《وسواس محصول بهداشت افراطی کودک》 دوران کودکی نسل ما که هنوز با پاستوریزه بودن، پیوندی لاینفک نیافته بود، عموم مادرها به کنترل عمیق در بایدها و نبایدهای بهداشتی اعتقاد نداشتند و شاید به بیانی دیگر، کودکی فرزند خویش را در همین 《چرک بازی ها کودکانه》 پذیرفته بودند و باور داشتند که کودک باید بچگی کند تا رشد سالم بیابد. اما با گسترش رسانه های جمعی و افزایش اطلاعات عمومی و پزشکی، مدل نوین مادرانه ی شیک القا شد! و مادرانگی در حیطه کنترل محکم کودک در رعایت بهداشت فردی تعریف گردید. چنانچه مادری، اگر اعتقاد به حبس بهداشتی کودک خویش نداشت، زبان سرزنش و نگاه عاقل اندر سفیه دیگران را باید به جان می خرید! حال آنکه امروزه با گذر از دوران بهداشت گرایی افراطی، پژوهش های اخیر، مبین پیوند سلامت روحی و جسمی کودکان با زندگی آزاد و بازی در طبیعت چشم نواز پروردگار عالم وصف شده است و دیگر قرار نیست مادری بخاطر لباس های گلی و کثیفی باقی مانده بر دمپایی های پلاستیکی سرویس بهداشتی خانه اقوام، مواخذه شود! از این رو، اگر کودکانی را در اطراف خویش می بینیم که نسبت به لمس حساس هستند و یا حاضر به دست زدن به مربا، رنگ انگشتی، خاک و امثال آن نیستند و یا در صورت تماس با چنین مواردی در صدد رفع آن بر می آیند، این موارد را نشانه تمیزی و بهداشت کودک ندانیم و آن را زمینه ابتلا به وسواس بشناسیم. کمک از مشاور کودک در جهت آموزش رفع رفتارهای وسواسی کودک، از جمله اقدامات ضروری برای ثبات این رفتار در زندگی آینده او منجر خواهد شد. فاطمه شکیب رخ #جهاد_روایت #فرزند_آوری #مادرانه @ghamzaniii