eitaa logo
قرارگاه فرهنگی مه شکن
680 دنبال‌کننده
28.2هزار عکس
4.1هزار ویدیو
253 فایل
امام خامنه ای حفظه الله: "در فضای مه آلود فتنه چراغ #مه_شکن لازم است که همان بصیرت است." ارتباط با مدیر: @M_khaadem
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ ادبِ در محضر قرآن بودن 🔻 ازجمله سفارشات مؤکد این بود که اهتمام داشته باشید حتما زمانی که می‌خوانید، و گاهی آن را تلاوت کنید و اگر نشسته می‌خوانید، تکیه ندهید و چهارزانو ننشینید تا احساس و در محضر برای شما حاصل شود. البته این در صورتی است که ایستاده خواندن موجب جلب توجه دیگران نشود. مثلاً جایی که انسان تنهاست یا زیارتگاهی است که مردم ایستاده‌اند و زیارت می‌خوانند، شما می‌توانید این ادب را رعایت کنید. 👤 📚 📖 ص ۳۹ @Gharargah_mehshekan
✳️ جنبه‌ی سیاسی مجلس امام حسین بالاتر از جنبه‌های دیگر است 🔻 گریه بر سلام الله علیه و مصائب ایشان عامل احیای اسلام و زنده‌ماندن نهضت امام حسین سلام الله علیه و تشیع است. رحمة الله در تعبیری می‌فرمایند: این اجتماع در مجالس روضه را خیال نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهدا. نه سیدالشهدا احتیاج به این گریه‌ها دارد و نه این گریه‌ها خودش فی‌نفسه کاری از آن می‌آید. این مجلس‌ها مردم را همچون مجتمع می‌کنند و یک وجهی می‌دهند. این جنبه‌ی این مجالس، بالاتر از همه جنبه‌های دیگری است که هست. این که بعضی از ائمه‌ی ما می‌فرمایند که برای من در منابر روضه بخوانند، بی‌خود نمی‌گویند ائمه‌ی ما به این‌که هر کس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه و گریه‌کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان مقدار است. مسئله، مسئله‌ی گریه نیست، مسئله، مسئله‌ی تباکی نیست، مسئله، مسئله‌ی سیاسی است که ائمه‌ی ما با همان دید الهی‌ای که داشتند، می‌خواستند که ملت‌ها را با هم کنند و یکپارچه کنند. از راه‌های مختلف این‌ها را یکپارچه کنند تا آسیب‌پذیر نباشد. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 صفحه ۹۳ @Gharargah_mehshekan
✳️ بیدار شو تا قدر نعمت‌ها را بدانی! 🔻 دانستن قدر با محقق می‌شود. اگر بهترین و لذیذترین میوه‌ها را نیز در کنار انسانی که است بگذارند، اثر و سودی برایش حاصل نخواهد شد. اگر با شکم گرسنه خوابیده و بیشترین نیاز را هم به غذا داشته باشد، بهترین میوه‌ها و غذاها در کنارش برایش سودی ندارد و او در خواب از درد گرسنگی به خودش می‌پیچد؛ چون خواب است، دست دراز نمی‌کند که غذاها بردارد. 🔸 اکنون بیشترین و بالاترین و لذیذترین نعمت‌ها در کنار انسان است؛ بالاترین برای جذب انسان آمده است. خداوند است؛ جود خدا هم مطلق است و با انسان، درِ جود او بسته نمی‌شود. جود او از فعل انسان منفعل نمی‌شود و این‌گونه نیست که اگر او ندید، خدا برگرداند. انسان ظرف خود را کوچک می‌کند، وگرنه جذبه می‌آید و می‌رود؛ یعنی شخص، بی‌توجهی می‌کند. او سر جای خودش است و انفعال در او راه ندارد، این انسان است که رو برمی‌گرداند. 