افرادی که گیاه شناسی خواندند یا کار کردند و یا می‌توانند گیاه شناس به بنده معرفی کنند برای تهیه بعضی مفردات مهم طب اسلامی برای داروسازی به بنده پیام بدهند: @BhSmjm

📏درجه بندی محصولات طبی «قرابادین» از آن جا که مفردات محصولات و داروهای ترکیبیِ طب سنتی و طب اسلامی، همانگونه که در منابع اصیل آمده به سختی یافت می‌شود و یا به سختی قابل تهیه است و از طرفی برای پرهیز از کذب به اهل بیت علیهم السلام و در عین حال، عمل کردن به روایاتشان و رساندن منافع مادی و معنوی آن به مردم، محصولات و داروهایی که می‌سازیم را در دو درجه عرضه می‌کنیم: 1⃣محصولات و داروهای درجه ۱: این محصولات و داروها قدم به قدم و جزء به جزء، عیناً و دقیقاً بر طبق دستور موجود و دقیق ترین اطلاعات از منابع اصیل طب ساخته شده است، چه محصولات و داروهای اسلامی و چه سنتی (از انبیاء پیشین) و حتی جزئیات و نکاتی که در دستورشان موجود نیست حتی الامکان از تفحص در منابع دیگر به دست آمده و در آن رعایت شده است و می‌توان این درجه از این اقلام را عیناً به واضع آن (چه اطباء سنتی و چه انبیاء و چه ائمه علیهم السلام) نسبت قطعی داد. 2⃣محصولات و داروهای درجه ۲: اقلامی که یا در مرحله‌ی تحقیق و یا در مرحله‌ی تهیه‌ی مفردات یا عمل به دستور، با اصل خود اختلاف اندکی دارد که از باب ناچاری به شبیه ترین و نزدیک ترین وضعیت آن به اصلش عمل شده است. درجه‌ی ۲ بودن این داروها به هیچ عنوان به معنای کم بودن کیفیت آن نیست بلکه صرفاً به خاطر آنکه نمی‌توان عیناً آن را طبق اصلش ساخت، برای پرهیز از کذب و دروغ به انبیاء و ائمه و اطباء پیشین، آن‌ها را درجه ۲ می‌نامیم. مثلاً در بعضی داروها که باید از مفرده‌ی خودرو و وحشی استفاده شود، به علت عدم دسترسی به مفرده‌ی خودرو، از بهترین نوع کاشتنیِ آن استفاده می‌شود و صرفاً به همین علت، آن را درجه ۲ می‌نامیم. 🍃نکته ۱: بعضی‌ها معتقدند حتی گیاهان و مفردات خودرو و وحشی هم عین آنچه در گذشته بوده است نیست و به علت آلودگی خاک و هوا این مفردات هم حتی اگر یافت شوند باز هم عین اصل آن نیستند پس هیچ داروی درجه ۱ نداریم! باید عرض شود که این حرف‌ها پشتوانه‌‌ی علمی و درستی ندارد و ناشی از یک توهم و وسواس و بدبینیِ بیش از حد است. گیاهی که در نوک کوه یا در دل جنگل و بیابان رشد می‌کند و نه خاک آنجا را کسی آلوده کرده و نه هوا و آب آنجا، کاملاً درجه ۱ است. از طرفی خداوند سیستم زمین و طبیعت را به گونه ای آفریده که می‌تواند خود را از آلودگی ها پاکسازی و بازسازی کند. آلوده ترین مواد شیمیایی هم بالاخره از همین طبیعت گرفته شده است و در نهایت مغلوب خاک شده و تجزیه می‌شود و به اصل خود باز می‌گردد، هم‌چنین مواد شیمیایی موجود در هوا یا آب هم، باز یک روزی به زمین رسیده و در آن تجزیه شده و به اصل خود باز می‌گردند، حتی لایه‌های جوی کره‌ی زمین بعد از مدتی کوتاه تمام درزها و سوراخ‌های لایه‌ی ازن را هم ترمیم می‌کنند! خداوند زمین را اینگونه آفرید تا بتواند انسان را تحمل کند. منتها تجزیه و پاکسازی و بازسازی خرابکاری‌های انسان در طبیعیت، نیاز به زمان طولانی دارد و نمی‌توان از مفرداتی که در نزدیکی این مواد شیمیایی هستند استفاده کرد؛ چون زمان لازم برای پاکسازی آن محیط و بازسازی آن به اصل طبیعی‌اش سپری نشده است. اما اینکه گفته شود که "حتی مفردات خودرو در دل کوه و جنگل که فرسنگ‌ها با مواد شیمیایی فاصله دارند هم آلوده هستند" حرف پوچ و متوهمانه‌ای است و این موجب نمی‌شود که ما محصولات و داروهای ساخته شده با آن مفردات را درجه ۲ بنامیم. 