eitaa logo
تربیت فرزند در سایه امام رضا علیه السلام
44 دنبال‌کننده
143 عکس
19 ویدیو
5 فایل
﷽ .::. خدمت خادمیاران رضوی به مادران امام رضایی برای تربیت فرزندانی بهتر... 📩 ارتباط با ما @FarzandeRazavi_Admin . . . _______________________
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ رابطهٔ طبیعی کودک با مادر و پدر و برعکس رابطهٔ طبیعی کودک با مادر و پدر در ١٠ سال اول تولد، به علت رشد سریع کودک دچار تغییرات و دگرگونی می‌گردد. ✔️ رابطهٔ بین کودک و مادر بسیار حساس و تغییرات آن بسیار چشم‌گیر است، ولی رابطهٔ بین کودک و پدر کمتر دچار تغییرات می‌گردد و باثبات‌تر است. 👈 اگر پدر و مادر هر دو از حالات و رفتارهای کودک خود چه دختر و چه پسر آگاه باشند، برخورد آن‌ها با یکدیگر کمتر و زندگی داخلی خانواده آرام و توأم با لذت خواهد بود. مادری که می‌داند رابطهٔ کودکش با او باید چگونه باشد، بهتر می‌تواند با کودک خود ارتباط حقیقی و صمیمی برقرار کند. والدین باید کودک را به‌عنوان فردی منحصربه‌فرد بپذیرند و از مقایسهٔ او با خواهر و برادرها و سایر کودکان اجتناب کنند، زیرا هر کودکی ویژگی‌های خاص و منحصربه‌فرد خود را دارد که باید توسط والدین پذیرفته شود. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطه کودک و مادر برای برقرار شدن رابطهٔ صحیح میان مادر و کودک، نه فقط مهارت و آشنا بودن مادر به وظایف مادری مهم است، بلکه آشنایی مادر با خصوصیات روانی و رفتاری کودکی که در حال رشد است نیز اهمیت دارد. موقعی که مادر می‌بیند کودکش در مقابل او لجاجت می‌کند، اگر بداند که همه کودکان در این سن چنین هستند، نگرانی مادر و برخوردهای او با کودک به حداقل خواهد رسید و مشکلات رفتاری کمتری به وجود خواهد آمد. اینک به اختصار به بیان رفتار کودکان در سنین مختلف می پردازیم.... 👇👇👇 [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن ٢ سالگی 👧🏻 مادر دختر کوچک دو سالهٔ خود را صدا می‌کند و می‌گوید: «فرشته‌جان بیا این‌جا عزیزم». کودک با اشتیاق به طرف محلی که مادر نشسته است می‌رود و از روی زانوهای مادر بالا می‌رود و او را در آغوش می‌گیرد. همین کودک در شش ماه قبل یعنی در سن ۱۸ ماهگی موقعی که مادر او را صدا می‌کرد، در جهت مخالف او می‌دوید و یا همان‌جا می‌ایستاد و فریاد می‌زد: «نه! نه!» و تمایل به آمدن نزد مادر نداشت. آیا در خلال این شش ماه اتفاقی افتاده است؟ بله، شش ماه از سن کودک گذشته و بزرگ‌تر شده و رفتار او عوض شده است. ✔️ کودک ۱۸ ماهه، کودکی است که به آنچه به او گفته می‌شود، با رضایت و راحتی عمل نمی‌کند و لجاجت و سرشختی و یا به عبارت دیگر منفی‌گرایی دارد، در صورتی که 👈 💥 کودک ٢ ساله به راحتی و با صفا و آرامش، آن‌چه را به او گفته می‌شود، قبول می‌کند. 👌 اگر مادر این اصل مهم را بداند، در مقابل سرسختی و لجاجت کودک ۱۸ ماههٔ خود نگران نخواهد بود و صبر خواهد کرد تا سن او به دو سالگی برسد و از حرف‌شنوی و رفتار پسندیده‌ی کودک خود لذت ببرد. ✨ موقعی که فرشته (کودک دو ساله) آمادگی دارد که اگر مادرش او را صدا کردی بی‌درنگ به طرف او برود، بدون شک برای چیزهای دیگر هم آمادگی دارد. اگر کار اشتباهی کرد و به او گفته شد، قبول می‌کند، و یا اگر مادر خواست حروف یا کلماتی را به او یاد بدهد، آمادگی دارد، بنابراین موقع یاد دادن مادر و یاد گرفتن کودک باید زمانی باشد که کودک آمادگی لازم را داشته باشد. 🔖 روانشناس معروف کارل راجرز، دو سال اول زندگی کودک را دوران توجه مثبت می‌داند، یعنی در این مرحله کودک نیازمند توجه بدون قید و شرط از جانب والدین است، بنابراین والدین باید در دسترس کودکان باشند و از هرگونه امر و نهی تنبیه او خودداری کنند. