eitaa logo
استاد علوی تهرانی
3.6هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
214 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی استاد علوی تهرانی ✅ تلگرام: https://t.me/Fares_ir ✅ سایت: Fares.ir ✅ ادمین کانال: @Fares_Contact ✅ ارتباط با ادمین جهت طرح سؤال و مشاوره از استاد: @Fares_Admin ✅ بنیاد فارِس المومنین: ۳۴ ۳۲ ۹۲ ۶۶ - ۰۲۱ ✅ کد شامد: ۱-۲-۷۳۲۰۹۸-۶۱-۰-۲
مشاهده در ایتا
دانلود
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و پنجم رمضان ۱۴۴۵         جمعه ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 حاج مصطفی سماواتی         قرائت دعای افتتاح 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 📖موضوع : | جلسه ۲۱ ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و پنجم رمضان ۱۴۴۵         جمعه ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 استاد علوى تهرانى 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و پنجم رمضان ۱۴۴۵         جمعه ۱۷ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 استاد علوى تهرانى 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات ظهــرهای ماه مبارک رمضان 🗓 ظهر روز بیست و ششم رمضان ۱۴۴۵        شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🔸 مسجد حضرت امیر (ع) 🔹 سخنرانی : استاد حسین انصاریان @Fares_ir
. ⚫ خود فراموشی 📝 گزیده جلسه سوم ✅ برخی از ویژگی‌های رحمت خدا: ۱. خداوند صدور رحمت را بر خودش واجب کرده است. ۲. رحمت خدا بی‌انتها است و محدودیت ندارد. ۳. رحمت خدا فراگیر است و شامل همه می‌شود. ۴. رحمت خدا بر غضبش سبقت دارد. ۵. کسی حق ندارد از رحمت خدا مأیوس شود. ۶. رحمت خدا به آسانی شامل انسان‌ها می‌شود. ۷. رحمت خدا مانع از کیفر و عقاب خدا نمی‌شود. 🔸امیرالمومنین(ع) می‌فرمایند: هیچ بخشش و عطایی از ناحیه‌ی خدا مانع از گرفتن آن نمی‌شود و هیچ خشمی او را از رحمت باز نمی‌دارد و این‌که رحمت دارد باعث نمی‌شود که غضب نکند. امام صادق(ع) می‌فرمایند: در روز قیامت برای کسی حکم می‌کنند ‌که جهنمی است و چیزی برای عرضه ندارد. پرونده‌ی شخص را می‌برند به آخرین عقبه (عرض عمل به خدا)، براساس آن‌چه که این انسان پشت سر گذاشته و محکوم می‌شود که جهنم برود. در حالیکه او را به طرف جهنم می‌برند، چند بار برمی‌‌گردد و عقب را نگاه می‌کند. به ملائکه خطاب می‌شود که از او بپرسید که چرا عقب را نگاه می‌کنی؟ می‌گوید: فکر نمی‌‌کردم خدا با من این‌گونه رفتار کند. این حکم تناسب با فضل و لطف خدا ندارد. خطاب می‌رسد بپرسید تو درباره من چه فکری می‌کردی؟ می‌گوید: فکر می‌کردم که من را ببخشی، من در همه‌ی خطاهایی که کردم امید داشتم که تو مرا می‌بخشی. بعد می‌فرماید:‌ اگر گمانش به من اینست او را به بهشت ببرید. من گمان او را نسبت به خودم خراب نمی‌کنم. ❇️ اگر خدا بخواهد از عقاب دست بردارد باید دلیلی داشته باشد. این دلایل تحت عنوان جلوات رحمت خدا مطرح می‌شود. 🔹یکی از جلوات رحمت خدا ماه رمضان است. رسول اکرم می‌فرمایند: اگر مردم می‌دانستند ماه رمضان چه ظرفیتی دارد، آرزو می‌کردند که کل سال ماه رمضان باشد. در حدیثی دیگر می‌فرمایند: این ماه، رمضان نامیده شده برای این‌که خداوند شب اول ماه تمام پرونده‌ی گنه‌کاران را آتش می‌زند. از رسول خدا سوال شد: رمضان چیست؟ فرمودند: خدا در این ماه پرونده‌ی اهل ایمان را آتش می‌زند و اثر گناه را هم از بین می‌برد. این ویژگی مربوط به ماه رمضان است و ربطی به توبه ندارد که در صورت توبه، عنایت خدا مضاعف می‌شود. در حدیثی نقل شده: در پایان هر روز از ماه رمضان هنگام افطار هزارهزار نفر از کسانی که قطعا باید بروند جهنم آزاد می‌شوند. (هزارهزار، عدد کثرت است) وقتی به شب جمعه و روز جمعه می‌رسد در هر ساعتی هزارهزار آزاد می‌کنند. وقتی به شب قدر می‌رسد، علاوه‌ی بر این‌‌که هزارهزار آزاد می‌کنند، جبرئیل با جمعی از ملائکه، شرق و غرب عالم را پر می‌کنند. به هرکسی‌که مشغول نماز، ذکر، عبادت و گریه است، سلام می‌کنند و اگر کسی مشغول دعا باشد، آمین می‌گویند. 🔹جلوه‌ی دیگر رحمت خدا، توبه است. در سوره‌ فرقان می‌فرماید: خداوند روز قیامت عذاب گنه‌کاران را چند برابر می‌کند و با خواری به جهنم می‌روند مگر کسانی‌که توبه کرده‌ و ایمان داشته باشند. آن‌هایی که ایمان و عمل صالح دارند خدا تمام گناهان‌شان را پاک می‌کند و به‌جای آن حسنه می‌نویسد. جبرئیل به محضر رسول اکرم رسید و عرض کرد: می‌خواهید تفسیر اسم یا‌ کریم العفو را بگویم؟ یعنی خدا به واسطه‌ی رحمتش از گناهان می‌گذرد و به واسطه‌ی کرمش آن را به حسنات تبدیل می‌کند. رسول اکرم می‌فرمایند: هرکسی‌که دوست دارد خدا را ملاقات کند در حالی‌که درجه‌اش بالا رفته و سیئاتش به حسنات تبدیل شده، محبّ امام جواد(ع) باشد. خداوند به جناب داوود می‌فرماید: وقتی بنده‌ی مومن گناه می‌کند و سپس توبه می‌کند، وقتی یاد گناهش می‌افتد و شرمنده می‌شود، او را می‌بخشم و تمام آن‌ها که اعمالش را می‌نویسند دچار نسیان و فراموشی می‌کنم و تمام گناه‌ها را تبدیل به حسنه می‌کنم چرا که من ارحم الراحمين هستم. 💢 ولایت امیرالمومنین(ع) بزرگترین جلوه‌ی رحمت خداست. یکی از مواقف قیامت، صراط است. امام صادق(ع) می‌فرمایند: صراط پلی است بر روی جهنم، از مو باریک‌تر، از شمشیر برنده‌تر، از شب تاریک‌تر است. رسول اکرم می‌فرمایند: زمانی‌که قیامت می‌شود، کسی از صراط عبور نمی‌کند مگر این‌که جواز عبور داشته باشد و آن جواز ولایت علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) است. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی جلسه ۳ | احیاء شب ۲۳ ماه رمضان مسجد حضرت امیر علیه السلام موضوع: خود فراموشی @Fares_ir
. 🔴 انسان از نگاه قرآن 📝 گزیده جلسه نوزدهم ✅ ناسپاسی، یکی دیگر از صفات نکوهیده‌‌ی انسان است که در قرآن به دو واژه‌ی کفور و کنود تعبیر شده است. سوره‌‌ حج ۶۶: إِنَّ الْإِنْسَانَ لَكَفُورٌ؛ به‌راستی انسان بسیار ناسپاس است. سوره عادیات آیه ۶: إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ؛ به‌راستی که انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است. ▫️هر دو واژه در صیغه مبالغه آمده که به معنای بسیار ناسپاس است، اما مفسرین در تفاوت این دو واژه گفته‌اند: کفور ناسپاسی در مقابل تمام نعمت‌های الهی است حتی نعمت‌های اعتقادی، اما کنود شامل انکار‌ در اعتقاد نیست. در آیه ۳ سوره انسان فرمود: ما مسیر هدایت را به آن‌ها دادیم. عده‌ای از