🍃نکته ۲: برای محصولات و داروهای درجه ۱، تا حد توانمان به تحقیق و تهیه‌ی مفردات اصیل می‌پردازیم و آنچه به دست آورده ایم و بر آن اطمینان پیدا کرده ایم را در داروی درجه ۱ به کار می‌بریم ولی یک درصد احتمال دارد که آن مفرده عین اصل خود نباشد یا ما در تشخیص و تهیه‌ی آن دچار خطا شده باشیم و خودمان خبر نداشته باشیم. بنابراین موارد این چنینی که از عهده‌ی هر غیر معصومی خارج است، ممکن است به احتمال بسیار کم و نادر در داروهای درجه ۱ هم وجود داشته باشد و ما خبر نداشته باشیم. مثل آنکه در تهیه‌ی شیر طبیعی گاو به گفته‌ی گاودار معتمد که می‌گوید: «هیچ وقت به گاوهایم آمپول نزدم و همیشه گاوها را در کوه به چرا می‌برم» اطمینان می‌کنیم. هرچند در خصوص لبنیات از قرائن دیگر هم از محل چرای گاو و صدق گفتار گاودار در خصوص چرای طبیعی آن‌ها از مراتع کوهی مطمئن شدیم، اما اینکه ۷ پشتِ آن گاو (یعنی پدر جدِ گاو) نژاد خارجی داشته است یا نه را نمی‌دانیم و نمی‌توانیم از آن مطلع هم بشویم و اینجور موارد ممکن است در داروهای درجه ۱ هم وجود داشته باشد. 🍵🌱پس تمام داروها و محصولات ما با فرض توضیحات فوق درجه بندی و عرضه می‌شود. 🌿با ما همراه باشید... ✍🏻سیّد‌ محمّد جواد‌ موسوے 🚫کپی بدون ذکر منـبـع جـایـز نـیــســـت🚫 🍃ڪانال قرابادین: @Gharabadin

ان شاء الله امروز از قوی ترین و مهم ترین داروی طب اسلامی یعنی «جامع نبوی» یا همان «داروی حضرت محمد صلی الله علیه و آله» که حتی الامکان با رعایت تمام دقت‌های موجود در متن روایت ساخته‌ایم، رونمایی خواهیم کرد. منتظر باشید. 🍃ڪانال قرابادین: @Gharabadin

🍯رونمایی کانال «قرابادین» از داروی «جامع نبوی» یا همان «داروی حضرت محمد صلی الله علیه و آله» 🪶همانطور که در فیلم پیداست، تمام مراحل ساخت دارو آنگونه که در متن دستور امام صادق علیه السلام آمده حتی الامکان رعایت شده است: سیر محلی ارگانیک بدون کود شیمیایی، عسل کوهی خودساز زنبورهای کوه، شیر محلی و روغن کره‌ی گاو چرایی و گیاه قراص. این دارو با شعله‌ی نرم و طبیعی ذغال و در دیگ سنگی پخت شده و سپس در خمره‌ی سبز ریخته و درب آن موم، و در خاک پاک دفن شده است که رعایت این موارد، قیمت دارو را گران کرده است. ❗️توجه: همانطور که می‌بینید این دارو دقیقاً طبق نص روایت، کاملاً ‌منعقد و بسته است؛ بر خلاف داروهای پیامبر موجود در بین نمایندگان طب اسلامی که روغن آن از دارو جداست و منعقد نیست. ✍🏻درجه‌ی این دارو بر اساس معیار کانال قرابادین: درجه‌ ۲ (سال بعد حتماً درجه ۱ آن هم می‌سازیم ان شاء الله. البته اختلافِ همین هم با درجه‌ی ۱، کمتر از ۵ درصد است!) #جامع_نبوی ⚠️به علت آنکه مقدار محدودی از آن ساختیم، اولویت با بیماران حاد و خاص است. برای سفارش و خرید این دارو، عبارت «جامع نبوی» را به همراه ذکر بیماری خود به آیدی زیر ارسال کنید: @BhSmjm ✍🏻توضیح مفصل خواص و نحوه‌ی مصرف این دارو را به همراه ذکر روایاتِ آن، در کانال قرابادین از اینجا بخوانید. 🍃ڪانال قرابادین: @Gharabadin