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن ٢ و نیم سالگی 🧒🏻 مادر برای بیرون رفتن از خانه می‌خواهد لباس کودک دو و نیم سالهٔ خود را عوض کند، او لباس‌هایش را آماده کرده است و موقعی که می‌خواهد آن‌ها را به وی بپوشاند، کودک می‌گوید: «خودم می‌پوشم، خودم می‌پوشم». اگر مادر به او بگوید: «خوب، خودت بپوش»، او ناگهان تغییر عقیده می‌دهد و می‌گوید: «مامان، خودت لباس‌هام را بپوشان». اگر در این هنگام پدر برسد، کودک باز تغییر عقیده می‌دهد و می‌گوید‌: «مامان، نمی‌خوام بابا باید لباس‌هام را بپوشاند». 💥 کودک دو و نیم ساله در دنیایی از می‌خواهم-نمی‌خواهم، می‌توانم-نمی‌توانم و بله و نه قرار گرفته است. انتخاب دلخواه و پسند او متعدد است، او هم می‌خواهد و هم نمی‌خواهد. اگر مادر از کودک بپرسد، آیا سیب می‌خواهی؟ می‌گوید‌: بله، ولی موقعی که می‌خواهد به او سیب بدهد، می‌گوید: «نمی‌خوام». اگر مادر در این سن، مستقیما از کودک سؤال کند آیا می‌خواهی با هم برای خرید از خانه بیرون برویم؟ او جواب می‌دهد: «نه». ✨ در این سن تمام حرکات و خواسته‌های کودک آمرانه است. بعضی از مادران به رفتار کودک با تعجب و ناامیدی نگاه می‌کنند، ولی اگر مادر صبر و شکیبایی و آرامش داشته باشد، سبب می‌شود که زندگی روزمرهٔ کودک و خود را به راحتی بگذراند. 👈 مادران باید بدانند که رفتار کودک در سن دو نیم سالگی با مادر خود، بدترین و بهترین رفتار خواهد بود، او کاملاً مادر خود را دوست دارد و از طرف دیگر، خواسته‌های او زیاد و رفتار او تند و آمرانه است. ❗️کودک در این سن می‌خواهد مادرش با او مانند دوران و سنن شیرخواری رفتار کند. موقعی که کودک خسته می‌شود، می‌خواهد مادرش او را بغل کند، او را تکان دهد و حتی شیر را با شیشه شیر به او بدهد. کودک گاه‌گاهی طوری حرف می‌زند که گویی هنوز یاد نگرفته است که حرف بزند. او می‌گوید: «من نی‌نی کوچولو هستم و می‌خواهم در گهواره بخوابم... ». مادر باید با رفتار کودک در این سن آشنا باشد و او را به خاطر اعمال بچه‌گانه‌اش (رفتار کم‌تر از سن خود) تنبیه نکند یا به او نخندد. کودک به تدریج این حالت بچه‌گانهٔ خود را از دست می‌دهد و به خودش خواهد آمد و به پیشرفت سنی و فکری خود ادامه خواهد داد. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودکی که ٣سال او تمام شده است ✔️ سن سه سالگی، زمانی است که رابطهٔ بین مادر و کودک بهتر و راحت‌تر می‌باشد و مادر و کودک به یک‌دیگر بسیار نزدیک شده‌اند و از هم‌دیگر لذت می‌برند. در این سن، کلمهٔ «ما» یعنی مادر و کودک (به جای کلمهٔ من، که در سن دو و نیم سالگی وجود داشت)، به میان خواهد آمد. 🔸 در این سن، کودک در جهت مخالف مادر عمل نخواهد کرد. 🔸 سن سه سالگی، زمانی است که مادر می‌تواند با تشویق کردن و جایزه دادن به کودک او را راضی کند تا هرچه مادر می‌خواهد انجام دهد. کودک در این سن به صحبت‌ها و توصیه‌های مادر گوش می‌دهد، به طور مثال: کودک ممکن است بخواهد عملی را که صحیح نیست انجام دهد، اگر مادر با دلیل او را از این کار باز دارد، وی از انجام آن منصرف می‌گردد. 🔸 کودک در این سن کاملاً به زبان مادری خود آشناست و قادر است آن‌چه می‌خواهد بیان کند. اگر مادر موضوع مهم محرمانه‌ای را در این سن به کودک بگوید، او خوشحال می‌شود. 🔸 به طور کلی کودکی که سال سوم تولد او تمام شده باشد، کودکی است که خواسته‌های او تمام شده و به راحتی می‌توان با او کنار آمد و زندگی با او لذت‌بخش‌تر از قبل است. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن سه و نیم سالگی دختر زیبای سه ساله و نیمه‌ای به نام فرشته، کنار مادر نشسته است. در این موقع پدر از سر کار خود برمی‌گردد. پدر و مادر و کودک دور هم جمع می‌شوند و در مورد وقایعی که در طول روز برایشان اتفاق افتاده است با هم صحبت می‌کنند (این خانواده زندگی زناشویی و خانوادگی شیرینی دارند). ناگهان کودک با پرخاش و عصبانیت و به صورت انفجاری به پدر و مادر خود رو می‌کند و می‌گوید: «حرف نزنید، حرف زدن بس است». پدر و مادر با تعجب از رفتار کودک به یکدیگر نگاه می‌کنند. آیا چه شده است؟ مادر برای تهیه غذا به آشپزخانه می‌رود و پدر کتاب یا روزنامه‌ای که در دسترس اوست برمی‌دارد و مطالعه می‌کند. کودک ناگهان می‌گوید: «پدر کتاب نخوان، با من حرف بزن، با من بازی کن». 👈 شب سپری می‌شود و موقعی که کودک برای خواب به رخت‌خواب خود می‌رود، پدر و مادر درمورد رفتار انفجارآمیز کودک با یک‌دیگر صحبت می‌کنند. مادر می‌گوید به نظر من فرشته حالت شک و تردید پیدا کرده و گمان می‌کند که ما او را دوست نداریم. بارها از من پرسیده است: «مادر دوستم داری؟». او کارهایی می‌کند که من بیشتر به او توجه کنم. اگر من در حضور او با کودک یا با فرد دیگری صحبت کنم، فوراً ناراحت می‌شود، مانند آن‌چه امشب اتفاق افتاد و عمل کد. آیا رفتار ما با او غیر طبیعی بوده است که احساس عدم اطمینان و بی‌ثباتی در خود می‌کند و فکر می‌کند ما او را دوست نداریم؟ ✅ بله، کودکان در سن ۳ و نیم سالگی به‌طور موقت در مرحله‌ی بی‌ثباتی قرار دارند و ممکن است حتی دچار لکنت و گرفتگی زبان شوند. کودکان در این سن ممکن است احساس کنند که همهٔ افراد، مخصوصاً پدر و مادر، آن‌ها را دوست ندارند. 👌 کودکان در این سن احتیاج دارند که پدر و مادر به آن‌ها نشان دهند و اطمینان بدهند که آن‌ها را دوست دارند. این وضع طبیعی روانی کودک است و پدر و مادر آن را به وجود نیاورده‌اند، ولی آنها می‌توانند از شدت یافتن چنین احساسی در کودکان جلوگیری کنند و اگر پدر فرشته، موقعی که به خانه می‌آمد با او صحبت می‌کرد و او را بغل می‌گرفت و نوازش می‌کرد، او هیچ‌گاه پرخاش نمی‌کرد و از محبت و علاقه و دوست داشتن پدر و مادر خود اطمینان حاصل می‌کرد. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن چهار سالگی از نظر کودک چهار ساله، مادر، همه‌کاره است و اکثراً از جانب مادر نقل قول می‌کند و می‌گوید: «مادر چنین گفته است» یا «مادر گفت که من می‌توانم سه عدد شیرینی بردارم»، و به همسالان خود می‌گوید: «مامان گفت این کار را بکنم» و اغلب از مادر خود حرف‌شنوی دارد. 👈 گرچه مادر در این سن در بیش‌تر موارد همه‌کاره است، ولی همیشه این‌طور نیست و گاه‌گاهی کودک مقاومت می‌کند و یا سعی می‌کند که مخالفت کند. کودک در این سن راه خود را پیدا می‌کند تا از حدودی که برای او تعیین شده است فراتر رود و ممکن است کاری خلاف نظر و حاکمیت مادر انجام دهد. این رفتار در همه‌ی کودکان در این سن وجود دارد و ممکن است دردسری برای مادر به وجود آورد. اگر کودک در این سن مخالفت و مقاومت می‌کند، مادر نباید آن را جدی تصور کند. ✅ سال چهارم سال طغیان و تغییر و تحول کودک است، ولی موقعی که کودک به سن ۵ سالگی رسید، سال اطاعت و فرمانبرداری و سربه‌راهی کودک خواهد بود. 🔺 کودک در سن ۳ تا ۴ سالگی، ممکن است به مادر خود بگوید: «من تو را دوست ندارم». شما به عنوان مادر نباید از گفته‌ی او ناراحت و دلسرد شوید. کودک در این سنین در مقابل محدودیت‌هایی که برای او وجود دارد، یا خواسته‌هایی که دارد و انجام نمی‌گیرد، خشمگین می‌شود و ممکن است به پدر و مادر خود یا به کودکان دیگر چنین جمله‌ای بگوید. ✔️ بعضی از کودکان در موقعی که خواسته‌های خود را برآورده نمی‌بینند، ناراحت می‌شوند و واکنشی نشان نمی‌دهند، بعضی دیگر ناراحتی خود را به صورت قهر کردن و خشمگین شدن به پدر و مادر خود و دیگران نشان می‌دهند. 💥 پدر و مادر باید به علتی که کودک را خشمگین کرده و سبب شده که چنین جمله‌ای را به زبان بیاورد، توجه و دقت کنند. بعضی مواقع گفته‌ی کودک، نتیجه‌ی خشم و عصبانیت و گفتار مادر است، یعنی اگر مادر خسته و عصبانی باشد و در مقابل خواسته‌ی حق یا ناحق کودک به او بگوید: «تو بچه‌ی بدی هستی، دیگه دوستت ندارم»، کودک همین جمله را در موقع خود، به مادرش خواهد گفت. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن چهار سالگی ✨ کودکان در سن ۳ و ۴ سالگی کلمات را روی پدر و مادر امتحان می‌کنند. همان‌طوری که کودک ۱۲ تا ۱۸ ماهه شروع می‌کند به قدم برداشتن تا راه رفتن را یاد بگیرد، کودک در سن ۳ تا ۴ سالگی نیز با کلمات بازی می‌کند و آن‌ها را به کار می‌برد. ✅ مادر باید به کودک اجازه دهد که احساس خود را به صورت کلمات بیان کند، ولی واکنش او باید منطقی باشد. مادر باید به کودک بگوید: «من با آن‌چه تو می‌خواهی انجام بدهی، موافق نیستم ولی دوستت دارم. اگر تو آن‌چه را من می‌گویم انجام بدهی، من هم آن‌چه را تو می‌گویی، اگر درست باشد، انجام می‌دهم و آن وقت هم‌دیگر را دوست خواهیم داشت». اگر شما با متانت و ملایمت با کودک رفتار کنید، کمتر صحبت از اظهار تنفر و بیزاری بین کودک و مادر به میان خواهد آمد. کودک ممکن است موقعی از شما اظهار تنفر و بیزاری کند که شما کودک را وادار می‌کنید که کاری انجام دهد، یا او بخواهد کاری کند و شما با آن موافق نیستید. چون در بعضی از مواقع ممکن است حق با کودک باشد، بنابراین مادر باید در گفته و خواسته‌ی خود تجدید نظر کند. اما در بیش‌تر اوقات، مادر صحیح می‌گوید، در این صورت با متانت و بدون خشم و عصبانیت باید از کودک بخواهید که آن کار را انجام دهد و او هم انجام خواهد داد. اگر کودک مقاومت می‌کند، مادر باید به کودک اختیار انتخاب بدهد، کودک یا باید آن کاری را که شما خواسته‌اید انجام دهد یا از داشتن چیزی محروم گردد. در این صورت کودک تکلیف خود را می‌داند و معمولا تسلیم می شود و آن کار را انجام می‌دهد. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و پدر 🔰 رابطهٔ پدر و کودک از سن ۳ تا ۵ سالگی: رابطهٔ پدر و کودک در سال سوم تولد (مانند رفتارهای دیگر کودک) بسیار صمیمی و بدون مشکل و برخورد خواهد بود. گرچه مادر، بیشتر مورد توجه کودک است، ولی پدر نیز ممکن است نقش بسیار مهمی داشته باشد. 🔸 در سن سه و نیم سالگی توجه اکثر کودکان از مادر به پدر گرایش پیدا می‌کند و پدر بیشتر مورد توجه و محبوب کودک می‌شود، مخصوصاً این احساس در کودکان دختر بیشتر نمایان خواهد شد و دختر بچهٔ سه و نیم ساله پدر را نمونه و الگوی کامل می‌پندارد. 🔸 در سن چهار سالگی که کودک معمولاً کلمهٔ «نه» را بر زبان می‌آورد، اگر پدر به کودک حرفی بزند، او اطاعت خواهد کرد. کودک در این سن، احساس خواهد کرد که نه فقط پدر در خانه دارای حاکمیت است، بلکه در خارج از خانه نیز پشتیبان اوست و از او حمایت می‌کند. موقعی که پدر چشم خود را به کودک چهار سالهٔ خود که حالت گستاخی و سرپیچی دارد، می‌دوزد و خیره می‌شود، او احساس می‌کند که باید اطاعت کند. به گردش رفتن کودک با پدر و زمان‌هایی که او با پدر خود تنهاست، برای کودک لذت‌بخش می‌باشد. کلمات و گفته‌های پدر با کودک مانند قانونی در کودک اثر خواهد گذاشت. 🔸 در سن پنج سالگی، کودک نسبت به پدر احساس غرور و افتخار می‌کند و از او کاملا اطاعت می‌کند و رابطهٔ او با پدر خود بسیار صمیمی است. با وجود این، کودک در این سن در خیال خود می‌پندارد که مادر مرکز تمایلات و خواسته‌های اوست. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن ۵ و ۶ سالگی: کودک در سن ۵ سالگی کاملاً فرمانبردار مادر خود می‌باشد و مشتاق کمک کردن و اطاعت کردن از او خواهد بود و آن‌چه را مادر می‌گوید از جان و دل انجام می‌دهد. کودک در دنیای تصورات خود، سعادت خود را از مادر می‌داند، بنابراین بیش‌تر مادرها در این سن از کودک خود راضی هستند و او را به یک فرشته تشبیه می‌کنند. 🔺 برعکسِ سال پنجم، سال ششم زندگی کودک زمانی است که وی می‌خواهد همه او را دوست داشته باشند و همه چیز و بهترین چیز را برای خود می‌خواهد. کودک خود را با مادرش مقایسه می‌کند. او فکر می‌کند چرا مادرش بیش‌تر از او پول دارد، یا چرا مادر دیرتر از او می‌خوابد. کودک در این سن به توصیه‌های مادر بی‌اعتنایی و از دستورهای او سرپیچی می‌کند. ✅ سال ششم زندگی کودک، سالی است هیجانی و گفته‌های کودک معمولاً ضد‌و‌نقیض می‌باشد. کودک ممکن است به مادر خود بگوید: «مامان، من تو را بیش‌تر از همه چیز در دنیا دوست دارم». مادر از شنیدن این سخن کودک خوشحال خواهد شد و پیش خود خواهد گفت که او حقیقتاً مرا دوست دارد. در موقع دیگر کودک به مادرش می‌گوید: «من از تو بیزار و متنفرم». مادر در حالت یأس و ناامیدی پیش خود خواهد گفت که آیا من چه کرده‌ام که کودکم چنین می‌گوید؟ در حقیقت هیچ یک از گفته‌های کودک بر مبنای قضاوت حقیقی نیست، زیرا گفته‌های او از هیجان منشأ گرفته است و واکنش هیجانی او متوجه فردی خواهد بود که به او نزدیک‌تر است، یعنی مادر خود. اگر همه چیز بر طبق میل کودک باشد، او مادرش را دوست دارد و اگر بر خلاف میل او باشد، مادر، بد خواهد بود. 👈 کودک در این سن وقتی که خسته می‌شود، یا چیزی را برخلاف میل خود می‌بیند، از تمکین نسبت به مادرش خودداری خواهد کرد. در شش ماه یا یک سال قبل (در سن پنج سالگی)، گفته‌های مادر برای کودک مانند قانون بوده و به آن عمل می‌کرده است، ولی اکنون از مادرش تمکین نمی‌کند (مادر به کودک می‌گوید که کاری را انجام بدهد، کودک می‌رود که انجام بدهد ولی برمی‌گردد و به مادر خود می‌گوید که آن کار را انجام ندادم، در حالی که می‌داند که انجام داده است، یعنی رفتار کودک در این سن در جهت تمکین نکردن است و کودک در این سن به خود جرأت می‌دهد که به مادر خود بگوید که آن کار را انجام نداده‌ام، در حالی که انجام داده است). [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و پدر 🔰 رابطهٔ پدر با کودک در سن شش سالگی: همان طوری که قبلا ذکر شد ، کودک در سن شش سالگی بدترین رفتار را با مادر خود دارد، زیرا او می‌خواهد از مادر خود جدا شود و در دنیای خودش زندگی کند، بنابراین ممکن است به مادر خود اهمیت ندهد و با او سرسختی و لجاجت کند. ❓آیا در این سن، یعنی سن شش سالگی، رفتار پدر باید چگونه و چطور باشد؟ ❌ در اکثر موارد، دخالت کردن پدر سبب بدتر شدن رابطهٔ کودک با مادر می‌گردد، زیرا یا پدر کودک را تنبیه می‌کند و یا این‌که رفتار غلط مادر با کودک را مسبب سرپیچی و گستاخی کودک می‌داند و گناه را بر گردن مادر می‌اندازد. در هر حال اگر رفتار پدر صحیح نباشد، وضع را بهبود نخواهد بخشید، بلکه آن را بدتر هم خواهد کرد و به آتش دامن خواهد زد. ✅ پدر باید با اعمال سازنده‌ی خود، مشکلاتی را که در سن ۶ سالگی به وجود می‌آید، بهبود بخشد و یا از بین ببرد. او باید به دو اصل زیر کاملاً توجه کند: 1⃣ کودک در سن شش سالگی یعنی زمانی که رفتارش با مادر خود بسیار تند و سرسختانه است، در بیش‌تر موارد رفتار خوبی با پدرش دارد. چون مشکلات کودک اغلب در رابطه با غذا خوردن، لباس پوشیدن و خوابیدن می‌باشد، بنابراین پدر باید با آرامش و متانت با کودک رفتار کند تا از برخوردهای اشتباه جلوگیری شود. اگر کودک احتیاج به پزشک و دندانپزشک داشت، یا احتیاج به تزریق آمپول داشت، پدر باید کودک را با خود ببرد، زیرا