🔺 باید نگاه انسان این‌گونه باشد که آن‌چه او برای نیاز دارد، بالاترینش را اکنون در دسترسش قرار داده؛ زیرا جواد مطلق است و «بخشش فراوان، جز بر کرم و جودش نیفزاید». او گشایش بعد گشایش و جود پس از جود دارد و انسان باعث شده اصلاً به این‌ها توجه نکند و آن‌ها را مورد استفاده قرار ندهد. 👤 📚 از کتاب 📖 صفحات ۱۴۳ و ۱۴۴ @Gharargah_mehshekan
✳️ اتحاد با قرآن 🔻 اگر در وجود انسان پیاده شد و سراسر وجودش ظهور حقیقت قرآن گردید، قرآن با او متحد شده و انسان به وجود عینی قرآن تبدیل خواهد شد. متحد شدن با قرآن مفهومی به ظاهر ساده است ولی واقعیت آن از حد معرفت علمای بزرگ اسلام آغاز می‌شود و تا مرتبه‌ی بی‌حدّیِ روح نبی مکرم اسلام و حضرات معصومین علیهم‌السلام امتداد می‌یابد. 🔸 وقتی انسان با و انس می‌گیرد، می‌یابد که کم‌کم ابواب دیگری از آیات قرآن که تاکنون برایش روشن نبود، روشن می‌شود؛ ابوابی که مانند اتاق‌های تودرتویی که کلید چراغ اتاق دوم در اتاق اول است و با ورود به اتاق اول، امکان روشن کردن چراغ اتاق دوم فراهم می‌شود، همچنین اتاق‌های بعدی که مرتبه‌به‌مرتبه روشن می‌شوند. یعنی انسان تا به مرتبه‌ای از و قرآن نائل نشود، مراتب بعد برای او پیش نخواهد آمد. 👤 📚 📖 صفحات ۸۳ و ۸۴ 🔅 @Gharargah_mehshekan
✳️ ادعا باید در مرتبه‌ی عمل بروزوظهور داشته باشد 🔻 مرحوم می‌فرمودند: «اگر در زندگیِ روزانه دیدید کسی که ادعا می‌کند است، با کسی که ادعای امام زمانی ندارد و یا اصلا علیه السلام را قبول ندارد، زندگی آن‌ها از صبح تا شب به یک شکل است، معلوم می‌شود که این هم ادعایی بیش نیست.» این فرمایش ایشان خیلی حرف زیبایی است. 🔸 اگر کسی ادعایی دارد، باید در مرتبه‌ی او بروزوظهور داشته باشد. کسی که می‌گوید من اهل کتاب هستم و خداوند را قبول دارم، هم برای من است، با کسی که مشرک است، هر دو می‌خواهند هزار سال در این دنیا بمانند و یا با یک طور برخورد دارند، معلوم می‌شود که او و این فرد مشرک یکی است. 👤 📚 از کتاب | ج ۱ 📖 ص ۱۳۰ 🙏 @Gharargah_mehshekan
✳️ جنبه‌ی سیاسی مجلس امام حسین بالاتر از جنبه‌های دیگر است 🔻 گریه بر سلام الله علیه و مصائب ایشان عامل احیای اسلام و زنده‌ماندن نهضت امام حسین سلام الله علیه و تشیع است. رحمة الله در تعبیری می‌فرمایند: این اجتماع در مجالس روضه را خیال نکنید که فقط این است که ما گریه کنیم برای سیدالشهدا. نه سیدالشهدا احتیاج به این گریه‌ها دارد و نه این گریه‌ها خودش فی‌نفسه کاری از آن می‌آید. این مجلس‌ها مردم را همچون مجتمع می‌کنند و یک وجهی می‌دهند. این جنبه‌ی این مجالس، بالاتر از همه جنبه‌های دیگری است که هست. این که بعضی از ائمه‌ی ما