انسان‌ها این هدایت را پذیرفتند و در مقام شکرگزاری هستند ولی عده‌ای هدایت را نپذیرفتند و در مقابل آن مقاومت کردند. (این درباره‌ی نعمت اعتقادی است) ❇️ ابوالفتوح رازی از مفسرین قرآن، برای واژه‌ی کنود ۱۵ معنا آورده که به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: ۱. کسی‌که مصائب را با آب و تاب بشمارد ولی نعمت‌ها را فراموش کند. ۲. نعمت‌‌های خدا را برای خودش می‌خواهد و دیگران را محروم می‌کند. رسول اکرم فرمودند کنود کسی است که تنها غذا می‌خورد. ۳. در مشکلات با دوستان خود همدردی نمی‌کند. ۴. خیرش کم است. ۵. وقتی نعمتی به او می‌رسد از دیگران دریغ می‌کند و اگر گرفتار مشکلی شود ناشکیبا است. ۶. نعمت‌های الهی را در معصیت مصرف می‌کند. ۷. نعمت‌‌های خدا را انکار می‌کند. 🔹صفتِ ناسپاسی در مقابل نعمت تا حدی مذموم است که قرآن شعاری برای آن دارد. در سوره‌ عبس آیه ۱۷ فرمود: مرگ بر انسان، چقدر ناسپاس است. 💠 ناسپاسی و کفران نعمت در اثر جهل، نادانی و غفلت است که همه از مصادیق تفریط نفس ناطقه است. انسان‌ها در مقابل نعمت‌های الهی یا غافل‌اند و نعمت را نمی‌بینند، یا جاهل‌اند و نعمت الهی را نمی‌شناسند و یا فاقد فهم و شعور هستند و نمی‌دانند در مقابل نعمت باید شکر کرد. در سوره‌ نحل آیه ۱۱۴ فرمود: وَاشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ؛ اگر فقط خدا را می‌پرستید شاکر باشید. ❇️ شکرگزاری، علامت بندگان موحد است. کسانی‌که خدا را می‌پرستند و در پرستش، در مقام توحید هستند. مرحوم ملا محمدمهدی نراقی نقل می‌کند که جناب عیسی با پیرمرد نابینایی مواجه شد که بیماری جزام داشت و فلج کامل بود، اما بیان پیرمرد این بود: شکر خدا که مرا از آن‌چه بسیاری از مردم را به آن‌ مبتلا گردانیده سلامت و در امان داشت. عیسی گفت:‌ تو چه داری که دیگران ندارند؟ گفت: قلبم پر از معرفت خداست. عیسی که معجزه‌‌اش شفا دادن نابینا، جزام و فلج بود، او را شفا داد. لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ. اگر شکر کنید، نعمت را برای شما زیاد می‌کنیم. ✅ در رابطه‌ی با ناسپاسی یک تعبیر شدیداللحن در سوره‌ ابراهیم آیه ۳۴ است که خدا فرمود: بی‌تردید انسان بسیار ستمگر ناسپاس است. در آیات قبلش می‌فرماید: خدا حقیقتی است که آسمان و زمین را خلق کرد و از آسمان آب را نازل کرد و به‌واسطه‌ی آن ثمرات را ایجاد کرد تا روزی شما باشد و کشتی‌ها را برای شما تسخیر کرد تا در آب به تعادل بروند به دست خداوند و آب‌ها را هم برای شما تسخیر کرده، و خورشید و ماه و شب و روز را تحت تسخیر شما قرار داد. هرچه از من خواستید به شما دادم و اگر بخواهید نعمت‌‌های الهی را به شمارش در بیاورید نمی‌توانید. توضیح آیات اینست که نعمت‌های من را نمی‌توانید به شمارش بیارید؛ چون نعمت‌ها نامحدود است و اصلا بخشی از نعمت‌ها برای بشر شناخته‌ شده نیست تا بخواهد شکر کند. 💠 این‌جا پدیده‌ای پیش می‌آید به نام ستمگر ناسپاس. در تفسیر آیت الله جوادی آملی آمده است: راز ظلوم و کفار بودن انسان یکی از این سه معنا است: ۱. نعمت‌های الهی بسیارند و انسان هر نعمتی را یک بار ناسپاسی کند. ۲. اگر یک نعمت را چند بار ناسپاسی کند. ۳. نسبت به نعمت مهم و بزرگ ناسپاسی کند. معنای سوم شاهد قرآنی‌ دارد. در سوره احزاب آیه ۷۲ فرمود: ما امانت‌مان را عرضه کردیم بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها. امتناع کردند و از آن ترسیدند اما انسان به عهده گرفت. انسان ظلوم جهول است. چون امانت الهی را پذیرفت اما خیانت در امانت کرد، ظلوم جهول شد. 