🕊«جامع نبوے»، قوے ترین داروے طب اسلامے (در ۴ فرسته) 🌿قسمت اول ✨امام صادق علیه السلام درباره‌ی داروی حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند که: «برای هیچ یک از موارد استفاده نمی‌شود مگر اینکه به صاحبش نفع می‌رساند و آن، برای هر چیزی است که بابت آن نوشیده شود از جمله همه‌ی بیماری‌ها و ارواح (=مشکلات ماورائی مثل دیدن جن و روح و آسیب از آن‌ها) و دردها. پس آن را استفاده کن و به برادران مؤمنت بیاموز که همانا به ازای هر مؤمنی که از آن سود ببرد، برای تو (ثواب) آزاد کردن بنده‌ای از آتش است!» (طب الأئمة علیهم السلام ج ۱، ص ۱۲۹: أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ: حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ عِيسَى عَنْ حَرِيزٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : فِي دَوَاءِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَلَّذِي لاَ يُؤْخَذُ لِشَيْءٍ مِنَ اَلْأَشْيَاءِ إِلاَّ نَفَعَ صَاحِبَهُ هُوَ لِمَا يُشْرَبُ لَهُ مِنْ جَمِيعِ اَلْعِلَلِ وَ اَلْأَرْوَاحِ [و الأوجاع] فَاسْتَعْمِلْهُ وَ عَلِّمْهُ إِخْوَانَكَ اَلْمُؤْمِنِينَ فَإِنَّ لَكَ بِكُلِّ مُؤْمِنٍ يَنْتَفِعُ بِهِ عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنَ اَلنَّارِ.) ✨و در روایتی دیگر از آن امام درباره‌ی خواص و نحوه‌ی مصرف این دارو آمده: «این دارو داروی حضرت محمد صلی الله علیه و آله است و آن، شبیه به دارویی است که جبرئیل روح الامین به حضرت موسی بن عمران علیهما السلام هدیه کرد (یعنی شافیه)، جز اینکه آنچه از درمان و زیادی و کمی در این دارو هست در آن نیست. و همانا این داروها از ساخت پیامبران علیهم السلام و حکیمان و اوصیاء پیامبران است. پس اگر در آن زیاد شود یا از آن کم گردد یا یک دانه‌ی اضافه یا یک دانه کمتر از آنچه وضعش نمودند در آن گذاشته شود، اصلش نقض شده و دارو فاسد می‌گردد و پیروز هم نمی‌شوند برای اینکه آن حضرات، چنانچه با ایشان مخالفت شود با خودشان مخالفت شده است (و خودشان ضرر می‌بینند)...هر صبح ناشتا به اندازه‌ی یک گردوی بزرگ از آن استفاده می‌کنی. پس آن، دارویی جامع برای همه چیز است، چه جزئی چه فراگیر، چه کوچک چه بزرگ، و آن نزد مؤمنان تجربه و شناخته شده است.» (طب الأئمة علیهم السلام ج ۱، ص ۱۲۸: مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ عَلِيٍّ اَلْبُرْسِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْأَرْمَنِيُّ وَ كَانَ بَاباً لِلْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ وَ كَانَ اَلْمُفَضَّلُ بَاباً لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى اَلْأَرْمَنِيُّ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ اَلسِّنَانِيُّ اَلزَّاهِرِيُّ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ اَلْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ قَالَ: حَدَّثَنِي اَلصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: هَذَا اَلدَّوَاءُ دَوَاءُ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ شَبِيهٌ بِالدَّوَاءِ اَلَّذِي أَهْدَى جَبْرَئِيلُ اَلرُّوحُ اَلْأَمِينِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ إِلَى مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلاَّ أَنَّ فِي هَذَا مَا لَيْسَ فِي ذَلِكَ مِنَ اَلْعِلاَجِ وَ اَلزِّيَادَةِ وَ اَلنُّقْصَانِ وَ إِنَّمَا هَذِهِ اَلْأَدْوِيَةُ مِنْ وَضْعِ اَلْأَنْبِيَاءِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ وَ اَلْحُكَمَاءِ مِنْ أَوْصِيَاءِ اَلْأَنْبِيَاءِ فَإِنْ زِيدَ فِيهِ أَوْ نَقَصَ مِنْهُ أَوْ جُعِلَ فِيهِ فَضْلُ حَبَّةٍ أَوْ نُقْصَانُ حَبَّةٍ مِمَّا وَضَعَهُ اِنْتَقَضَ اَلْأَصْلُ وَ فَسَدَ اَلدَّوَاءُ وَ لَمْ يَنْجَحْ لِأَنَّهُمْ مَتَى خَالَفُوهُمْ خُولِفَ بِهِمْ...أَخَذْتَ مِنْهُ كُلَّ غَدَاةٍ مِثْلَ اَلْجَوْزَةِ اَلْكَبِيرَةِ عَلَى اَلرِّيقِ فَهُوَ دَوَاءٌ جَامِعٌ لِكُلِّ شَيْءٍ دَقَّ أَوْ جَلَّ صَغِيرٍ أَوْ كَبِيرٍ وَ هُوَ مُجَرَّبٌ مَعْرُوفٌ عِنْدَ اَلْمُؤْمِنِينَ.) ✍🏻بیان: ✓با توجه به این فرمایشات امام، این دارو درمان همه‌ی بیماری‌ها است. اما سوال مهم این است: برای هر بیماری باید چگونه استفاده شود؟! آیا برای همه‌ی بیماری‌ها مصرف خوراکی دارد؟! یا می‌توان از این دارو به شکل مالیدنی، سعوط، سرمه و چکاندن در گوش و... هم استفاده کرد؟! ✓همانطور که در متن روایت دیدیم، یک روش مصرف برای این دارو آمده که: «هر روز صبح ناشتا به اندازه‌ی یک گردوی بزرگ از آن استفاده می‌کنی» اما دقت بیشتر در متن روایت و انطباق آن با روایت داروی شافیه نشان می‌دهد که این روش مصرف، «روش عام» آن است و علاوه بر این، باید برای هر بیماری، با «روش خاص» و ویژه که مخصوص آن بیماری است استفاده شود. البته همین عبارت (گرفتن یک گردو از دارو) هم به این معنا نیست که فقط باید خورده شود. بلکه «أخذ» و «گرفتن» دارو شامل سعوط، سرمه، تدهین و... هم می‌شود. (توضیح روش خاص مصرف این دارو برای هر بیماری، در پست بعد) ادامه دارد... #جامع_نبوی 🍃ڪانال قرابادین: @Gharabadin

🕊«جامع نبوے»، قوے ترین داروے طب اسلامے ادامه... 🌿قسمت دوم ✓در روایت داروی شافیه، پس از ذکر نحوه‌ی‌ ساخت دارو به روایت از امام باقر علیه السلام آمده (عبارات داخل قلاب [ ] از کتاب طب الصادقین است): ✨«سپس دارو را (حداقل) چهل روز در جو یا در خاکستر دفن می‌کنی و هر چه دارو کهنه شود پس (برای درمان بیماری) نیکوتر است. و بیمار در ساعتی که آزار شدید به او می‌رسد مقدار یک نخود از آن استفاده کند. [در نسخه‌ای دیگر: در وقتی که به آن نیاز است به اندازه‌ی بیماری استفاده شود]» (متن عربی: تَدفَنه فِي الشَعِيرٍ أَوْ في الرَمَادٍ أَرْبَعِينَ يَوْماً وَ كُلَّمَا عُتِقَ فَهُوَ [کان] أَجْوَدُ [له] وَ يَأْخُذُ صَاحِبُ اَلْعِلَّةِ فِي اَلسَّاعَةِ اَلَّتِي يُصِيبُهُ فِيهِ اَلْأَذَى اَلشَّدِيدُ مِقْدَارَ حِمَّصَةٍ. [یأخذ منه مقدار حمصة صاحبه. في نسخة الحسن بن المنذر: عند الساعة التي يمسه الأذى. و في نسخة أخرى: في الوقت الذي يحتاج إليه يؤخذ على قدر الداء]) ✍🏻این بیان در حالی است که خود امام برای هر بیماری، دستور جداگانه و متفاوتی برای نحوه‌ی مصرف این دارو فرمودند. ✓پس روشن می‌شود که در حقیقت، داروی شافیه دو روش مصرف دارد: ۱-روش عام: که همان استفاده به اندازه‌ی یک نخود از دارو است و اگر دارو تازه بود (مثلا ۴۰ روزه بود) و یا درد بیمار، شدید بود مقدار بیشتر مصرف شود. ۲-روش خاص: علاوه بر روش عام، برای هر بیماری طبق همان دستور خاصش مصرف گردد. مثلاً برای درمان کوری مقدار نصف عدس از دارو را با آب باران به چشم سرمه