بـه نام خـالق هفت آسمـان♥🙂
نام رمان: #راهنمای_سعادت
#پارت6
مامان فاطمه رفت که صبحانه حاضر کنه
منم رو به فاطمه گفتم:
- عزیزم کجا میتونم دست و صورتم رو بشورم
با لبخند گفت:
- انتهای راهرو سمت چپ
خواستم برم بیرون که دستم رو گرفت و گفت:
- کجا؟!
خندیدم و گفتم:
- دستشویی دیگه!
خندید و گفت:
- آخه اینطوری میخوای بری بیرون؟
الان بابا و داداشم بیدار شدن بیرونن درست نیست با این پوشش جلو اونا باشی بیا تا بهت یه لباس و روسری بدم عزیزم!
ابرویی بالا انداختم و با تعجب بهش زل زدم آخه مگه چه اشکالی داره اینطوری برم بیرون؟
بعدش یادم اومد این خانواده مذهبی هستن و اون شب که داداشش نجاتم داد حتی بهم نگاه هم نکرد و همش سرش پایین بود، منم که بدم نمیومد آخه هرچی بود بهتر از اون نگاه های هوس باز اون مردها داخل مهمونی های شهاب بود
هه شهاب!
نامرد بی همه چیز چطور تونست اینکارو با من کنه؟ اونم منی که اینقدر بهش اعتماد داشتم.
پوزخندی به افکارم زدم و به فاطمه که لباسی رو جلوم گرفته بود نگاه کردم.
- بیا عزیزم اینو تنت کن، نو هم هستش خودم تا حالا تنم نکردم خیالت راحت، روسری هم گذاشتم رو تخت بردار سرت کن. بعدم چشمکی زد و رفت بیرون!
با لبخند به لباس توی دستم خیره شدم چقدر که این دختر مهربون و بامحبت بود.
لباس و تنم کردم و روسری هم سرم کردم اما هنوزم موهام معلوم بود دیگه بلد نبودم و نمی‌تونستم بیشتر از این داخلشون کنم پس همینجوری از اتاق بیرون رفتم.
یه نگاه کردم و دیدم همه شون نشستن سر میز و منتظر منن!
تو دلم بهشون حسودی کردم خوشبحالشون چه خانواده‌ی کامل و خوبی بودن.
با لبخند به جمعشون پیوستم اما کمی معذب بودم چون اولین بارم بود بعد از سالها با یک خانواده دور یک میز جمع شدم اما اونا انقدر فهمیده بودن که اصلا چیزی به روم نمی‌آوردن و چقدر من اون لحظه ممنونشون بودم.
فاطمه بهم نگاهی کرد و فهمید انگار معذبم پس سعی کرد با صحبت کردن منو از این حالت در بیاره.
- نیلا جون کلاس چندمی؟
بهت نمیخوره سنی داشته باشی دبیرستانی هستی؟
- اره عزیزم سال آخرم
- اوه پس حدسم درست بود، حالا که رشته ای؟
- تجربی
- واو پس خانم دکتر و همکار آینده من هستی!
خنده ای کردم و گفتم:
- بله، با افتخار
- وای چه خوب، کی درست تموم میشه دانشگاه ثبت نام میکنی؟
- حالا مونده تا تموم شه فعلا که تا فرصت دارم باید تا قبل از تعطیلات عید یه کار خوب پیدا کنم تا بدونم خرج مدرسه و زندگی رو در بیارم.
فاطمه با تعجب بهم خیره شد!
گفت:
- پدر و مادرت چی مگه اونا چکار میکنن؟
بازم اشک تو چشام جمع شد و سعی کردم جلوشون رو بگیرم، گفتم:
- مادرم وقتی نه سالم بود سر اثر سرطان فوت شد هیچکس نتونست براش کاری کنه منم بخاطر همین میخوام دکتر بشم و کمک کنم که افراد کمتری بر اثر سرطان بمیرن تا حداقل مثل من کمتر پیدا بشه، بابامم دوسال بعد از مادرم توی تصادف از دست رفت.
خلاصه که سرنوشت خیلی باهام کنار نمیاد و زندگی بر وقف مرادم نیست بعید می‌دونم روزی برسه که بالاخره بتونم منم مثل بقیه زندگی کنم.
فاطمه ناراحت شده بود و گفت:
- شرمنده عزیزم نمی‌خواستم ناراحتت کنم ببخش منو!
ناراحتم نباش خودم از این به بعد کنارتم مطمئن باش زندگیت همیشه همینجور نمیمونه و بالاخره همه چی درست میشه توکلت به خدا باشه.
نویسنده: فاطمه سادات
🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🙂| ¦→♥••@FADAEI_312_1
1.6هزار دنبال‌کننده
10.9هزار عکس
3.4هزار ویدیو
239 فایل
-خـۅش‌اۅمد؎ࢪفٻق✋🏻❣️
-تآسـٻس(:⚘️
⦁ ¹⁴⁰¹/⁷/²¹ ⦁
#تابع_قوانین_ایتا
-پݩآھ.حࢪفآت(:👀🌿
«https://daigo.ir/secret/5513890227»
لینک جدید ناشناس
"-مآ فࢪزݩداݩ مآدࢪ پۿݪۅ شڪستۿ‌اٻم(:🥀"
"-ڪپی حلالیت رفیق🌱
مالک: @DOKHTE_ALAVIAM_M
مشاهده در ایتا