#چگونه_فیلم_ببینیم #قسمت_2⃣1⃣ ✅ انواع كشمكش و شخصيت 📌 در آثار سینمایی برخی از كشمكش‌­های مهم اصولاً فیزیكی­‌اند، مثل دعوای تن‌به‌تن یا تیراندازی­‌ها در آثار وسترن. البته كشمكش‌­های دیگری سراغ داریم كه تقریباً به‌­طور كامل روانی هستند، مانند آن‌­چه كه اغلب در آثار فدریكو فلینی یا اینگمار برگمان شاهدیم. البته در خیلی از فیلم‌ها، كشمكش‌­ها هم ابعاد فیزیكی­ دارند و هم روانی و اغلب خودِ آن­‌ها مشخص می‌­كنند كه چه زمانی یكی متوقف شده و دیگری آغاز می­‌شود. شاید راه ساده‌تر و بامعنا­تر برای دسته‌­بندی كشمكش‌های مهم و اساسی آن باشد كه تحت عنوان كلی كشمكش‌­های بیرونی و درونی از آن‌­ها یاد كنیم. 📌 ساده‌­ترین شكل یك كشمكش بیرونی می­‌تواند مبارزه‌ی فردی و شخصی بین شخصیت اصلی و یك شخصیت دیگر باشد. در این سطح، كشمكش و تضاد چیزی نیست مگر ستیزه و جدال بر سر خواسته‌هایی كه همخوانی ندارند، مثل تصاحب یك جایزه، دوئل كردن یا دو نفر كه دلبسته‌ی یك زن هستند. اما این كشمكش‌­ها كه ممكن است در ابتدا ساده به نظر برسند و نشانه ه­ایی از تضاد­های بشری باشند، چه بسا در ادامه پیچیده بشوند. كشمكش‌­های شخصی در سطح فرد یا افراد باقی نمی­‌مانند و به جامعه تسری پیدا كرده و یا به نظام‌­های ارزشی و اخلاقی آدم­‌ها ربط پیدا می­‌كنند. بنابراین چنین كشمكش‌­هایی اغلب به نمادی از تضاد گروه‌­های مختلف، نهاد­های اجتماعی یا نظام‌­های ارزشی متفاوت بدل می‌­شوند. 📌 نوع دیگری از كشمكش ها بیرونی هستند كه شخصیت اصلی یا دیگر شخصیت­‌ها را به مواجهه با مسائلی مانند تقدیر، طبیعت یا نظام اجتماعی می‌­كشانند. چنین مسائلی شخصیت­‌های یك فیلم را اساساً درگیر مسائل غیرشخصی و غیربشری می­‌كنند. جفرسون اسمیت (جیمز استوارت) در آقای اسمیت به واشنگتن می­‌رود (۱۹۳۹) بر علیه‌ی فساد سیاسی مبارزه می­‌كند و با «نظام سیاسی» درگیری دارد. یك مثال درگیری و كشمكش فیزیكی بیرونی فیلم جدا افتاده (۲۰۰۰) ساخته‌ی رابرت زمكیس است كه تام هنكس تلاش می‌كند تا اثبات كند كه توان ایستادگی در برابر نیروهای طبیعی را دارد. 📌 یك نوع دیگر كشمكش درونی بر روی تضاد درونی شخصیت با خودش متمركز است. گاهی درون یك شخصیت دو نیروی مخالف با یكدیگر وجود دارند. نمونه‌ی واضح چنین شخصیتی شخصیت وودی آلن در فیلم­‌هایی مانند دوباره بنواز سام (۱۹۷۲)، آنی هال (۱۹۷۷) و منهتن (۱۹۷۹) است كه درگیر تضاد­ها و ناامنی‌­های درونی است. در فیلم نخست، شخصیت اصلی سعی دارد با قهرمان سینمایی­‌اش همفری بوگارت، رقابت داشته باشد تا بر تردید­ و ناامنی­ درونی­اش غلبه كند. ✅ شخصیت­‌پردازی فرانك كاپرا كارگردان سرشناس سینما می­‌گوید «نمی­‌شود تماشاگران را فریب داد و با نماهای دوربین روی دست، زوم كردن و با چیزهای دیگری سرشان را گرم كرد كه برای‌شان هیچ اهمیتی ندارد. انسانی­‌ترین عنصری كه در یك فیلم وجود دارد و تماشاگر می‌خواهد بداند چه بلایی بر سرشان خواهد آمد، شخصیت­‌های یك فیلم هستند.» شخصیت‌­ها برای این كه جذاب به نظر برسند باید واقعی، باورپذیر باشند؛ همان‌­طوری كه داستان یك فیلم نیز باید این­‌گونه باشد. به عبارت دیگر شخصیت­‌های یك فیلم از قوانین احتمالات و الزامات پیروی می‌­كنند، از برخی حقایق درونی اطاعت می­‌كنند یا این كه طوری پرداخت شده­‌اند كه بر اساس هنر بازیگری یك بازیگر، واقعی جلوه كنند... 🔹برگرفته از ماهنامه سینمایی فیلم 🌿 @GeraFilm1