بکشد. ✓اکنون با توجه به توضیح فوق می‌توان با دقت در دیگر بیانات امام، فهمید که داروی جامع نبوی هم مانند شافیه دو روش مصرف «عام» و «خاص» دارد. در ابتدای روایت جامع نبوی از امام صادق علیه السلام آمده: «این دارو شبیه به شافیه است جز اینکه آنچه از علاج و زیادی و نقصان در این دارو هست در شافیه نیست» (وَ هُوَ شَبِيهٌ بِالدَّوَاءِ اَلَّذِي أَهْدَى جَبْرَئِيلُ إِلَى مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ إِلاَّ أَنَّ فِي هَذَا مَا لَيْسَ فِي ذَلِكَ مِنَ اَلْعِلاَجِ وَ اَلزِّيَادَةِ وَ اَلنُّقْصَانِ) ✓با توجه به مقام بیان حضرت و استعمال استثناء، این فرمایش نشان می‌دهد که تنها فرق این دارو با داروی شافیه فقط در دو چیز است: یکی: در «درمان»، که داروی جامع نبوی، درمان همه‌ی بیماری‌ها است و برای هر چه مصرف شود درمانش می‌کند (هو لما یشرب له من جمیع العلل و الارواح و الاوجاع) ولی شافیه، درمان همه‌ی بیماری‌ها و مشکلات نیست و دوم: در «کمی و زیادی»، چه این کمی و زیادی در تعداد مفردات باشد و چه در اندازه‌ی آن‌ها و چه در مقدار مصرف دارو. و در باقی موارد، شبیه به همان داروی شافیه است. اگر تفاوت و فرق دیگری می‌بود باید ذکر می‌شد چون حضرت در مقام بیانِ تفاوت‌های این دارو با شافیه هستند. ✓هم چنین در روایت ابن بسطام از داروی شافیه نیز، این شباهت دیده می‌شود؛ آنجا که عبدالله بن بسطام از ابراهیم بن نضر نقل می‌کند که گفت: «ائمه علیهم السلام این دارو را برای دوستان خود وضع کردند و این، دارویی است که شافیه نامیده می‌شود و این، غیر از داروی جامعه است.» (منظور از «جامعه» همین داروی «جامع نبوی» است) (طب الأئمة علیهم السلام ج ۱، ص ۱۲۴: أَبُو عَتَّابٍ عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ بِسْطَامَ قَالَ حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ اَلنَّضْرِ مِنْ وُلْدِ مِيثَمٍ اَلتَّمَّارِ بِقَزْوِينَ وَ نَحْنُ مُرَابِطُونَ عَنِ اَلْأَئِمَّةِ بِهَا: أَنَّهُمْ وَضَعُوا هَذَا اَلدَّوَاءَ لِأَوْلِيَائِهِمْ وَ هُوَ اَلدَّوَاءُ اَلَّذِي يُسَمَّى اَلشَّافِيَةَ وَ هُوَ خِلاَفُ اَلدَّوَاءِ اَلْجَامِعَةِ) ✓با دقت و تأمل بیشتر در این عبارات واضح است که این تذکرات نسبت به فرق شافیه با جامع نبوی، همه در حین ذکر خواص و ترکیبات و نحوه‌ی ساختن این داروها ذکر شده است در حالی که در هنگام ذکر نحوه‌ی مصرفِ آن‌ها هیچ تذکری نسبت به فرق این دو دارو نمی‌بینیم، پس می‌توان گفت که در نحوه‌ی مصرف تابع اصل اولی (همان شباهت جامع نبوی به شافیه) است به جز همان تفاوت‌هایی که ذکر شده باشد؛ یعنی در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که داروی جامع نبوی در نحوه‌ی مصرف هم شبیه به داروی شافیه است، به جز همان کمی و زیادی که در نص روایت آمده (جوزه و حمصه). ✓از طرفی ترکیب این دو روایت در مفردات پایه و اصلی عین هم است: سیر، شیر، روغن کره و عسل، و تفاوتشان فقط در افزودنی‌ها و اختلاف اندک در نحوه‌ی پخت است. پس حتی اگر این تصریح به شباهت را در روایات نمی‌داشتیم از دستور ساخت این دو دارو واضح بود که هر دو، یک نوع دارو محسوب می‌شوند و تفاوتشان تنها در همین اختلاف اندک و خواصشان است؛ مانند دو اطریفل از اطریفلات یا دو ایارج از ایارجات. ادامه دارد... 🍃ڪانال قرابادین: @Gharabadin

