💥آیاتی که تحقق نیافتن معاد را مساوی با بیهودگی فعل الهی می دانند... 🌻در سوره «نباء» میخوانیم: "عم یتسائلون، عن النباء العظیم الذی هم فیه مختلفون، کلا سیعلمون ثم کلا سیعلمون" "مردم از چه خبر مهمی پرسش می کنند، از خبر مهم قیامت که در آن به اختلاف برخاسته اند، چنین نیست، منکران به زودی می دانند، سپس به زودی بر خطای خود واقف می شوند." 👈🏻 در این بخش مسأله معاد را به صورت یک واقعه قطعی تلقی می کند، و یادآور می شود که منکران به زودی بر نادرستی تفکر خود واقف می شوند. 🌱 در بخش دوم نظام آفرینش جهان را که بس بدیع و اعجاب انگیز است : "ا لم نجعل الأرض مهادا، و الجبال اوتادا، و خلقناکم ازواجا، و جعلنا نومک سباتا، و جعلنا اللیل لباسا، و جعلنا النهار معاشا، و بنینا فوقکم سبعا شدادا، و جعلنا سراجا وهاجا، و انزلنا من المعصرات ماء ثجاجا، لنخرج به حبا و نباتا و جنات الفافا ." 🌱 سپس در بخش سوم می فرماید : "إن یوم الفصل کان میقاتا، یوم ینفخ فی الصور فتاتون أفواجا" " روز «فصل» وعده گاه خلق است روزی که در صور دمیده می شود و همگان فوج فوج می آیند." ✨نکته قابل توجه نظم منطقی این آیات است. ابتدا از رستاخیز و اختلاف مردم سخن می گوید. دوم سخن از نظام آفرینش و عجائب خلقت است. سوم باز سخن از رستاخیز و زنده شدن انسانها است. ارتباط منطقی این سه بخش بیانگر برهان عقلی بر لزوم قیامت است، تمام آفرینش بر اساس حکمت خداست و نمیتواند بی هوده باشد. در نتیجه خلقت جهان و انسان نمی تواند بدون معاد باشد زیرا غیر از این اگر بود نیستی در انتهای دنیا بود و این از حکمت خدا و بی هودگی دور بود. 💡آیا صحیح است حق مطلق (آفریدگار جهان) دست به خلقتی بزند که فرجام آن فناء و نیستی مطلق خواهد بود؟ #قیامت #حکمت_خدا 📱کانال وعده حق- تامین محتوای مذهبی 🆔 @Ergrohhayemazhabi