💢 یکی از معانی که در مورد امانت بیان کردند بحث ولایت حضرت امیرالمومنین علی(ع) است. 💠 اساسا ناسپاسی یعنی نعمت را در آن چیزی که خدا قرار داده مصرف نکنیم. سپاس‌گزاری سه مرحله دارد: ۱. مرحله‌ی قلبی؛ شناخت این‌که نعمت از ناحیه‌ی کیست. ۲. مرحله‌ی زبانی که اظهار شکر است. ۳. مرتبه‌ی حقیقی که نعمت در آن چیزی مصرف شود که خداوند مقرر کرده است. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی جلسه ۱۹ | شبـهای ماه مبارک رمضان مسجد حضرت امیر علیه السلام موضوع: انسان از نگاه قرآن @Fares_ir
🔊 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🔸 مسجد حضرت امیر (ع) 🔹 مناجات خوانی : حاج مصطفی سماواتی         قرائت دعای مشلول 🔹 سخنرانی : استاد سید محمدباقر علوی تهرانی 📖 موضوع : | جلسه ۲۲ @Fares_ir 👇👇👇
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 حاج مصطفی سماواتی         قرائت دعای مشلول 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 📖موضوع : | جلسه ۲۲ ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 استاد علوى تهرانى 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔊 📚 ✅ جلسات شبـهای ماه مبارک رمضان 🗓 شب بیست و هفتم رمضان ۱۴۴۵         شنبه ۱۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ 🎤 استاد علوى تهرانى 📌 مسجد حضرت امیر (ع) @Fares_ir
. 🔴 انسان از نگاه قرآن 📝 گزیده جلسه بیستم ✅ یکی از ویژگی‌های ضد ارزش در انسان، بی‌تابی است که در قرآن به جَزَع تعبیر شده است. در سوره معارج‌ آیه ۲۰ می‌فرماید: إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا چون بدی به انسان برسد بی‌تابی می‌کند. جزوع بر وزن فعول و صیغه‌ی مبالغه است که شدت بی‌تابی را بیان می‌کند. جزع در مقابل سختی مطرح می‌شود. انسان وقتی با مصیبتی مواجه می‌شود جزع می‌کند. شروع به گریه‌ می‌کند اما صرف گریه کردن جزع نیست. بلکه شیون و زاری همراه با اعتراض به قضا و قدر، جزع است. جزع ناشی از جهل است و جهل نقطه‌ی تفریط نفس ناطقه است. انسا‌ن چون غالبا نسبت به حکمت سختی‌ها غافل است، اعتراض می‌کند. چون نمی‌داند که این سختی‌ چقدر می‌تواند او را در سیر تکاملی بالا ببرد. ❇️ فطرت انسان خداجو است. فطرت انسان در اثر دو چیز شکوفا می‌شود: ۱. مواجه شدن با سختی‌ها ۲. زهد اگر فردی، کسی را از دست داد و برای او گریه کرد به معنای دور بودن از مراتب توحید نیست. امام صادق(ع) می‌فرمایند: زمانی‌که ابراهیم پسر پیامبر از دنیار رفت، پیامبر فرمودند: ابراهیم! ما برای تو محزونیم ولی صابر هستیم. قلبم می‌سوزد و اشک در چشمم جاری می‌شود اما حرفی نمی‌زنم که خدا راضی نباشد. ✅ صفت نکوهیده‌ی دیگر در انسان این است که به جهت بهره‌مندی از نعمت‌های دنیا دچار غرور بی‌جا، و به جهت از دست دادن آن دچار یأس و ناامیدی ناروا می‌شود. در سوره فجر آیات ۱۵ و ۱۶ فرمود: انسان زمانی‌که پروردگارش به جهت آزمایش او را اکرام می‌کند