جسمِ نحیفمان هر روز و هر زمان راه میافتد و به هر طرف که ما و میلمان اراده کنیم خواهد رفت اما ، امان از روحی که در "خاطرات" ایستاده باشد .
چندین خط نوشتم و پاک کردم ، نوشتم و پاک کردم و جلویِ دهانِ قلم را گرفتم که " هیس ، ساکت باش ؛ درد را چه به فریاد زدن ؟ "
غَـــريــق ؛
_
- وَبَشِّرِ الصَّابرِینَ الَّذینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَهٌ
قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ .