eitaa logo
تربیت فرزند در سایه امام رضا علیه السلام
43 دنبال‌کننده
143 عکس
19 ویدیو
5 فایل
﷽ .::. خدمت خادمیاران رضوی به مادران امام رضایی برای تربیت فرزندانی بهتر... 📩 ارتباط با ما @FarzandeRazavi_Admin . . . _______________________
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
❇️ فعالیتی خلاقانه و مفید برای کودکان ۵ سال به بالا 🎯 هدف: افزایش... 👇👇 🔹 دقت و تمرکز 🔹 دست‌ورزی 🔹 مهارت نوشتاری 🔹 تقویت عضلات دست کودک [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن هشت سالگی: مادر از دختر هشت سالهٔ خود شکایت می‌کند که «دخترم، مریم، حتی یک دقیقه هم از من جدا نمی‌شود، مگر موقعی که به مدرسه می‌رود». او حتی برای بازی کردن با کودکان و همسالان خود بیرون نمی‌رود و در خانه می‌ماند و می‌خواهد با من حرف بزند. مادر فکر می‌کند مریم مشکلی دارد که دائماً به او چسبیده است. ✔️ رفتار کودک هشت ساله همین است که قدم به قدم به دنبال مادر خود برود و به او بچسبد. کودک در این سن می‌خواهد رابطه‌ای بسیار نزدیک با مادر خود داشته باشد، بنابراین دائماً به او نزدیک می‌شود. در بعضی از مواقع تمایل کودک به نزدیک شدن به مادر به قدری شدید است که ممکن است سبب داد و قال مادر گردد و مادر به کودک بگوید: «آخه دختر جون، یه دقیقه از جلوم کنار برو». 👌 نزدیک شدن و وابستگی عمیق کودک به مادر در سن هشت سالگی، جزء رشد طبیعی کودک است، ولی آنچه مهم است، عکس‌العمل مادر نسبت به کودک است که باید اصولی و منطقی باشد تا این نزدیک شدن سیر طبیعی خود را طی کند، زیرا نزدیک شدن کودک و مادر در این سن، پایه‌ای است برای نزدیک شدن و رابطه پیدا کردن کودک در آینده با افراد دیگر. 🔺 از طرف دیگر وابستگی کودک و نزدیک شدن او به مادر ، اگر محدود به سن هشت سالگی باشد، طبیعی است و مهم نیست، ولی اگر این وابستگی ادامه پیدا کند، صحیح نیست و زنگ خطری به حساب می‌آید. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و پدر 🔰 کودک در سن هفت تا هشت سالگی: موقعی که کودک در سن شش سالگی است، پدر باید در رابطه و مسائل بین مادر و کودک دخالت کند و سبب پایداری و ثبات خانواده شود، ولی در سن هفت سالگی احتیاج به دخالت پدر، کم‌تر خواهد بود. ✨ کودک در سن هفت سالگی، پدرش را معمولاً دوست دارد و حتی او را می‌پرستد. ✅ در سن هشت سالگی، رابطهٔ کودک با مادرش بسیار عمیق و نزدیک می‌باشد، به‌طوری که رابطهٔ کودک و افراد دیگر و حتی پدر را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد. کودک در سن هشت سالگی پدر را دوست می‌دارد، ولی نه آن‌چنان که پدر انتظار دارد. در این سن، کودک از پدر تقاضا و خواسته‌ای ندارد. پدر در چنین شرایطی ممکن است احساس کند که کودک به او اهمیت نمی‌دهد و مورد توجه کودک نیست، اما معمولاً به چنین موضوعی توجه نمی‌کند و به آن اهمیت نمی‌دهد و از آن به سادگی می‌گذرد. 🔺 در بعضی مواقع مادر هم ممکن است مانند کودک و شبیه رفتار او به پدر توجهی نکند و به وی اهمیت ندهد. در این موارد است که مسائل و مشکلات خانواده به وجود می‌آید، مخصوصاً اگر کودک درک کرد که رابطهٔ پدر و مادر خوب نیست و خود او هسته‌ی مرکزی اختلاف بین آن دو است. 👌 رفتار پدر و مادر در این زمان، چه در جهت توافق و چه در جهت عدم توافق، باید بسیار عاقلانه باشد، زیرا کودکی که احساس حسادت کند، ممکن است سبب اختلاف پدر و مادر و برهم زدن زندگی و حتی از هم پاشیدن اساس خانواده شود. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