و به او نعمت می‌دهد، می‌گوید خدا مرا گرامی داشت. (دچار غرور می‌شود) و زمانی‌که در جهت آزمون و آزمایش برای او روزیش را تنگ می‌کنیم می‌گوید خدا من را خوار کرد. ▫️هر دو حالت بودن یا نبودن نعمت، امتحان است اما انسان نسبت به این دو ماده‌ی امتحانی جهل دارد. پس غرور بی‌جا و یأس ناروا در اثر جهل است که حد تفریط قوه‌ی عاقله است. غرور، آرامش و سکون نفس به چیزی است که در زندگی آمده و به‌واسطه‌ آن آرام می‌شود. آن چیز، مطابق هوای نفس است و با خواسته‌های درونی مطابق است و این توافق به‌واسطه‌ی خدعه‌ی شیطان ایجاد شده است. 💠 مواردی که باعث غرور می‌شود بسیار است. ما به دو مورد اشاره ‌می‌کنیم: ۱. انسان گنه‌کار و رحمت الهی خداوند فرمود: رَحمَتی وَسِعَت کُلَّ شَیء شیطان در بین همه‌ی صفات خدا، رحمت او را برجسته می‌کند تا انسان از این رحمت سوء استفاده کند. ۲. سیادت و اصل و نسب سیادت نسب پیامبر است، اما ممکن است فرد از آن سوء استفاده ‌کند. سیادت و نسب پیامبر یک واقعیت است در حالیکه خداوند نسبت به پسر نوح فرموده: لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ؛ ای نوح! به یقین او از خاندان تو نیست، او دارای کرداری ناشایسته است. امام صادق(ع) می‌فرمایند: این‌‌که من ولایت علی(ع) را داشته باشم برای من برتر از آن است که فرزند علی(ع) باشم. چون این ولایت واجب است، اما این نسب فضیلتی است که خدا به من داده است. 💠 از اقسام غرور، غرور عالم، عابد، ذاکر و ثروتمند می‌باشد. قرآن کریم می‌فرماید زندگی دنیا جز اسباب فریب نیست. در سوره‌ لقمان آیه ۳۳ می‌فرماید: دنیا مغرورتان نکند و به خدا هم مغرور نشو. قرآن یک مرحله بالاتر می‌رود و می‌گوید: عده‌ای هستند وقتی مال دنیا به آن‌ها می‌رسد دچار فَرَح می‌شوند. در سوره‌ هود آیات ۹ و ۱۰ فرمود: ما رحمتی را به بنده می‌دهیم و بعد از مدتی از او می‌گیریم، دچار ناامیدی و ناسپاسی می‌شود و دوباره نعمت را به او می‌چشانیم، می‌گوید که سختی‌ها از من دور شد و حالت مغرورانه‌ی شاد و خودستایانه می‌گیرد. 🔹انسان موحد معتقد است حوادثی که در جهان پیرامون او پیش می‌آید، خداوند قبلا مقدر کرده است لذا برای خودش در به‌دست آوردن آن نقشی قائل نیست. البته توجه کنید خدا سناریو نمی‌نویسد تا بشر در آن فیلم نقش بازی کند بلکه خداوند در علم خویش که قبل از خلقت است، نوشته که ما در چه زمانی چه‌کاری را انجام می‌دهیم، نه این‌که آن‌چه را آن‌جا نوشته، اجرا کنیم. لذا رفتار براساس اختیار بشر است و از او سر می‌زند و خداوند آن را قبلا دانسته و نوشته است. انسان موحد چون می‌داند همه چیز دست خداست، در به‌دست آوردن و از دست دادن نعمت، تکلیف‌مدار است ولی غیرموحد تکلیف ندارد، خودباختگی و خودشیفتگی دارد. در سوره حدید آیات ۲۲ و ۲۳ فرمود:‌ هیچ سختی در زمین و در مورد شما نیست مگر این‌که در کتابی نوشتیم قبل از این‌که این حوادث پیش بیاید. این برای خدا آسان است. انسان باید در از دست دادن نعمات دنیا، دچار یأس و ناامیدی نشود و در رو آوردن نعمات در دنیا مغرور نشود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ استاد سیدمحمدباقر علوی تهرانی جلسه ۲۰ | شبـهای ماه مبارک رمضان مسجد حضرت امیر علیه السلام موضوع: انسان از نگاه قرآن @Fares_ir