🕊«جامع نبوے»، قوے ترین داروے طب اسلامے ادامه... 🌿قسمت سوم (روش مصرف دارو) ✨در پایان روایت شافیه، امام باقر علیه السلام می‌فرمایند: «و هر چه کهنه شود نیکوتر (یا سودمندتر) است و مقدار کمتری از آن استفاده می‌شود [به جز در بیماری شدید].» (وَ كُلَّمَا عَتَقَ كَانَ أَجْوَدَ [أنفع] وَ يُؤْخَذُ مِنْهُ اَلْأَقَلُّ [إلّا للداء الشدید]) ✍🏻همین نکته را می‌توان به نحوه‌ی مصرف جامع نبوی هم افزود؛ اینکه: اگر از جامع نبویِ چهارماهه یا کهنه‌تر استفاده می‌شود می‌توان مقدار کمتر از یک گردو از آن میل کرد به جز در بیماری‌های شدید که حتی جامع نبویِ کهنه‌تر را هم می‌شود به اندازه‌ی یک گردو مصرف کرد. ✍🏻پس نتیجه‌ی نهایی از جمع روایات داروی شافیه و جامع نبوی این است: داروی «جامع نبوی» باید به دو روش زیر مصرف شود: ۱-روش مصرف عام: هر روز صبح ناشتا به اندازه‌ی یک گردوی بزرگ (برابر با ۷ مثقال یا تقریباً همان ۳۲ گرم) از دارو را گرفته و میل کنید. هم چنین در هنگام شدت درد، به اندازه‌ی یک نخود (تقریباً برابر با ۰/۱۹ گرم) از دارو را به نیت تسکین درد بخورید. اگر درد ساکن نشد به اندازه‌ی یک گردوی بزرگ (تقریباً ۳۲ گرم) از دارو بخورید. ولی اگر باز هم درد ساکن نشد دیگر تا صبح فردا به روش عام از این دارو مصرف نکنید. ۲-روش خاص: علاوه بر مصرف عام، بر اساس دسته‌ بندی زیر، از داروی جامع نبوی در درمان هر بیماری استفاده کنید: 📝برای درمان تب و لرز به همراه رنگ پریدگی، ضعف هضم غذا، ضعف یا درد چشم، تعطیل شدن رابطه‌ی جنسی، تاری چشم و سرگیجه هنگام بلند شدن از جا، نفس تنگی هنگام راه رفتن: به اندازه‌ی نصف گردو (برابر با ۱۶ گرم) شب قبل از خواب میل شود. 📝برای سردرد مداوم: به اندازه‌ی نصف عدس از دارو را با حداقل ۶ قطره روغن بنفشه کنجدی یا روغن گل سرخ کنجدی، خوب هم بزنید و در هر سوراخ بینی سه قطره بریزید. 📝برای درد شقیقه (یک طرف سر): ناشتا در آغاز روز (بعد از طلوع آفتاب) و هم چنین در هنگام درد به اندازه‌ی یک عدس از دارو را با حداقل ۳ قطره روغن بنفشه کنجدی، خوب قاطی کنید و اگر در سمت راست سر درد دارید، در بینی راست و اگر در سمت چپ سر دچار درد هستید، در بینی چپ سه قطره بریزید. 📝برای باد (و دردی) که در گوش است: در آغاز روز (بعد از طلوع آفتاب) و قبل از خواب و هم چنین در هنگام درد، به اندازه‌ی یک عدس از دارو را با روغن گل سرخ کنجدی، خوب قاطی کرده و سه قطره در گوش بریزید. 📝برای غلبه صفرا و هر مشکلی که از آن خوف بیماری «خوره» می‌رود (مثل زخم بستر یا خارش‌های شدید به همراه پوست ریزه یا ریزش سکه‌ای مو و امثال آن): ناشتا در هنگام طلوع آفتاب، دارو را به روش عام ولی با آب بنوشید و سپس با توجه به اندازه‌ی بیماری، به مقدار لازم از دارو را با هر روغنی که خواستید، خوب قاطی کنید و روی‌ موضع بمالید و کمی ماساژ دهید. 📝برای سرگیجه و خواب زیاد و هذیان در خواب و ترس و پریدن یا ناله در خواب (یا بیداری): ناشتا و قبل از خواب، هر بار به اندازه‌ی یک عدس از دارو را با مقداری روغن تخم ترب (حداقل به اندازه‌ی ته استکان)، خوب قاطی کرده و میل شود. 📝برای سودا و صفرایی که با دل‌آشوب و حرارت درونی یا گرگرفتگی و اختلاط عقل (=خل شدن) همراه باشد: ناشتا به اندازه‌ی یک عدس از دارو را با سرکه‌ی ترش و سفیدی تخم پرنده (تخم مرغ یا تخم دیگر پرندگان حلال گوشت)، خوب قاطی کرده و میل شود و در هنگام خواب یک عدس از دارو را با هر روغنی که می‌خواهید، خوب قاطی کنید و به پیشانی بمالید و کمی ماساژ دهید. 