✅ نکات تربیتی 🔰 دخالت و نظارت ✨ پدر و مادر آگاه، دخالت نمی‌کند؛ نظارت می‌کند. ✨ محافظ فرزند خود نیست، مراقب اوست؛ ✨ رام‌کننده و اهل‌کننده‌ی فرزند خود نیست، رهاکننده و واگذارنده اما رشددهنده و جهت‌دهنده است. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ بازی و مهارت آموزش حروف و اعداد... [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ مغز بیرونی کودک 🖐 دست‌های کودک، «مغز بیرونی» او هستند؛ 💥 همان‌گونه که برای پرورش قوه‌ی تفکر او تلاش می‌کنیم باید در پرورش مهارت‌های عملی او نیز بکوشیم. ✨ همان‌گونه که نگران «معدل تحصیلی» او در مدرسه هستیم؛ خوب است که نگران «معدل توانایی» او در زندگی واقعی نیز باشیم. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
📖 شعر کودکانه 👧🏻 «بابای نازم» 🧔🏻 بابای خوب و نازم 🧔🏻 عزیز و دلنوازم تو نعمت خدایی 🌺 تو خوب و باوفایی خدا تو را نگه‌دار 👨‍⚕ که می‌روی سرکار  خبر خبر خبردار 👮🏻‍♂ بابای خوب و پرکار خدای مهربونم 🤲 اونو برام نگه‌دار میخوام یه شعر بخونم😊بدونه ياد اونم تا دنیا دنیا باشه❤️من عاشقش می‌مونم بابای خوب و ماهم 🌸 تویی پشت و پناهم مواظبی که هیچی 🍁 نباشه سد راهم قشنگی مثل گل‌ها 💐 دوستت دارم یه دنیا باور بکن برا من ⭐️ تو بهترینی بابا  خدا کنه همیشه کنار من بمونی 📖 هزار هزار تا قصه برای من بخونی [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن نه سالگی: 🧒🏻 پسر بچهٔ نه ساله پس از برگشتن از مدرسه نزد مادر می‌رود و می‌گوید: «مامان من می‌خوام با دوستم به پارک برم». مادر می گوید: «صبر کن با هم به پارک می‌رویم». کودک در حالی که با ناراحتی پاهای خود را به زمین می‌کوبد، می‌گوید: «آخه مامان من می‌خوام با دوستم مسعود برم». مادر باید این خواسته‌ی کودک را درک کند. کودک در این سن ترجیح می‌دهد که با دوست خود به پارک برود تا با مادرش. ✅ همان‌گونه که ذکر شد، کودک در سن هشت سالگی به مادر خود بسیار نزدیک است و میل دارد همه جا با مادرش باشد، ولی ناگهان موقعی که به سن نه سالگی رسید، رفیق خود را بر مادرش ترجیح می‌دهد و دیگر مادر نزدیک‌ترین کس به او نیست و افراد دیگر نیز وجود دارند. بعضی از مادران که با این مرحلهٔ رشد طبیعی کودک آشنا نیستند، ممکن است از این تمایل کودک نگران شوند. موقعی که کودک در این سن به مادر خود می‌گوید: «من می‌خواهم با دوستم به پارک بروم»، مادر باید به او بگوید: «خوب برو پسرم، ولی مواظب خودت باش و زود برگرد». اگر شما به عنوان مادر به کودک نه ساله خود دستوراتی بدهید، در بعضی از مواقع مخالفت می کند. مادر باید در این حالت از خود بپرسد آیا هنوز من بهترین و نزدیک‌ترین فرد به کودک هستم، یا کودک به افراد دیگر نیز نزدیک شده و از بودن با آن‌ها نیز لذت می‌برد؟ 💥 کودک ۹ ساله علاوه بر نیاز به ارتباط با مادر، نیاز به ارتباط با همسالان خود نیز دارد. رشد اجتماعی، یکی از ابعاد مهم رشد کودک است. مادرانی که مانع ارتباط کودک با همسالان خود می‌شوند، در رشد اجتماعی کودک مشکلاتی به وجود می‌آورند. ✨ کودک در این سنین باید بیاموزد که رابطهٔ خوبی با همسالان خود داشته باشد تا بتواند در بازی‌های کودکان و فعالیت‌های ورزشی سهیم شود. مادر موفق، مادری است که علاوه بر این که خودش رابطهٔ مثبتی با فرزند خود دارد، امکان ارتباط او را با همسالانش فراهم کند تا کودک به رشد اجتماعی مطلوب برسد. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و پدر 🔰 کودک در سن نه سالگی: در این سن مهم‌ترین شخص از نظر کودک، دوست و رفیق خواهد بود و آن‌چه دوست او و یا پدر و مادر دوستش گفته‌اند برایش مهم است. ✅ کودکان در سن نه سالگی بتدریج به پدرشان، حتی پدرهایی که با کودک رفتار خوب نداشته باشند و با آن‌ها نزدیک نباشند، گرایش پیدا می‌کنند و مخصوصاً اگر پدر دانش یا تکنیکی داشته باشد، برای کودک اهمیت دارد و به دانش و حرفه‌ی پدر خود می‌بالد. 🔸 کودک دختر به مادر وابستگی دارد، ولی کودک پسر معمولاً به پدر نزدیک‌تر است. رابطهٔ کودک پسر با پدر، بستگی به کارهایی دارد که با یک‌دیگر انجام می‌دهند. اگر پدر نسبت به پسر خود در این سن انتقاد کند، کودک نسبت به این انتقاد بسیار حساس خواهد بود. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و مادر 🔰 کودک در سن ده سالگی: رفتار کودک در سن ده سالگی رفتاری است خشنودکننده، به‌طوری‌که کودک کاملاً سر به راه و مطیع مادر است. وجود کودک ده ساله در خانواده شادی و شعف را در آن خانواده به وجود می‌آورد. 👌 کودک، مادر را راهنمای خود می‌داند و با خوشرویی دستورات و اوامر او را قبول می‌کند و به ندرت ممکن است با مادرش مشاجره و مخالفت نماید. سن ده سالگی که دوران برقراری رابطهٔ خوب مادر و کودک است، خاطرهٔ سن پنج سالگی را به یاد می‌آورد که در آن سن نیز کم و بیش چنین رابطه‌ای وجود داشت. همان طوری که ذکر شد، در سن ده سالگی کودک بی چون و چرا از مادر خود اطاعت می‌کند، ولی این اطاعت و تابع بودن نباید ادامه یابد، زیرا کودک در سن بالاتر یعنی چند سال دیگر قبل از بلوغ و هم‌چنین در سن بلوغ باید استقلال فکری داشته باشد و خود با مشکلات و مسائل روبرو شود، نه این که همیشه مادر راهنمای او باشد. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
🌸 چشم می‌چرخانم‌ و در گنبدت گم می‌شود 🌺 اشک‌هایم مثل شب‌های خراسانت غریب 🍀 السّلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی علیه‌السلام 🍀 [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ رابطهٔ کودک و پدر 🔰 کودک در سن ده سالگی: سن ده سالگی از نظر رابطهٔ بین پدر و کودک بهترین و شادترین دوران است. لازم نیست که حتماً پدر، خوب‌ترین یا عالی‌ترین پدرها باشد تا مورد توجه کود‌ک قرار گیرد. اکثر کودکان چه پسر و چه دختر، در این سن تصور می‌کنند پدرشان واقعاً خوب و بسیار عالی است. کودک ده ساله تصور می‌کند که جواب همه چیز را پدر می‌داند، پدر یعنی همه چیز. بنابراین از نظر کودک، پدر قابل پرستش است. کودک می‌گوید: «من فکر می‌کنم بابام بهترین بابای دنیاست. او سخت‌گیر است و باید چنین باشد، زیرا هیچ پدری نیست که سخت‌گیری نکند». ✅ اکثر کودکان در سن ده سالگی دوست دارند که زمانی را با پدر خود تنها بگذرانند، مدت زمانی که کودک مایل است با پدر خود باشد، اهمیت ندارد، همین که کودک با پدر خود باشد برای او مهم است. لازم به ذکر است هنگامی که کودک در سن نوجوانی نیازمند مصاحبت با پدر است و حضور پدر در خانه برای او مهم است، وظیفهٔ مادر در این است که در جهت ارتباط پدر با کودک قدم‌هایی بردارد تا رابطهٔ پدر با کودک و همچنین رابطه مادر