رفتن با پدر بیشتر مورد قبول کودک خواهد بود. کودک در این سن، کمتر احساس رقابت نسبت به پدر خود می‌کند، و به خود جرأت نمی‌دهد رفتاری را که با مادر خود دارد، با پدر خود نیز داشته باشد، بنابراین وظیفهٔ پدر است که در این سن موقعی که علائم عدم هماهنگی در مسائل معمولی و روزمره بین کودک و مادر را دید، با دخالت خود هماهنگی لازم را به وجود آورد. 2⃣ پدر باید نسبت به کودک شش سالهٔ خود همیشه گوش به زنگ باشد تا قبل از این‌که مسائل و مشکلاتی در رابطهٔ بین مادر و کودک به وجود آید، از آن جلوگیری کند. در حقیقت پدر نباید صبر کند تا کج‌خلقی و نزاع و برخورد میان آن‌ها به وجود آید و بعد آن را اصلاح کند، بلکه باید قبل از پیدایش برخوردها از آن جلوگیری نماید. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر  🔰 کودک در سن هفت سالگی: کودک در این سن، به غلط حس می‌کند که کسی او را دوست ندارد. او فکر می‌کند معلم مدرسه نسبت به او منظوری دارد و پدر و مادر نیز با او رفتار خوبی ندارند. کودک در سن هفت سالگی، به همه چیز و همه کس بدبین می‌شود و فکر می‌کند هیچ کس با او خوب و موافق نیست و این حالت اختصاص به این سن دارد. کودکان در سن شش سالگی حالتی تهاجمی دارند، اگر کسی با آن‌ها خوش‌رفتاری نکند، با کلمات و حتی با مشت و لگد از خود دفاع می‌کنند، در صورتی که در سن هفت سالگی اگر کودک حس کرد که با او خوش‌رفتاری نمی‌شود، شکایت می‌کند، گوشه‌گیری می‌نماید و تصور می‌کند که بدرفتاری پدر و مادر نتیجه‌ی آن است که آن‌ها او را دوست ندارند. در موارد بسیار نادر ممکن است کودک در این سن دچار وهم و خیال گردد که اگر پدر و مادر با او خوش‌رفتاری نمی‌کنند و او را دوست ندارند، آنها پدر و مادر حقیقی او نیستند و فقط او را نگه‌داری می‌کنند. مادر نباید به این تصور کودک بخندد و او را مسخره کند، برعکس باید با او به ملایمت و مهربانی و عطوفت رفتار کند و به او اطمینان دهد که او را دوست دارد و هیچ کس با او منظور و مقصودی ندارد. از طرف دیگر مادر نباید شکایت‌های کودک را جدی بگیرد، زیرا این تصور کودک و این خلق و خوی او در این سن، زودگذر است و برطرف می‌شود. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن هشت سالگی: مادر از دختر هشت سالهٔ خود شکایت می‌کند که «دخترم، مریم، حتی یک دقیقه هم از من جدا نمی‌شود، مگر موقعی که به مدرسه می‌رود». او حتی برای بازی کردن با کودکان و همسالان خود بیرون نمی‌رود و در خانه می‌ماند و می‌خواهد با من حرف بزند. مادر فکر می‌کند مریم مشکلی دارد که دائماً به او چسبیده است. ✔️ رفتار کودک هشت ساله همین است که قدم به قدم به دنبال مادر خود برود و به او بچسبد. کودک در این سن می‌خواهد رابطه‌ای بسیار نزدیک با مادر خود داشته باشد، بنابراین دائماً به او نزدیک می‌شود. در بعضی از مواقع تمایل کودک به نزدیک شدن به مادر به قدری شدید است که ممکن است سبب داد و قال مادر گردد و مادر به کودک بگوید: «آخه دختر جون، یه دقیقه از جلوم کنار برو». 👌 نزدیک شدن و وابستگی عمیق کودک به مادر در سن هشت سالگی، جزء رشد طبیعی کودک است، ولی آنچه مهم است، عکس‌العمل مادر نسبت به کودک است که باید اصولی و منطقی باشد تا این نزدیک شدن سیر طبیعی خود را طی کند، زیرا نزدیک شدن کودک و مادر در این سن، پایه‌ای است برای نزدیک شدن و رابطه پیدا کردن کودک در آینده با افراد دیگر. 🔺 از طرف دیگر وابستگی کودک و نزدیک شدن او به مادر ، اگر محدود به سن هشت سالگی باشد، طبیعی است و مهم نیست، ولی اگر این وابستگی ادامه پیدا کند، صحیح نیست و زنگ خطری به حساب می‌آید. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و پدر 🔰 کودک در سن هفت تا هشت سالگی: موقعی که کودک در سن شش سالگی است، پدر باید در رابطه و مسائل بین مادر و کودک دخالت کند و سبب پایداری و ثبات خانواده شود، ولی در سن هفت سالگی احتیاج به دخالت پدر، کم‌تر خواهد بود. ✨ کودک در سن هفت سالگی، پدرش را معمولاً دوست دارد و حتی او را می‌پرستد. ✅ در سن هشت سالگی، رابطهٔ کودک با مادرش بسیار عمیق و نزدیک می‌باشد، به‌طوری که رابطهٔ کودک و افراد دیگر و حتی پدر را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. کودک در سن هشت سالگی پدر را دوست می‌دارد، ولی نه آن‌چنان که پدر انتظار دارد. در این سن، کودک از پدر تقاضا و خواسته‌ای ندارد. پدر در چنین شرایطی ممکن است احساس کند که کودک به او اهمیت نمی‌دهد و مورد توجه کودک نیست، اما معمولاً به چنین موضوعی توجه نمی‌کند و به آن اهمیت نمی‌دهد و از آن به سادگی می‌گذرد. 🔺 در بعضی مواقع مادر هم ممکن است مانند کودک و شبیه رفتار او به پدر توجهی نکند و به وی اهمیت ندهد. در این موارد است که مسائل و مشکلات خانواده به وجود می‌آید، مخصوصاً اگر کودک درک کرد که رابطهٔ پدر و مادر خوب نیست و خود او هسته‌ی مرکزی اختلاف بین آن دو است. 👌 رفتار پدر و مادر در این زمان، چه در جهت توافق و چه در جهت عدم توافق، باید بسیار عاقلانه باشد، زیرا کودکی که احساس حسادت کند، ممکن است سبب اختلاف پدر و مادر و برهم زدن زندگی و حتی از هم پاشیدن اساس خانواده شود. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن نه سالگی: 🧒🏻 پسر بچهٔ نه ساله پس از برگشتن از مدرسه نزد مادر می‌رود و می‌گوید: «مامان من می‌خوام با دوستم به پارک برم». مادر می گوید: «صبر کن با هم به پارک می‌رویم». کودک در حالی که با ناراحتی پاهای خود را به زمین می‌کوبد، می‌گوید: «آخه مامان من می‌خوام با دوستم مسعود برم». مادر باید این خواسته‌ی کودک را درک کند. کودک در این سن ترجیح می‌دهد که با دوست خود به پارک برود تا با مادرش. ✅ همان‌گونه که ذکر شد، کودک در سن هشت سالگی به مادر خود بسیار نزدیک است و میل دارد همه جا با مادرش باشد، ولی ناگهان موقعی که به سن نه سالگی رسید، رفیق خود را بر مادرش ترجیح می‌دهد و دیگر مادر نزدیک‌ترین کس به او نیست و افراد دیگر نیز وجود دارند. بعضی از مادران که با این مرحلهٔ رشد طبیعی کودک آشنا نیستند، ممکن است از این تمایل کودک نگران شوند. موقعی که کودک در این سن به مادر خود می‌گوید: «من می‌خواهم با دوستم به پارک بروم»، مادر باید به او بگوید: «خوب برو پسرم، ولی مواظب خودت باش و زود برگرد». اگر شما به عنوان مادر به کودک نه ساله خود دستوراتی بدهید، در بعضی از مواقع مخالفت می کند. مادر باید در این حالت از خود بپرسد آیا هنوز من بهترین و نزدیک‌ترین فرد به کودک هستم، یا کودک به افراد دیگر نیز نزدیک شده و از بودن با آن‌ها نیز لذت می‌برد؟ 💥 کودک ۹ ساله علاوه بر نیاز به ارتباط با مادر، نیاز به ارتباط با همسالان خود نیز دارد. رشد اجتماعی، یکی از ابعاد مهم رشد کودک است. مادرانی که مانع ارتباط کودک با همسالان خود می‌شوند، در رشد اجتماعی کودک مشکلاتی به وجود می‌آورند. ✨ کودک در این سنین باید بیاموزد که رابطهٔ خوبی با همسالان خود داشته باشد تا بتواند در بازی‌های کودکان و فعالیت‌های ورزشی سهیم شود. مادر موفق، مادری است که علاوه بر این که خودش رابطهٔ مثبتی با فرزند خود دارد، امکان ارتباط او را با همسالانش فراهم کند تا کودک به رشد اجتماعی مطلوب برسد. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و پدر 🔰 کودک در سن نه سالگی: در این سن مهم‌ترین شخص از نظر کودک، دوست و رفیق خواهد بود و آن‌چه دوست او و یا پدر و مادر دوستش گفته‌اند برایش مهم است. ✅ کودکان در سن نه سالگی بتدریج به پدرشان، حتی پدرهایی که با کودک رفتار خوب نداشته باشند و با آن‌ها نزدیک نباشند، گرایش پیدا می‌کنند و مخصوصاً اگر پدر دانش یا تکنیکی داشته باشد، برای کودک اهمیت دارد و به دانش و حرفه‌ی پدر خود می‌بالد. 