📝برای سودایی که با ناله و وسواس همراه است: ناشتا به اندازه‌ی یک نخود (برابر با ۰/۱۹ گرم) از دارو را با روغن گل سرخ کنجدی میل کرده و قبل از خواب به اندازه‌ی یک نخود از دارو را بدون روغن، میل کنید. 📝برای فلجی کهنه و نو (اعم از ام اس، ای ال اس، پارکینسون، لقوه، دیستروفی و… دیگر فلجی‌ها و بی‌حسی‌های مشابه): شب ها قبل از خواب به اندازه‌ی یک نخود (برابر با ۰/۱۹ گرم) از دارو را با آب مرزنجوش میل کنید و هر دو پا را با ترکیب روغن زیتون و نمک (سنگی یا دریا) ماساژ دهید و تا ۱۴ روز از خوردن لبنیات و سرکه و سبزی و ماهی بپرهیزید. 📝برای دمل سخت درونی (مثل کیست مویی و دیگر غده‌ها و کیست‌های زیر پوست) و برای خنده‌ی بی علت و بازی با ریش بدون دلیل: به اندازه‌ی یک نخود (برابر با ۰/۱۹ گرم) از دارو را گرفته و با آب سداب، خوب قاطی کرده و در آغاز شب (تقریباً نیم ساعت بعد از اذان مغرب) یک بار یا دو بار میل شود. ادامه دارد... 🍃ڪانال قرابادین: @Gharabadin

🕊«جامع نبوے»، قوے ترین داروے طب اسلامے ادامه... 🌿قسمت چهارم (ادامه‌ی روش مصرف دارو) 📝برای همه‌ی مسمومیت‌ها حتی اگر خود سم را نوشیده باشد: تخم بادنجان را کوبیده و بجوشانید و صاف کنید سپس به اندازه‌ی یک نخود (برابر با ۰/۱۹ گرم) از دارو را با آن بنوشید و این کار را بیشتر از سه بار انجام ندهید و اگر برای بار چهارم می‌خواهید استفاده کنید فقط با آب فاتر (نه آب تخم بادنجان) آن هم فقط در هنگام سَحَر بنوشید. 📝برای سحر و جادو و رسوب بلغم غیر طبیعی و سردی‌ها و ارواح (مثل دیدن جن و روح) و کل مشکلات ماورائی: به اندازه‌ی نصف فندق (برابر با ۲/۳ گرم) از دارو را در هنگام اذیت و آزار، یک نفس با مقداری آب سر بکشید (دارو را نجوید) سپس در هنگام خواب، به اندازه‌ی نصف فندق از دارو را با مقداری خرما و برگ شنبلیله و یک استکان یا یک لیوان آب بجوشانید (وقتی قل زد خاموش کنید) و وقتی در رختخواب داخل شدید آن را بنوشید و بعد از آن در آن شب و صبح فردا نه این دارو و نه آب و هیچ نوشیدنی‌ا‌ی ننوشید مگر اینکه غذای بسیار بخورید، سپس بعد از صرف غذا می‌توانید آب یا نوشیدنی میل کنید. 📝برای کوری و آب مروارید کهنه و نو: هر روز صبح و عصر و نیز قبل از خواب، هر بار به اندازه‌ی نصف یک عدس از دارو را با مقدار کمی آب باران یا برف و تگرگ تازه که در همان روز یا شب قبل باریده باشد، خوب قاطی کنید و مانند سرمه آن را به چشم بکشید (ترجیحاً بدون میل سرمه) و این کار را تا چهار روز تکرار کنید و اگر خوب نشد تا ۸ روز ادامه دهید. 📝برای جذام: ناشتا و هنگام خواب به اندازه‌ی یک فندق (برابر با ۴/۶ گرم) از دارو را با مقدار کمی روغن پاچه‌ی گاو (نه گوسفند) میل کنید. سپس در آخر روز (نیم ساعت قبل از اذان مغرب) یک حبه (برابر با ۰/۱ گرم) از دارو را گرفته و در داخل حمام، تن را با آن حسابی با فشار ماساژ دهید سپس مقدار کمی از دارو (مثلا نصف یک عدس از آن) را با حداقل سه قطره روغن بادام یا روغن زیتون یا روغن گل سرخ، قاطی کرده و در هر بینی سه قطره بریزید و از حمام خارج شوید. 