با کودک صمیمی‌تر و توأم با محبت و عطوفت باشد. ✨ کودک در سن ده سالگی برای همه کار و همه چیز آمادگی دارد (بازی کردن در محیط خارج، به گردش رفتن، کشتی گرفتن و...). در سالهای بعد آن ستایش و تجلیل و تحسینی که کودک از ته قلب نسبت به پدر خود دارد، به تدریج کمتر خواهد شد (در حالی که رفتار پدر نسبت به کودک تغییری نکرده است، زیرا یکی از خصوصیات دوران قبل از بلوغ و دوران بلوغ این است که نوجوان از زیر سلطه و نفوذ پدر و مادر خود خارج شود. 💥 پدران عزیز: شما هم مانند همه پدرها، گرفتاری‌های زیادی دارید و وقت اضافی ندارید، ولی اگر با خصوصیات روانی کودک در سن ده سالگی آشنا باشید، می‌توانید از نوجوان ده سالهٔ خود لذت ببرید و اجازه دهید که او هم از پدر خود لذت ببرد. اگر شما از این موقعیت سنی کودکتان استفاده نکنید، موقعی خواهد رسید که کودک شما بزرگ‌تر شده و توجه و علاقهٔ او (چه پسر و چه دختر) به چیزها و مسائل دیگر جلب شده است. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ شکوفایی استعداد ذاتی کودک 👈 پنج سال اول پنج سال اول دوران کودکی، سال‌هایی است که در آن شخصیت و رشد عقلانی، هوشی و عاطفی کودک پایه‌گذاری می‌شود، ولی کودک موقعی می‌تواند حداکثر استعداد ذاتی خود را شکوفا سازد که (در این دوران مخصوصاً در سال اول) بیشترین محرک‌های حسی و حرکتی از طرف پدر و مادر و محیط دربارهٔ او اعمال شود. پدر باید با کودک بازی کند، حرف بزند و نام اشیاء را به او بگوید و او را بلند کند و در بغل گیرد. با این محرک‌ها کودک علاقمند می‌شود که بیشتر یاد بگیرد. هر چه کودک بیشتر ببیند و بشنود، تمایلش به دیدن و شنیدن بیشتر می شود. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ بد دهنی کودک ❓پرسش: پسر ١٣ ساله‌ام سخنان زشتی را بر زبان جاری می‌کند، علت آن چیست و چگونه می‌توانم با او برخورد کنم؟ ✅ پاسخ: این رفتار، عللی دارد: 1⃣ الگوها: اگر والدین و نزدیکان، با خود او یا با دیگران این گونه برخورد کنند و سخنان زشتی را بر زبان جاری سازند، او نیز چنین خواهد کرد؛ پس باید محیط اصلاح شود. 2⃣ نمایش استقلال: گاهی نوجوان برای تثبیت استقلال خود، به این کار دست می‌زند که باید با راهکارهایی که در زیر ارائه می‌شود، او را متوجه زشتی این عمل کرد. 3⃣ عصبانیت: با توجه به اهمیت و تأثیر فراوان این عامل در بد دهنی نوجوان، بکوشید زمینه‌های عصبانیت او را از بین ببرید. 4⃣ همسالان: نوجوان، از همسالان فحاش تأثیر جدی می‌پذیرد؛ بنابراین، با نرمی و عطوفت و آگاهی غیر مستقیم دادن درباره‌ی رفیقان بد، رابطه‌اش را با آنان قطع کنید. 🔰 چند توصیه: 🔸 برای مصونیت فرزندان از این رفتار نابه‌هنجار، از دوران کودکی باید توجه شود. وقتی فرزند خردسال و شیرین‌زبان شما، کلمه‌ی زشتی را بر زبان جاری می‌کند، شادمانی نکنید و مغلوب احساسات خود نشوید و همان لحظه، با آرامش به او بفهمانید که سخنش ناپسند است. 🔸 در مقابل سخنان زشت نوجوانتان داد و فریاد نکنید و ادای شوکه شدن را در نیاورید. 🔸 هنگام مواجهه با بد دهنی نوجوان فقط رو ترش کنید و در موقعیت‏های عاطفی، با سخنی نرم، او را از این عمل بازدارید (کودک و نوجوان، هر از چند گاهی، احساس عاطفی شدیدی به پدر و مادر می‌یابد؛ آنان را در آغوش می‌گیرد و می‌بوسد و اظهار محبت می‌کند. این رفتار به این دلیل است که شاید شب قبل کابوسی درباره‌ی از دست دادن پدر یا مادر دیده یا در مدرسه شنیده است که یکی از همسالان، پدر یا مادرش را از دست داده و یا فیلمی عاطفی را دیده است. این موقعیت عاطفی، بهترین زمان برای نهی فرزند از رفتارهای ناپسند است؛ زیرا مقاومت روانی‏‌اش به پایین‌ترین حد می‌رسد). به او بگویید فحش دادن و بد دهنی، احساسات دیگران را جریحه‌دار می‌کند و ممکن است به او آسیبی برسد. 🔸 هنگام نهی نوجوان، از روش استدلال خودمحوری (وقتی فحش می‌دهی، به شخصیت تو لطمه می‌خورد و در جامعه بی‌ارزش می‌شوی)، و استدلال دیگرمحوری (وقتی ناسزا می‌گویی، به شخصیت من لطمه می‌خورد؛ چون مادر تو هستم)، استفاده کنید. 🔸 اگر ناسزاگویی برایش عادت شده است، به او بیاموزید که تا مدتی، واژه‌ی زشت را در ذهن خود یا زیر لب و آرام بگوید. 🔸 می‌توانید الفاظی مناسب‌تر را جایگزین واژگان زشت کنید تا هنگام عصبانیت، با آن واژگان تخلیه شود؛ برای مثال، به جای «بی‌شعور» می‌تواند از واژه «بی‌منطق» استفاده کند. 🔸 در صورت استمرار بددهنی، از سازوکارهای بازدارنده و به ویژه کاستن از پول توجیبی استفاده کنید. به او بگویید که در برابر هر کلمه‌ی زشت، مقداری از پول توجیبی‏‌اش کم خواهد شد. 🔸 در صورت پیشرفت، از تحسین و تشویق غافل نشوید. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ میزان بازی کودک ❓پرسش: کودک ٩ ساله چقدر در روز بازی کند تا به درس‏‌هایش هم لطمه نخورد؟ ✅ پاسخ: برای کودکان زیر ٧ سال، محدودیتی در بازی نیست. 📚 رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمود: فرزندت را رها کن تا ٧ سالگی بازی کند. اما میزان بازی کودک ٩ ساله باید محدود شود؛ البته این محدودیت به شرایطی (تفاوت‌های فردی کودکان) بستگی دارد، از جمله:👇👇 🔹 در برخی کودکان، پتانسیل و نیروی نهفته بیشتر است؛ بنابراین، به بازی بیشتری نیاز دارند. 🔹 برخی کودکان در سنین زیر ٧ سال، تحت آموزش‌های رسمی قرار گرفته و از جهت بازی، اقناع و ارضا نشده‌اند؛ پس برای جبران آن محدودیت‌ها، پس از ٧ سالگی، نیاز افزون‌تری به بازی دارند. 🔹 کودکان دارای خواهر و برادر، به جهت رابطه با آنان، بیش از تک فرزندها اشباع می‌شوند؛ از این رو، زودتر احساس بی‌نیازی می‌کنند. 👌 با توجه به این تفاوت‌های فردی کودکان، میزان مشخصی را نمی‌توان برای بازی کودکان ٩ ساله تعیین کرد. به طور کلی (به جهت رهایی والدین از سردرگمی) می‌توان یک پنجم وقت فراغت کودک را پیشنهاد کرد؛ یعنی با جدایی زمان حضور در مدرسه و خواب، حدود ١٠ ساعت وقت فراغت دارد که می‌تواند ٢ ساعت آن را به بازی و بقیه را به انجام تکالیف درسی، کلاس‌های هنری یا ورزشی، تلویزیون، قصه، مهمانی، نظافت شخصی و... بپردازد. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
✅ مراقبت بیش از حد کودک در خانواده به خاطر مراقبت‌های افراطی و بایدها و نبایدها غالباً خودش نیست، همه چیز را طوطی‌وار اقتباس می‌کند؛ 👈 او به جای این که نقش بگیرد، نقش بازی می‌کند و به جای این که خود را بیابد به دیگری تن می‌دهد،‌ ✔️ بنابراین اجازه دهید کودک، هنر خود بودن و خود شدن در خود را شخصاً کشف کند. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
