💠 یادداشتی بر سخنرانی شب چهارم استاد قنبریان در هیئت میثاق با شهداء 💢 شیوه عملکرد فئه قلیل در شب های گذشته دانستیم که اگر گروهی پشت به پشت هم باشند، اهل تناصر (یاری رساندن) به یکدیگر باشند و در راه درستی نیز قدم برداشته باشند به شرط افراغ صبر و مقاومت به تدریج غلبه ها شروع خواهد شد. یکی از معماهای کربلا این است که در ابتدا و در ظاهر امر آنچه بروز می‌کند، شکست اباعبدالله علیه‌السلام و اصحاب حضرت است اما در درون آن پیروزی است. گویا خداوند متعال می‌خواهد تصور ما را درباره آنچه از شکست و پیروزی در ظاهر امر می‌بینیم، تغییر دهد. در این مواقع چشم ها را باید بشوییم و نوع دیگری نگاه کنیم. آیا شهادت در معارف دینی ما نوعی شکست است؟ خداوند متعال به ما می‌فرماید: نه تنها به زبان نیاورید، بلکه گمان هم نکنید که شهداء مرده‌اند. [وَ لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ. هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‏ اند مرده مپندار بلكه زنده‏ اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى ‏شوند. آیه ۱۶۹ سوره آل عمران] خداوند متعال دائما به شهداء بشارت و خبر خوش می دهد! این بشارت درباره چیست؟ درباره کسانی است که هنوز به شهداء ملحق نشده اند. [فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُوا بِهِمْ مِنْ خَلْفِهِمْ...به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است‏ شادمانند و براى كسانى كه از پى ايشانند و هنوز به آنان نپيوسته‏‌اند شادى مى كنند. آیه ۱۷۰ سوره آل عمران] از این آیه می‌توان نتیجه گرفت راه شهدا همیشه رهرو دارد و پایان نمی‌یابد. اگر خون رئیس علی دلواری صدها سال پیش در استان بوشهر ریخته است و مقاومتی جانانه صورت گرفته است، امروز هم شما استمرار آن را می‌بینید که ضریب مقاومت در برابر استعمار در استان بوشهر از دیگر جاها بالاتر است. این مهم چه دلیلی دارد؟ بشارت همان خون های ریخته شده است. مقاومت و پایمردی در مسیر صحیح کاری می‌کند که پس از خطبه های اهل بیت علیهم السلام در شام حتی زن یزید نیز در خانه‌اش برای اباعبدالله علیه‌السلام عزاداری می‌کند. مسیری که اباعبدالله علیه‌السلام باز کرد، دو گزاره مهم دارد؛ "۱. #عدالت_اقتصادی" "۲. #کرامت_سیاسی" و این دو گزاره همان بود که پیامبر(ص) به ارمغان آورد. پیامبر اکرم(ص) اهل کرامت دادن به انسان بود؛ با آنکه خود علم الهی داشت و نیازی به مشورت و نظر بقیه نبود اما همواره اهل شور و مشورت با اصحاب خود بود. آن هم نه در مسائل کوچک بلکه در مسائل کلان حکومتی؛ امر در این آیه شریفه به معنای حکومت است. [وَ شاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ... آیه ۱۵۹ سوره آل عمران] اکثر مفسرین از این آیه فهمیده‌اند که مشورت بر پیامبر اکرم(ص) واجب بوده است.‌ دلیل این وجوب چیست؟ کرامت دادن به انسان است. با مطالعه تاریخ می‌بیند که پیامبر(ص) در اکثر مشورت های خود نظر مردم را هم گوش داده است. پیامبر اکرم(ص) هنگام نشستن در بین مردم به صورت دایره می‌نشتند که مجلس بالا و پایینی نداشته باشد. کرامت انسانی و شرافت سیاسی دادن به مردم جزء سیره رسول خدا(ص) است. چنین پیامبری، علی مرتضی علیه‌السلام را می‌سازد. عدالت اقتصادی را به وفور در رفتار علی علیه‌السلام ببینید. وقتی از قبیله هَمْدان نان های خشک را به عنوان جزیه آوردند، برای تقسیم عادلانه آن بین مردم، حضرت قرعه می‌انداختند که مبادا کسی را در دادن سهم بیشتر ترجیح دهند یا زمانی که عسل جزیه آوردند، فرمود: عسل را بر خود حرام کردم تا زمانی که همه مردم از آن بخورند. این راه پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است اما دیگران راه را منحرف کردند؛ انحرافی که از دین شروع کردند. عثمان برای اولین بار مسجد پیامبر را توسعه داد؛ معترضین را زندانی کرد، بعد ها برای خود کاخ ساخت و دست آخر به جایی رسید که دیگر بیت‌المال هم از آن خود و خاندانش می‌دانست. ابن زیاد وقتی برای اولین بار در مسجد کوفه سخنرانی کرد، گفت: سرهایی را می‌بینم که باید درو شود. یعنی هیچ کرامت و ارزشی برای مردم قائل نبودند رضایت مردم برای آنها هیچ ارزشی نداشت. وقتی ابن زیاد مسلم بن عقیل علیه‌السلام را شورشی خطاب کرد، جناب مسلم به او فرمود: من برای شورش و هرج و مرج نیامده ام بلکه این شمائید که بدون رضایت مردم بر آنان حکومت می‌کنید. مقاومت و پایمردی، شیوه صحیح، برخورد صحیح به مردم جرئت می‌دهد. در شام بعد از خطبه های اهل‌بیت علیهم السلام به تدریج اعتراض ها به حکومت یزید شروع شد. پس فئه قلیل می تواند بر فئه کثیر غلبه یابد اما به شرطی که علاوه بر افراغ صبر و مقاومت، وقتی راه صحیح را تشخیص داد، در آن شک نکند، راهش را محکم و با ایمان ادامه دهد؛ این گونه به تدریج غلبه ها شروع خواهد شد. @Fahma_KanoonTaha