. علم حضرت مولا در تمام زمینه‌ها، در ظرافت کلام ایشان هویداست. علی(ع) بعد از پیامبر اکرم(ص) از فصیح ترین و بلیغ ترین عرب ها بود. سخنان آن حضرت دارای جذبه منحصر به فرد و حلاوت و شیرینی خاصی است. اجزای سخنان او متناسب و به هم پیوسته و در جمال صورت و کمال معنا به یکدیگر پیوند خورده است. تمام این ویژگی‌ها را می‌توان در "نهج‌البلاغه" مشاهده کرد. 👈علامه جعفری، نهج‌البلاغه را نمونه‌ی کامل فصاحت و بلاغت می‌دانند. جمله جمله‌ی نهج البلاغه، جدای از اوج بلاغت و فصاحت، نشانگر علمی بی‌بدیل است که به دقت و ظرافت و لطافت هرچه تمام‌تر در تعابیر حضرت به چشم می‌خورد. همانطور که از کلام خود حضرت پیداست: «کِتابُ الرجُلِ عُنوانُ عَقلِهِ‏ وبُرهانُ فَضلِهِ»؛ «نوشته (و نامه) انسان، نشانِ خِرد او و دلیل فضل اوست.» و اگر چنین است، که به یقین چنین است(!)، فضل و خرد امیرمؤمنان چونان نوری در میان واژه‌هایشان می‌درخشد. 🔹آن حضرت در سخنوری، کار را به اعجاز رساند، به طوری که گاه خطبه‌هایی را ایراد می‌نمود که در آن‌ها حرف «الف» و یا علامت «نقطه» نبود، از باب نمونه از خطبه ذیل که در آن هیچ نقطه‌ای به کار برده نشده است، چند سطری بیان می‌شود: «الحمدلله الملک المحمود المالک الودود و مصور کل مولود و مآل کل مطرود و ساطح المهار و مؤطل الاطواد و مرسل الامطار و مسهل الاوطار عالم الاسرار و مدرکها مدمرالاملاک و مهلکها و مکور الدهور و مکررها و مورد الامور و مصدرها عم سماحه و کمل رکابه و همل وطاع السؤال و الامل واوسع الرمل...» #باب_العلم #بخش_چهارم 🔸معاونت جهاد علمی هیئت زوارالزهراء(س) ✒️ @Fatehane_Soraya