روضه کُشنده بود ، ولی روضه خوان نمُرد حتی یکی از آن همه گریه کنان نمُرد دیدم کتیبه سوخت ، گریبان خود درید با ذکر یا حسین ، زبان در دهان نمُرد چاییِ روضه ، طعمِ عطش را به خود گرفت من در تعجبم که چرا استکان نمُرد گفتند ، تشنه بود و گرسنه شهید شد اما کسی گرسنه و بی آب و نان نمُرد مداح گفت که ، سر آقا ... "مِنَ القَفا" اینجای روضه هیچ کسی از فغان نمُرد گفتند ، نیزه خورد و تنش تیر می کشید یک مستمع هم از غمِ دردِ سَنان نمُرد فریاد زد "حسین" ، وَ "یا جَدّیَ الغَریب" اما کسی ز نوحه‌ی صاحبْ زمان نمُرد سوزِ "غریب مادرش" آمد ولی کسی از ناله های مادرِ قامت کمان نمُرد مجلس تمام شد ، همه رفتند و هیچ کس از داغ های روز دَهُم همچنان نمُرد "دل مرده ام" که از غم گودال ، زنده ام من هر چه کردم این نفسِ نیمه جان نمُرد #آجرک_الله_یا_صاحب_الزمان_عج 🏴 #اللهُم_َّعَجِّل_ْلِوَلِیِّک_َالْفَرَج🏴