زندگی‌نامه شهدای کربلا بُرَیر بن خُضَیر همدانی؛ قاری شهید بُرَیر ساکن کوفه و از قبیله هَمدان (خاندان بنی‌مِشرق) و جزء بزرگترین قرآن شناسان زمانه خویش و صاحب موقعیت علمی و اجتماعی قابل توجهی بود. مقتل نگاران او را از طبقه تابعین دانسته‌اند. تابعین به افرادی از طبقه گفته می‌شود که از طریق صحابه رسول خدا(ص) سنت را نقل کرده و به آن عمل می‌کردند. بُریر را سید القرّاء (سرور قاریان) نامیده‌اند. لقب قاری در آن دوران به فردی اطلاق می‌شد که علاوه بر آشنایی با الفاظ قرآن و قرائت آن، با مفاهیم و احکام آن نیز آشنایی داشته است. افراد نزد او قرائت، اصول و احکام قرآن را فرا می‌گرفتند. در صبح عاشورا زمانی‌که در محاصره دشمن بودند، بریر با چهره‌ای خندان با دیگران صحبت می‌کرد و آنها را می‌خنداند. یکی از یاران به او گفت: چرا می‌خندی؟ اکنون وقت شوخی و خندیدن نیست. بریر در پاسخ گفت: «قوم من مى‌دانند كه من، نه در جوانى و نه در پيرى اهل اباطیل و شوخی نبودم ولی الان شوخی می‌کنم چون تا بهشت فاصله‌ای نمانده است» او پارسایی بود دارای بصیرت کامل و معتقد به دین. اعتقاد راسخ وی به حدی بود که آرامش در چهره‌اش نمایان می‌شد. بریر همچنین جزء سخنوران توانا به شمار می‌رفت. در زمانی‌که دشمن آب را بر یاران امام(ع) بست و نیز در روز عاشورا، سخنرانی غرّایی ایراد کرد. سخنان وی پیش از جنگ، حاکی از شجاعت و حمایت او از اهل بیت بود. پس از ورود کاروان امام حسین(ع) به کربلا و خواندن خطبه توسط امام(ع)، بریر از جمله افرادی بود که به پا خاست و گفت: «ای پسر رسول خدا ! خداوند به واسطه وجود شریفتان بر ما منت نهاده است، به درستی که ما در رکاب شما نبرد می‌کنیم، تا آن‌جا که در راه [دفاع از] شما اعضاء بدنمان تکه تکه شود. پس جدِّ شما، در روز قیامت شفیع ما خواهد شد» هنگامی‌که بریر قصد کرد به میدان نبرد برود، چنین رجز خواند و سپس وارد میدان شد: «من، بُرَير فرزند خُضَيرم؛ شيرى كه ديگر شيران را نيز با غُرّشش مى‌ترسانْد نيكوكاران، نیکی ما را مى‌دانند شما را با شمشير مى‌زنم و در اين كار، زيانى نمى‌بينم اين است بهترین كار خير از بُرَير» بریر ۳۰ نفر از سپاه دشمن را به هلاکت رساند. پس از آن با فردی از سپاه دشمن به نام یزید بن معقل، به مباهله پرداخت چرا که یزید به وی گفته بود تو از گمراهان هستی. مباهله بدین صورت بود که بریر گفت: «اگر موافقى با یکديگر مباهله كنيم و خدا را بخوانيم تا دروغگو را لعنت كند و هر كدام را كه بر باطل هستيم، بكُشد سپس بيرون بيا، تا با هم، تن به تن بجنگيم». هر دو همین کار را کردند و در برابر هم ایستادند و به نبرد تن به تن پرداختند. در جریان این نبرد یزید کشته شد و حقانیت بُرَیر به اثبات رسید. پس از کشته شدن یزید، فرد دیگری از سپاه دشمن با نام رضی بن منقذّ عبدی به جنگ بریر آمد. بریر او را بر زمین افکند و بر سینه‌اش نشست. فردی دیگر از سپاه دشمن، از پشت نیزه را بر بُرَیر فرود آورد که بر اثر آن به کنار افتاد. یکی از افراد دشمن گفت: «او بریر بن خضیر قاری قرآن است که به ما در مسجد قرآن می آموخت»؛ اما آن فرد توجهی نکرد و با شمشیر بریر را به شهادت رساند. پس از واقعه کربلا هنگامی‌که قاتل بریر به منزلش رفت، همسرش با نفرت به او گفت: «سرور قاریان را کشتی؟ مرتکب جنایتی بزرگ شده‌ای، به خدا قسم دیگر هرگز با تو سخن نخواهم گفت». نام بُریر در زیارت شهداء کربلا آمده است. آنان‌که در روز عاشورا در کنار حق باقی ماندند، اسوه ایمان و عمل صالح به شمار می‌روند. آنها نه تنها در گفتار بلکه در تنگناهای عمل نیز طبق ایمان خود عمل می‌کردند. یکی از ایشان، بریر بن خضیر بود که زندگی وی سراسر درسهای ایمان راسخ و پایبندی به آن است. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📝 واحد پژوهش بنیاد فارِس المؤمنین @Fares_ir

📸 #گزارش_تصویری 🏴 اربعیـن حسـینی | ۱۴۰۳ 🗓 یکشنبه ۴ شهریور ماه ۱۴۰۳ 🔸مسجد حضرت امیر (ع) 🔹زیارت اربعین : حاج حسین ارضی 🔹سخنرانی : استاد سید محمدباقر علوی تهرانی 🔹مداحی : کربلایی نریمان پناهی @Fares_ir 👇👇👇