«عالم نویسندگی»
یک نویسنده همیشه در ذهن خود، منبری برای سخنرانی دارد، به هر پدیدهی جذابی که می رسد، جملات و واژگان برای بیان احساس نسبت به آن موضوع، آنگونه ردیف می شوند که نگارنده نمی داند کدام یک را بر بستر کاغذ، مقدم سازد…
یک نویسنده، گاه از صدای شلوغی ذهن خویش، به ستوه می آید و ترجیح می دهند که با شنیدن آوای مورد علاقه اش، کمی به شاخه های پر محصول ذهن خود، استراحت دهد!
یک نویسنده، از صدای طبیعت و تماشای آن، لذتی عمیق می برد و در نگاهش، هر تولدی که در چرخه تکرار شبانه روز واقع می شود؛ می تواند به یک دریچه برای نوشتن منتهی گردد، هرچند اگر آن تولد، یک رویش ساده جوانه باشد.
گاهی در عالم نویسندگی، خستگی ذهن و روح نگارنده، به اختلافی مهم در فضای همیشه پرصدای فکر او می انجامد و در نهایت، تنهایی و تخلیه هیجانات است که آرامش را به سوی او سوق خواهد داد.
اگر شما نیز با چنین ذهن شگفت انگیزی روبرو هستید، بی تردید نوشتن در مسیر تقدیر شما بوده که از آن غفلت ورزیده اید!
✍🏻فاطمه شکیبرخ
#نویسندگی
@Ghalamzaniii