برای ما نسل دومی ها که گاهی نسل سومی هم نام برده می شویم، 13 آبان، یاد بودِی از صدای هیاهوی دانش آموزانی است که در یک نماز خانه نیمه تاریک با یک میکروفن نویز دار و معمولا همیشه خراب☺️، به صحبت های مدیر یا معاون مدرسه گوش می دادند! اگر خسته می شدند و کمی برای رفع خستگی با کنار دستی خود صحبت می کردند؛ تا با مزه پرانی، به جَوِ خشک برنامه‌ی در حال اجرا، رنگ و لعابی ببخشند؛ بلندگوی معیوبِ سالن، دست و پا در می آورد و با تمام توان داد می زد که دخترا چرا باهم حرف می زنید آخر؟! نهایت این روزهم با آن تافی های سفت و دندان شکن به شیرینی اندکی پایان می گرفت؛ تا بلکه روز تلخی برای دانش آموزان به یادگار نمانده باشد! خلاصه آنکه ما همان نسل مظلومی هستیم که امروزه با کلی خاطرات سوخته از دوران تحصیل، مدرسه نه هتل رفتن های بچه هامون رو به تماشا نشسته ایم😅! الهی روزگارتون، همیشه معطر به نگاه آن ۵۶ دانش آموزی باشد که توسط رژیم شاه در 13 آبان سال1357، به شهادت رسیدند. الهی حال دلتون، همیشه به صلابت و به امیدواری آن دانشجویانی باشد که از دیوار سفارت آمریکا، بالا رفتند🤭. ✍🏻فاطمه شکیب‌رخ #روز_دانش_آموز @Ghalamzaniii