🌟درباره #ستاره_سهیل
سهیل نام یکی از ستارههای پرفروغ منظومه شمسی است. این ستاره سالی یکبار طلوع میکند و در کشور یمن برای اولینبار قابل رویت است و نزدیکترین نقطه در کره زمین به ستاره سهیل سرزمین یمن در جنوب عربستان است.
در بوشهر، ستاره سهیل را از بیست شهریورماه از بالای قلعهی ریشهر که در جنوب شبه جزیره قرار دارد، میتوان مشاهده کرد. در بوشهر زمانی که ستاره سهیل طلوع میکند، تِک هوا شکسته و هوا کمکم رو به خنکی میرود.
در سرزمین یمن درست بر عکس بوشهر، هنگام طلوع ستاره سهیل گرما و حرارت به اوج خود میرسد. در جنوب ایران با طلوع این ستاره اتفاقات جوی بسیار مهمی در دریا و خشکی رخ میدهد. در دوران قدیم که کارخانههای چرمسازی وجود نداشته در کشور یمن، پوستها را بالای کوه قرار میدادند. تا زمانی که سهیل طلوع میکند گرما و حرارتش باعث سوختن و پرداختن و رسیدهشدن چرم شود. بلغار نوعی چرم محکم و بسیار مرغوب بوده که با این عمل بهدست میآمده است.
چرمهایی از قبیل ادیم، تیماج و دیگر نوع چرم هم در زمره چرم بلغار قرار میگرفته است.
ستاره سهیل شانزده برابر خورشید بوده و سی برابر آن گرما و حرارت تولید میکند و چون خیلی از کره زمین فاصله دارد، گرما و حرارتاش به زمین نمیرسد.
فایز دشتی در چند دوبیتی بسیار عاشقانه به این ارتباط اشاره دارد:
سهیل اندر یمن بلغار سوزد / دل عاشق ز هجر یار سوزد
سهیل اندر یمن سالی به یکبار/دل فایز دمی صدبار سوزد
مهی از قبله آمد در شب تار/شفق روشن شده از حسن دلدار
ز استشمام زلف یار فایز/جهان یکسر بسوزد همچو بلغار
یک ضربالمثل هم هست که میگوید: ستاره سهیل شدی، خیلی کم پیدایی!!
#حسینیـــہ_مجـــازے
#ما_ملت_امام_حسینیم
@Fahma_KanoonTaha
⭐ #ستاره_سهیل چیست؟
ستاره سهیل پانزده شهریور هر سال و ابتدا در کشور یمن و هفده شهریور در استان فارس و هجدهم در شهر بهبهان طلوع و دیده می شود.هم زمان با طلوع این ستاره ابر و باد و باران منطقه را فرا می گیرد که به آن اصطلاحاً غرو پف سهیل می گویند.
سهیل اندر یمن بلغار سوزد
دل من از فراق یار سوزد
سهیل اندر یمن سالی به یکبار
دل من ساعتی صد بار سوزد
«فایز دشتستانی»
جالب است که بعد از مشاهده این ستاره سهیل در منطقه از شدت گرما کاسته می شود که می گویند
«تک گرما اِشکَسَه یا تابستون رفتَه و زونی شُلَکِش بی»
بطور معجزه آسایی هوا در منطقه گرمسیری خنک می شود.
از آن جایی که این ستاره سمت قبله طلوع و مشاهده می شود و ارتفاع آن از سطح زمین هم کوتاهتر از بقیه ستارگان هست چون در عمارتهای قدیم به لحاظ اعتقادی که داشتند بیشتر رو به قبله باز می شد و این ستاره روبروی در اطاق ها قرار می گرفت.
لذا به زبان محلی به این ستاره می گفتند (ستاره دم خونه گرو) یعنی ستاره ای که در خونه ها را می گیرد و آنجامشاهده می شود یا نظرها را به خود جلب می کند. ضمنا این ستاره خیلی روشن و درخشان هم هست.
در زمان های قدیم برای مردم محّلی ستاره سهیل و طلوع آن خیلی مهم بوده است قبل از طلوع آن مقداری خاک مخصوص در چاله ای جمع آوری می کردند که در زمان طلوع این ستاره نور سهیل به آن برسد بعد آن خاک را با آب خیس میکردند. به شاخ، پشم، کرک حیوانات و گله های دام یا لباس های فرزندان و چاه های آب می کشیدند و اعتقاد داشتند که از بیماری و خطرات حفظ می شوند و خطری آنها را تهدید نخواهد کرد یا مقداری پوست دباغی شده را در جایی قرار میدادند که سهیل به آن بتابد و آن پوست قیمتی و مرغوب محسوب می شده است.
@Fahma_KanoonTaha