📝برای لک و پیس (ویتیلیگو و یا دیگر لکه‌ها): نیم ساعت بعد از اذان صبح به اندازه‌ی یک نخود بزرگ (تقریباً برابر با ۰/۳۵ گرم) از دارو را با روغن فندق یا بادام یا صنوبر بنوشید و مقدار یک حبه (برابر با ۰/۱ گرم) از دارو را با مقدار اندکی از همان روغنی که خوردید، قاطی کرده و در هر بینی سه قطره بچکانید و سپس موضع لک یا پیسی را با ترکیبی از دارو و مقداری نمک ماساژ دهید. 📝برای سهو و فراموشی و حواس پرتی و بلغم سوخته و سردی معده (با احساس سیری و سنگینی بر سینه) چه کهنه چه نو: ناشتا یک دانه انار شیرین را فشرده و آب آن را با مقدار یک حبه‌ گندم از دارو قاطی کنید و در دهان گذاشته و با آب جوش بنوشید. 📝برای کری و ناشنوایی: یک عدد کندر را در یک استکان گذاشته و به اندازه‌ای روی آن آب بریزید تا روی کندر را بپوشاند سپس سرش را بپوشانید تا یک صبح تا عصر یا یک شب تا صبح بماند. سپس آب آن را جدا کرده و با مقدار یک عدس از دارو، خوب حل کنید و در هر گوش سه قطره بچکانید. پس اگر‌ شنوا شد که فبها، وگرنه فردا صبح به اندازه‌ی نصف یک عدس از دارو را با آب کندر در هر بینی سه قطره بچکانید و باقی مانده‌ی آن آب را بر روی فرق سر بریزید. 📝برای برسام که موجب سنگینی و درازیِ زبان شده: آبِ یک حبه غوره (انگور‌ کال و ترش) را گرفته و با مقدار یک عدس از دارو به بیمار بنوشانید. و اگر برسام تازه است انار ترش را فشرده و مقدار یک عدس از دارو را در آب آن حل کرده و بنوشید. 📝برای غیرت زنان و خارج کردن کرم‌های مغز زن که موجب حسادت و غیرت نسبت به همسرانِ دیگر شوهرش می‌شود: سداب تازه را بگیرید و آن را بکوبید و آبش را خارج کنید سپس آب سداب را بجوشانید و بگذارید تا حرارتش مناسب شود. سپس به اندازه‌ی یک نخود (برابر با ۰/۱۹ گرم) یا کمتر از دارو را گرفته و در آن، خوب حل کنید و در هر سوراخ بینیِ زن، سه قطره بچکانید و طشتی در مقابلش بگذارید تا کرم‌ها خارج شوند که ریز و پرمو هستند. (بهتر است این کار در خانه‌ی شوهر و توسط او انجام شود) سپس زن خون دماغ می‌شود. ممکن است بعد از ریختن دارو در بینی، زن با صدای بسیار شدید فریاد بزند و تا پنج روز بیهوش شود که امام باقر علیه السلام فرمود: از اتفاقی که با این کار برای زن می‌افتد نترس. 🍯در پایان تأکید می‌کنیم که داروی جامع نبوی جزئیات مهمی دارد که بدون رعایت آن‌ها، نمی‌توان توقع و انتظار درمان داشت. همانطور که پیشتر نشان دادیم، ما این دارو را با نهایت دقت و رعایت آنچه در متن دستور آن آمده، ساخته‌ایم. برای سفارش و خرید این دارو از ما، عبارت «جامع نبوی» را به همراه ذکر نام بیماری به آیدی زیر ارسال کنید: @BhSmjm ✍🏻سیّد‌ محمّد جواد‌ موسوے 🚫کپی بدون ذکر منـبـع جـایـز نـیــســـت🚫 🍃ڪانال قرابادین: @Gharabadin

⚱نکته‌ای مهم برای مصرف داروی «جامع نبوی» برای کودکان و نوزادان 👶🏻برای نوزادان و کودکان زیر ۲ سال، به اندازه‌ی یک چهارم مصرف معمول و برای کودکان ۲ تا ۷ سال، به اندازه‌ی نصف مصرف معمول از روش «عام» دارو استفاده شود. در خصوص روش مصرف «خاص» هم اگر مقدار مد نظر بسیار کم است (مثلا نصف عدس) نیاز به کم کردن مقدار دارو نیست ولی اگر مقدارش قابل توجه است (مثل یک فندق یا نصف گردو) آن را نصف و یا کمتر از نصف کنید. برای کودکان بالای ۷ سال هم طبق همان روش معمول که در پست‌های قبل گفته شد مصرف شود و فرقی بین این افراد با افراد بالغ نیست. 🍃ڪانال قرابادین: @Gharabadin