🔺#معرفی_کتاب #به_مناسبت_دهه_کرامت کتاب #تقوا؛ #طرحی_برای_اداره_جامعه نگاه عموم مردم، جوانان و حتی بسیاری از نخبگان به «تقوا»، نگاهی صرفاً فردی، کلیشه ای و به معنای پرهیزکاری و دوری از گناه است. نوشتار حاضر که برگرفته از سخنرانی علیرضا پناهیان با عنوان «تقوا؛ طرحی برای ادارۀ جامعه» است، با نگاهی دوباره به متون دینی، به تبیین ابعاد و زوایای جدیدی از این مفهوم بسیار کلیدی و کاربردی می پردازد. و با نگاهی تحلیلی، مدل و جایگاه «روش مدیریت مبتنی بر تقوا برای ادارۀ بهتر زندگی» را در میان روش های مدیریت متداول روشن می سازد. خواندن کتاب تقوا؛ طرحی برای ادارۀ جامعه اثر استاد پناهیان، نگاه شما را به معنای کلیشه‌ای تقوا تغییر می‌دهد. نگاه عموم مردم، جوانان و حتی بسیاری از نخبگان به «تقوا»، نگاهی صرفاً فردی، کلیشه‌ای و به معنای پرهیزکاری و دوری از گناه است اما علیرضا پناهیان در این کتاب درباره تقوا چیزهای دیگری گفته است که خواندنی است. علیرضا پناهیان در این کتاب تقوا را طرحی برای اداره جامعه معرفی می‌کند. او با نگاهی دوباره به متون دینی، به تبیین ابعاد و زوایای جدیدی از این مفهوم بسیار کلیدی و کاربردی می‌پردازد و با نگاهی تحلیلی، مدل و جایگاه «روش مدیریت مبتنی بر تقوا برای ادارهٔ بهتر زندگی» را در میان روش‌های مدیریت متداول روشن می‌سازد. نوشتار حاضر را گروه مؤلفان مؤسسهٔ بیان معنوی بازنویسی، مستندسازی و ویراستاری کرده‌اند و به فراخور نیاز و در راستای تکمیل مباحث، مطالبی نیز به آن افزوده‌اند. ❓خواندن کتاب تقوا؛ طرحی برای ادارۀ جامعه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم علاقه‌مندان به مباحث دینی و خلاقی و جامعه‌شناسی اسلامی را به خواندن این اثر دعوت می‌کنیم 💢 بخشی از کتاب تقوا؛ طرحی برای ادارۀ جامعه: اساساً دین چیزی فراتر از توصیه‌های فردی برای خوب بودن است. دین، یک ساختار، روش و سلسله قوانین نظام‌مند برای سامان‌دهی سبک زندگی و حیات انسان‌ها است. دین سبک خاصی در طراحی قوانین و آیین‌نامه‌ها برای ادارهٔ جامعه ارائه می‌دهد. تک‌تک مفاهیم دینی در این نظام جایگاه خاص خود را دارند؛ اما در برخی از مفاهیم کلیدی شمایی از این نظام قابل رؤیت است. مفهومی محوری در ادبیات دینی که برای ادارهٔ جامعه می‌توان از آن الگو گرفت، مفهوم «تقوا» است. تقوا یعنی خودکنترلی، یعنی عمل کردن با انگیزه‌های درونی، نه با کنترل و انگیزه‌های بیرونی. ما در مقام مدیریت یک شرکت، سازمان یا جامعه، معمولاً از طرفی چون می‌خواهیم زودتر به نتیجه برسیم و از طرف دیگر شکوفا کردن انگیزه‌های درونی نیاز به برنامه‌ریزی و صبر و مدارای بیشتری دارد، منتظر خودکنترلی و انگیزه‌های درونی افراد نمی‌شویم؛ بلکه از طریق کنترل‌های بیرونی (متکی به نظام‌های جزا و پاداش فوری و معین) افرادِ تحت مدیریت خود را وادار به انجام رفتار مطلوب می‌کنیم. اما این نوع مدیریت، در درازمدت باعث آسیب‌های فراوانی از جمله تضعیف انگیزه‌های طبیعی و درونی فرد می‌شود و کارآمدی مجموعهٔ تحت مدیریت ما را به‌شدت پایین می‌آورد. #بیان_معنوی #علیرضا_پناهیان @Fahma_KanoonTaha