فرازی از وصیت‌نامۀ دانش‌آموز شهید ۱۳ سالۀ اسدآبادی «محمّدرسول رضایی» (شهادت: ۳۰ دی‌ماه ۱۳۶۶): خدایا! تو می‌دانی که من جز برای رضای تو به جبهه نیامده‌ام من برای کمک به #مستضعفان و مبارزه با ظلم و #استکبار_جهانی به جبهه آمده ام تا انتقام شهدای خرمشهر و #انتقام شهدای اسلام را بگیرم. آمده‌ام تا #انتقام خون بچه‌های شیرخوار را که در زیر بمباران وحشیانه صدام به درجه رفیع شهادت نائل آمده اند، بگیرم و نگذارم که حق آنان پایمال شود. از شما امت حزب الله می‌خواهم که جبهه‌ها را خالی نگذارید. امام عزیزمان را تنها نگذارید. مراسم دعای کمیل و دعای توسل را هر چه با شکوه‌تر برپا کنید و در تشییع جنازه من #پرچم_آمریکا را به آتش بکشید تا مردم بدانند که من #ضدآمریکایی و تابع #ولایت_فقیه هستم. خطاب به پدر و مادر عزیزم: از پدر و مادرم می‌خواهم که برای من گریه نکنند و از اینکه من شهید شدم ناراحت نباشید بلکه #خوشحال باشید که فرزندی را بزرگ کرده اید و او را در راه دین و قرآن و در راه وطن، قربانی کرده‌اید و در آخر از تمام اهل خانواده و قوم و خویشان حلالیت می‌خواهم و می‌خواهم که راهم را ادامه دهند. منبع: https://www.yjc.ir/00VUSH 🌷🌷🌷 🔘 https://eitaa.com/Safir42

از جوانی... #آقا_روح‌الله در #جوانی آنگونه #اشک می‌ریخت و سر به خاک داشت که در پیری، اشک شیاطین را درآورد! و پشت #استکبار_جهانی را به خاک مالید... #ابرمرد_قرن | #روح_الله @fajr_sadegh