«علمای مدفون در حرم امیر المومنین علیه السلام»
سید ابوالقاسم موسوی خویی (زادهٔ ۲۸ آبان ۱۲۷۸ در خوی – درگذشتهٔ ۱۷ مرداد ۱۳۷۱ در کوفه) فقیه، اصولی، مفسر قرآن، متکلم، محقق علم رجال و مرجع تقلید شیعه امامیه بود. او از تأثیرگذارترین و پُرمقلدترین مراجع تقلید شیعه بهشمار میرفت.
ایشان استاد اکثر مراجع تقلید شیعی کنونی بهشمار میرود، بهگونهای که بین فقها و مراجع تقلید شیعه از او با عنوان استادُ الفقها و المجتهدین - زعیم حوزوات العلمیه یاد میشود.
آیت الله خویی در عمر بابرکت خویش، حوزههای علمیهٔ فراوانی تأسیس کرد و کمکهای بشردوستانهٔ بسیاری را به مردم خاورمیانه و جنوب آسیا فرستاد.
در رابطه با حکومتهای داخل ایران، سید ابوالقاسم خویی، تا پیش از مرجعیت، بیانیهها و اطلاعیههایی در محکومیت اقدامات حکومت پهلوی صادر کرده، در یک دوره بیش از ده ساله، تقریباً سیاست سکوت را در پیش گرفت و سپس در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی در ایران در بهمن ۱۳۵۷ش، به حمایت از امام خمینی و انقلاب اسلامی پرداخته است.
مشهورترین فرزندان سید ابوالقاسم خویی که از عالمان دینی بودند، عبارتاند از: سید جمالالدین، سید محمدتقی، سید عبدالمجید و سید علی.
مدفن سه فرزند ایشان و دو تن از دامادهای ایشان در حجره این عالم بزرگ در صحن حرم مطهر است.
درباره علت مرگ و یا شهادت ایشان توسط صدام، اختلاف نظر است؛ مشهور آنست که این بزرگواران به دستور صدام به شهادت رسیدند.
#علمای_شیعه
#آیتالله_خویی
#فاطمه_شکیبرخ
@Ghalamzaniii