تو چه کردی با قلبم ..

شب حزین ُ من غمین ُ ره دراز .

من بمیرم هم نمی‌گویم بمان اما بمان !

و آخرین نگاه . . .

اصگل‌بازی‌هامون‌موقع‌خدافزی‌ به‌روایت‌تصویر: @Eva_50 @mtthmmm

ب یادتون . . .

″درد بی درمان شنیدی؟ حال من یعنی همین! بی تو بودن درد دارد، می زند من را زمین..!

شب حزین ُ من غمین ُ ره دراز .

تو بگو از چه بنویسم؟ دیگر نه آسمان می‌بارد که استشمام بوی خاک نم خورده را به رُخَت بشکم ؛ نه درخت ها خزان است تا بگویم پاییز عاشقی‌ست ؛ اینجا ، همه چیز پر از دود و شلوغ است ؛ تاکسیان بوق میزنند و بازاریان فریاد ؛ شهر بوی غبار گرفته ، لبخند‌ها کوچ کردند و تنها چیزی که اینجا حس می‌شود، نبودن توست :)

‏چیزایی فکر میکردی اگه اتفاق بیفتن میمیری اتفاق میفتن و نمیمیری !

تومیای با ی آدم هی بد رفتاری میکنی ، هی سرد رفتار میکنی ، هی تحویلش نمی‌گیری .. اون هی مهربونی میکنه ، هی دورت می‌چرخه ، هی حرفای خوب بهت میزنه .. بعد یهو ی روزی به خودت میای .. باهاش مهربون میشی ، باهاش گرم می‌گیری ، دنبال ی فرصتی ک باهاش حرف بزنی .. اما اون آدم دیگه مهربون نیست ! اصلا دیگه آدم سابق نیست .

کاش ی مدت طولانی کلا کسی از من هیچ انتظاری نداشته باشه

هیچ‌تر از هیچ‌تر از هیچیم .

___

از‌دیشبی‌که‌گذشت؛؛ @mobtalaa_118 @tarannomr @Eva_50 @tanniin @hanine

حاصل عمرش فقط آنچه کرده بود، نبود . آنچه از خود دریغ کرده بود هم بود ..

او بہ‌ ظاهر گشت عاشق ، ما به معنی سوختیم !

_

مست‌ انگور‌‌ و شراب‌ و حُم و پیمانه شدم ؛ تا رسیدم به درش خادم میخانه شدم¹¹⁰.

_

زمان‌خیلی‌زودداره‌میگذره‌کاش‌میشدزمانُ ببرم‌عقب‌توشبِ‌سوم‌محرم ؛ ساله‌جدیدداره میادُ‌من‌ازالان‌نگران‌اربعین‌نگرانِ اینکه نکنه دوباره‌از‌قافله‌جابمونم .. سالی‌ک‌گذشت‌خیلی‌بدشروع‌شدُ‌تموم‌شد ؛ ان‌شاءالله‌ساله جدید هیشکی‌از‌قافله‌جا نمونه :)) التماس دعا* فاطمه‌سادات_ایوا_ . ¹⁴⁰²/¹²/²⁶

قشنگ ترین عکسا زمانی گرفته میشن که حواستون نیست و این عکسا رو کسی ازتون گرفته که تمام حواسش پیش شما بوده !

خیلی تلاش کردم بفهمم چرا خیلی از اتفاقا رخ داده ولی هرچقدر بیشتر تلاش کردم ، بیشتر نفهمیدم . شاید اگه از اولش بگیم قِسمتمون همین بوده ، هم خودمونو راحت‌ کردیم هم توی بیشترین فهمِ ممکن ، موضوع رها شده .

_

خانه چون تاریک شد ، بینا و نابینا یِکی‌ست . .

واقعا یه وقت‌هایی زندگی کردن یادم میره یادم میره برای چی زنده هستم ، برای چی صبح‌ها از خواب بیدار میشم ، برای چی از خونه بیرون میرم ، یادم میره برای چی دارم ادامه میدم . انقدر همه چیز سخت میشه که فراموش می‌کنم قبلا چطور زندگی می‌کردم قبلا فکر می‌کردم زمان همه‌چیز رو حل می‌کنه ، الان نمی‌دونم دقیقا چه چیزی شرایط رو درست می‌کنه .. شاید به اون دوره و اون اتفاقات عادت می‌کنم که باز هم نمی‌دونم عادت کردن چیز خوبیه یا نه ؛ نمی‌دونم ، نمی‌دونم ، نمی‌دونم . هیچ‌چیزی نمی‌دونم گاهی اوقات چند روز طول می‌کشه ، بعضی وقت‌ها چند هفته و شاید چند ماه بالاخره یک روز از خواب بیدار میشم و می‌بینم که انگار همه‌چیز سبک‌تر و قابل‌تحمل‌تر شده . یهو می‌بینم دارم یک آهنگ رو با صدای بلند گوش میدم ، بلند می‌خونم و بالا و پایین می‌پرم ، می‌بینم دوباره شروع کردم به انجام دادن کارهای مورد علاقه‌م ، به جمع کردن ریخت‌و‌پاشی که درست کردم ، به قدم زدن توی خیابون‌ها وقتی هیچ هدفی ندارم ..