✅ نکات تربیتی اگر می‌خواهید فرزندتان نسبت به مسئولیت‌های خود بی‌تفاوت نباشد، حساسیت بیش از حد نسبت به مسئولیت‌های او نشان ندهید. (سعی کنید ظاهراً بی‌تفاوت باشید تا او خود به تکالیف و وظایف خود حساس شود.) [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ تنبيه تنبیه ممکن است به چند روش انجام شود: 1⃣ تنبیه کلامی 2⃣ تنبيه از طريق نشان دادن حرکات خاص 3⃣ تنبیه از طریق محروم کردن از امتیازات و 4⃣ تنبیه بدنی. ✅ اگر کودک به حد کافی رشد نکرده باشد که دلیل تنبیه را بفهمد، نباید تنبیه شود. 🔺 در سن یک سالگی هیچ گونه تنبیهی لازم نیست. هیچ شیرخواری نمی‌تواند دلیل تنبیه را بفهمد. اغلب دیده شده است که کودک نُه ماهه‌ای به خاطر این که انگشت دست خود را می‌مکد، پشت دستی می‌خورد. چنین کودکی نمی‌تواند درک کند، بنابراین هیچ تنبیهی نباید در سن کمتر از یک سالگی انجام گیرد. 🔺 در سال دوم، عکس‌العمل عدم خوشایندی پدر و مادر، از عملی که کودک انجام داده و هم‌چنین محروم کردن او از امتیاز و اختیاری که دارد، کافی به نظر می‌رسد. 🔺 در سال سوم هم تنبیه فیزیکی به ندرت لازم است و در بیش‌تر موارد، عدم رضایت و محروم نمودن کودک از امتیازاتی که داشته است، کافی است. ✔️ نمونه‌هایی از تنبیه‌های مؤثر: 🔸 اگر کودکی قاشق را پرت کرد یا کاغذ را پاره و پخش کرد، باید از او خواست که کاغذها را جمع کند و اجازه ندهیم که از اتاق بیرون برود، مگر این که تمام کاغذها را جمع کند. البته باید در جمع‌آوری کاغذها به کودک کمک کرد. 🔸 اگر کودکی با کفش به کودک دیگر بزند، باید کفش او را برای مدتی از او گرفت. 🔸 اگر کودکی کفش خواهر یا برادرش را بیرون انداخت، باید از او خواست که خود برود و كفش را بیاورد. 🔸 اگر کتاب برادر یا خواهرش را پاره کرد، باید از پول خود کتاب را بخرد و به او برگرداند. 🔸 اگر کودک چهار ساله‌ای مشغول بازی است و به او اطلاع داده شده که برای غذا به داخل اتاق بیاید و فرصتی ده دقیقه‌ای هم به او داده شده، اگر اطاعت نکرد، باید سفره را جمع نمود و او را برای چند ساعت از غذا خوردن محروم کرد. 🔸 اگر کودک پنج ساله‌ای برای بیرون رفتن همراه خانواده وقت‌گذرانی می‌کند و آماده نمی‌شود، در صورتی که قبلاً به او وقت و فرصت کافی داده شده است، باید او را در خانه نزد کسی بگذارید و با خود نبرید. 👌 والدین باید از تنبیه بدنی کودکان، چه با دست و چه با شیئی دیگر، جداً خودداری کنند. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ تنبیه ✨ چه زمانی تنبیه مؤثر است؟ در تربیت کودکان، تنبيه لازم نیست، هر چه رفتار پدر و مادر و اطرافیان کودک، عاقلانه‌تر و با خوش‌روئی همراه باشد، اثر تربیتی بیش‌تری خواهد داشت. بعضی از کودکان بعد از تنبیه مختصر، اظهار می‌دارند که اذیت نشده‌اند و پدر و مادر یا به گفته کودک می‌خندند و یا عصبانی‌تر می‌شوند و تنبیه کودک را شدیدتر می‌کنند. کودک در نتیجه این رفتار لجوج‌تر می‌شود. اگر کودکی را تنبیه کنیم، او برای مدتی تحت تأثیر قرار می‌گیرد، ولی آن‌چه او بیش‌تر از این عمل می‌آموزد این است که راهی پیدا کند که از تنبیه فرار کند. اگر تنبیه به ندرت انجام گیرد و به منظوری باشد و برای کودک معنی داشته باشد، او آموزش خواهد دید، اما اگر چنین نباشد او را بیش‌تر خشمگین خواهد کرد. ❎ اگر کودکی مرتکب اشتباهی شد و خود اعتراف کرد، نباید تنبیه شود، یا تنبیه او نباید شدید باشد، زیرا در دفعات بعد، اعتراف و اقرار نخواهد کرد و چنین کار پسندیده‌ای را به کار نخواهد برد. ✅ پس از تنبیه کودک ، پدر و مادر باید موضوع را کاملاً فراموش کنند و با کودک طوری رفتار کنند که گویا اتفاقی نیفتاده است. ❎ عمل اشتباه کودک و تنبیه او مخصوصاً در مقابل دیگران نباید بازگو گردد. مادر نباید اعمال و کارهای نامطلوب کودکی را که در روز انجام داده است، برای پدر که شب به خانه می‌آید بازگو کند و یا به خاطر آن کودک را شب زودتر بخواباند، همچنین اعمال ناشایست کودک و تنبیه او نباید در مقابل کودک دیگر بازگو گردد. 🔺 بعضی از پدر و مادرها جمله «دوستت ندارم» را در مقابل عملی که کودک انجام می‌دهد به کار می‌برند. گرچه پدر و مادرها این جمله را به طور سطحی و بدون منظور به کار می‌برند، ولی چنین جمله‌ای ممکن است موجب احساس از دست دادن محبت پدر و مادر در کودک شود، پس باید از به کار بردن آن خودداری شود. 🔺 بعضی از والدین می‌دانند که تنبیه بدنی صحیح نیست، ولی روش بدتری را به کار می برند و از اسلحه تمسخر، طعنه، سرزنش و مقایسه کردن کودک با کودکان دیگر استفاده می‌کنند. چنین رفتاری موجب احساس حقارت و تضعیف شخصیت کودک می‌گردد. 🔺 بعضی از مادران برای تنبیه کودک، مدتی با او حرف نمی‌زنند. حرف نزدن با کودک، حالت اضطراب در او به وجود می‌آورد و ممکن است کودک تصور کند که محبت مادرش را از دست داده است. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi
❇️ تنبیه 👈 نشاندن کودک روی صندلی یا پله‌ها برای فکر کردن بعد از رفتار بد کودک، پدر یا مادر باید کودک را روی یک صندلی یا پله‌ای بنشانند تا فکر کند که چرا رفتار بدی انجام داده است. این روش بهتر از فرستادن کودک به اتاق در بسته است که کودک تنها باشد. این روش به این صورت است که: 👇👇 کودک را در اتاق روی صندلی در حالی که صورت او به طرف دیوار است، بنشانید تا او احساس خستگی کند (برای هر سال از سن او یک دقیقه). اگر کودک صندلی را ترک کرد، دوباره او را روی صندلی بنشانید و با او بحث و گفتگو نکنید. کودک پس از این عمل به خودش می‌آید و به خود می‌گوید چرا چنین کاری کردم؟» 🔰 رفتار مادر با کودک باید به گونه زیر باشد: 1⃣ مادر در حالی که به طرف کودک خم شده است به او می‌گوید: «شما نمی‌توانی هر کاری که بخواهی در این خانه انجام دهی. اگر هر کاری که خواستی انجام دادی، شما را روی صندلی یا پله می‌نشانم تا فکر کنی». 2⃣ اگر کودک به کار غیر معمول خود ادامه داد، مادر او را به طرف صندلی یا پله می‌برد و روی آن می‌نشاند تا فکر کند که چرا کار بدی کرده است؟ ۳۔ اگر کودک روی صندلی ننشست، به طور قاطع به او بگوئید که شما باید ۸ تا ۱۰ دقیقه روی صندلی بنشینید و سپس برای بازی برگردید. 4⃣ اگر کودک قبول نکرد، زمان نشستن روی صندلی را اضافه نمائید و به آرامی و ملایمت کودک را روی صندلی یا پله بنشانید و با او هیچ صحبتی نکنید. 5⃣ در مورد کودکان بزرگتر، مادر و پدر باید با کودک صحبت کنند و دلیل و علت بدرفتاری او را جویا شوند و نشستن و گفتگو کردن با کودک، بهتر از نشاندن او روی صندلی و فکر کردن است چون بیشتر کودکان به آسانی و راحتی نمی‌توانند احساس‌های دردناک خود را بیان کنند و در نتیجه خواسته آن‌ها برآورده نمی‌شود، به رفتارهای غیرمعمول متوسل می‌شوند. بنابراین وظیفه هر پدر و مادری این است که با فرصت کافی با کودک خود رابطه برقرار کنند و مخصوصا به گفته‌های او گوش دهند و سعی کنند با احساسات دردناک کودک آشنا شوند و در جهت سلامت فکری و جسمی به او کمک نمایند. [💕 فرزنــد رضوے 💞] 🦋🔎 @FarzandeRazavi