان!
نمایندگان ۱۱هزار کارخانه پائین دست به رئیس جمهور نامه زده و شکوه کردند که این اقدام منجر به افزایش قیمت مواد اولیه تولید و در نهایت افزایش قیمت مصرفکننده و تورم خواهد شد، اما مورد بیاعتنایی واقع شدند.
با گذشت زمان کمی، مشخص شد دغدغه و نگرانی تولیدکنندگان، کاملا بجا بوده است. مواد اولیه پتروشیمی گران شد و نهایتا قیمت کالاهای وابسته به این محصولات برای مردم بالا رفت.
صحنه کاملا روشن است. ما از میان دو گزینه، یکی را باید انتخاب کنیم: یا تامین منافع دلارداران و دلاریفروشان، یا حمایت از تولیدکنندگان و مردم. متاسفم که بگویم انتخاب، گزینه اول بوده است.
منافع این سیاست که قیمت مواد اولیه ایرانی به قیمتهای جهانی گره بخورد و چه با افزایش قیمت جهانی و چه با افزایش قیمت دلار، کالای ایرانی برای مردم ایران گران شود، چیست؟ نتیجه، جز تشدید خامفروشی و افزایش فقر و نابرابری بوده است؟