🔸 کودک دختر به مادر وابستگی دارد، ولی کودک پسر معمولاً به پدر نزدیک‌تر است. رابطهٔ کودک پسر با پدر، بستگی به کارهایی دارد که با یک‌دیگر انجام می‌دهند. اگر پدر نسبت به پسر خود در این سن انتقاد کند، کودک نسبت به این انتقاد بسیار حساس خواهد بود. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن ده سالگی: رفتار کودک در سن ده سالگی رفتاری است خشنودکننده، به‌طوری‌که کودک کاملاً سر به راه و مطیع مادر است. وجود کودک ده ساله در خانواده شادی و شعف را در آن خانواده به وجود می‌آورد. 👌 کودک، مادر را راهنمای خود می‌داند و با خوشرویی دستورات و اوامر او را قبول می‌کند و به ندرت ممکن است با مادرش مشاجره و مخالفت نماید. سن ده سالگی که دوران برقراری رابطهٔ خوب مادر و کودک است، خاطرهٔ سن پنج سالگی را به یاد می‌آورد که در آن سن نیز کم و بیش چنین رابطه‌ای وجود داشت. همان طوری که ذکر شد، در سن ده سالگی کودک بی چون و چرا از مادر خود اطاعت می‌کند، ولی این اطاعت و تابع بودن نباید ادامه یابد، زیرا کودک در سن بالاتر یعنی چند سال دیگر قبل از بلوغ و هم‌چنین در سن بلوغ باید استقلال فکری داشته باشد و خود با مشکلات و مسائل روبرو شود، نه این که همیشه مادر راهنمای او باشد. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و پدر 🔰 کودک در سن ده سالگی: سن ده سالگی از نظر رابطهٔ بین پدر و کودک بهترین و شادترین دوران است. لازم نیست که حتماً پدر، خوب‌ترین یا عالی‌ترین پدرها باشد تا مورد توجه کود‌ک قرار گیرد. اکثر کودکان چه پسر و چه دختر، در این سن تصور می‌کنند پدرشان واقعاً خوب و بسیار عالی است. کودک ده ساله تصور می‌کند که جواب همه چیز را پدر می‌داند، پدر یعنی همه چیز. بنابراین از نظر کودک، پدر قابل پرستش است. کودک می‌گوید: «من فکر می‌کنم بابام بهترین بابای دنیاست. او سخت‌گیر است و باید چنین باشد، زیرا هیچ پدری نیست که سخت‌گیری نکند». ✅ اکثر کودکان در سن ده سالگی دوست دارند که زمانی را با پدر خود تنها بگذرانند، مدت زمانی که کودک مایل است با پدر خود باشد، اهمیت ندارد، همین که کودک با پدر خود باشد برای او مهم است. لازم به ذکر است هنگامی که کودک در سن نوجوانی نیازمند مصاحبت با پدر است و حضور پدر در خانه برای او مهم است، وظیفهٔ مادر در این است که در جهت ارتباط پدر با کودک قدم‌هایی بردارد تا رابطهٔ پدر با کودک و همچنین رابطه مادر با کودک صمیمی‌تر و توأم با محبت و عطوفت باشد. ✨ کودک در سن ده سالگی برای همه کار و همه چیز آمادگی دارد (بازی کردن در محیط خارج، به گردش رفتن، کشتی گرفتن و...). در سالهای بعد آن ستایش و تجلیل و تحسینی که کودک از ته قلب نسبت به پدر خود دارد، به تدریج کمتر خواهد شد (در حالی که رفتار پدر نسبت به کودک تغییری نکرده است، زیرا یکی از خصوصیات دوران قبل از بلوغ و دوران بلوغ این است که نوجوان از زیر سلطه و نفوذ پدر و مادر خود خارج شود. 💥 پدران عزیز: شما هم مانند همه پدرها، گرفتاری‌های زیادی دارید و وقت اضافی ندارید، ولی اگر با خصوصیات روانی کودک در سن ده سالگی آشنا باشید، می‌توانید از نوجوان ده سالهٔ خود لذت ببرید و اجازه دهید که او هم از پدر خود لذت ببرد. اگر شما از این موقعیت سنی کودکتان استفاده نکنید، موقعی خواهد رسید که کودک شما بزرگ‌تر شده و توجه و علاقهٔ او (چه پسر و چه دختر) به چیزها و مسائل دیگر جلب شده است. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi