👌محبتی که باعث می شد اصحاب نیز آرزوی یتیمی کنند. ✅«ابوالطفیل» مى ‏گوید: على علیه السلام در دوران حکومت خویش افراد مستمند و بی‏نوا را مورد عنایت قرار می داد، روزى او را مشاهده کردم که بچه‏هاى یتیم و بى‏سرپرست را به دور خود فراخوانده، ناگاه تمام یتیمان را جمع کرده، و سفره مناسبى بازکرد، و «عسل» و سایر نیازمندى ‏ها را دور هم چید، و لقمه ‏هاى لذیذ و عسلى بر دهان آنان گذاشت، و این منظره آن چنان مؤثر و جالب بود که بعضی از اصحابش گفتند: «لوددت انى کنت یتیما» اى کاش من هم یتیم بوده، و این چنین مورد الطاف على قرار مى ‏گرفتم. 🔺و در این مورد على علیه السلام مى ‏فرمایند: * «انا الهادى، انا المهدى، انا ابوالیتامى و المساکین، و زوج الارامل، و انا ملجأ کل ضعیف، و مأمن کل خائف» . (2) 🔺: من هادى مردم و هدایت یافته خدایم، من پدر یتیمان و بى‏چارگانم، من سرپرست زنان بیوه و پناهگاه ضعفاء و امید و پشتوانه ستمدیدگانم . 💔حضرت علی (ع) شب تا سحر کوچه پس کوچه های شهر کوفه را قدم می زد و کیسه ی نان و خرما و خوردنی را به دوش حمل می کرد، و سفره های خالی یتیمان را پر می کرد. این طور امیرالؤمنین (ع) لطف و محبت به این مردمان کوفه می کرد. اما این مردم با یتیمان اباعبدالله چه کردند؟ کاروان اسرای اهل بیت (ع) شب هنگام پشت دروازه ی کوفه رسیدند. دستور رسید کاروان اهل بیت و لشکریان عمر سعد، شب را بیرون کوفه بمانند، تا فردا، روز وارد شهر شوند و همه ی مردم اسرار را بتوانند ببینند. در آن شب انواع غذاهای گوناگون را از درون شهر برای لشکریان عمر سعد آوردند اما بچه های امیر المؤمنین (ع) همه با شکم گرسنه، سر بر سنگ های بیابان گذاشتند.😢 . همان هایی كه از حیدر بریدند حسین ابن علی را سر بریدند😢 . #اللهم_عجل_لولیک_الفرج_به_حق_علی_ع @Ghadamitazohor