می‌فرمایند که برای من در منابر روضه بخوانند، بی‌خود نمی‌گویند ائمه‌ی ما به این‌که هر کس که بگرید، بگریاند یا صورت گریه و گریه‌کردن به خودش بگیرد، اجرش فلان مقدار است. مسئله، مسئله‌ی گریه نیست، مسئله، مسئله‌ی تباکی نیست، مسئله، مسئله‌ی سیاسی است که ائمه‌ی ما با همان دید الهی‌ای که داشتند، می‌خواستند که ملت‌ها را با هم کنند و یکپارچه کنند. از راه‌های مختلف این‌ها را یکپارچه کنند تا آسیب‌پذیر نباشد. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 صفحه ۹۳ @Gharargah_mehshekan
✳️ گریه باید عزم‌آفرین و حرکت‌دهنده باشد 🔻 گریه بر علیه‌السلام، و همین‌طور گریه بر فراق (عج) باید و باشد، نه گریه از سر ناامیدی و عجز و ناتوانی. نباید ساکت و خموده فقط بر فراق امام زمان گریه کند، بلکه گریه باید در او ایجاد سوز و عطش و درنتیجه، ایجاد تحرک کند. چنین اشک و آهی است که مایه‌ی تداوم نهضت امام حسین علیه‌السلام و حیات نهضت عاشورا خواهد بود؛ همان‌گونه که امام سجاد و سایر ائمه علیهم السلام بعد از ایشان با گریه بر مظلومیت امام حسین علیه‌السلام، نهضت عاشورا را زنده نگه داشتند. 🔺 احیای امر علیهم‌السلام از طریق مجالس و ذکر مصیبت و گریه بر ایشان میسر است. به تعبیر امام خمینی(ره): گریه کردن بر شهید، زنده نگه داشتن نهضت است. این که در روایات هست که کسی که گریه کند یا بگریاند یا تباکی کند، برای این است که... این نهضت امام حسین علیه‌السلام را دارد حفظ می‌کند. 👤 📚 برگرفته از کتاب 📖 ص ۹۲ @Gharargah_mehshekan
✳️ اتحاد با قرآن 🔻 اگر در وجود انسان پیاده شد و سراسر وجودش ظهور حقیقت قرآن گردید، قرآن با او متحد شده و انسان به وجود عینی قرآن تبدیل خواهد شد. متحد شدن با قرآن مفهومی به ظاهر ساده است ولی واقعیت آن از حد معرفت علمای بزرگ اسلام آغاز می‌شود و تا مرتبه‌ی بی‌حدّیِ روح نبی مکرم اسلام و حضرات معصومین علیهم‌السلام امتداد می‌یابد. 🔸 وقتی انسان با و انس می‌گیرد، می‌یابد که کم‌کم ابواب دیگری از آیات قرآن که تاکنون برایش روشن نبود، روشن می‌شود؛ ابوابی که مانند اتاق‌های تودرتویی که کلید چراغ اتاق دوم در اتاق اول است و با ورود به اتاق اول، امکان روشن کردن چراغ اتاق دوم فراهم می‌شود، همچنین اتاق‌های بعدی که مرتبه‌به‌مرتبه روشن می‌شوند. یعنی انسان تا به مرتبه‌ای از و قرآن نائل نشود، مراتب بعد برای او پیش نخواهد آمد. 👤 📚 📖 صفحات ۸۳ و ۸۴ 📗 💫 @Gharargah_mehshekan
✳️ ادبِ در محضر قرآن بودن 🔻 ازجمله سفارشات مؤکد این بود که اهتمام داشته باشید حتما زمانی که می‌خوانید، و گاهی آن را تلاوت کنید و اگر نشسته می‌خوانید، تکیه ندهید و چهارزانو ننشینید تا احساس و در محضر برای شما حاصل شود. البته این در صورتی است که ایستاده خواندن موجب جلب توجه دیگران نشود. مثلاً جایی که انسان تنهاست یا زیارتگاهی است که مردم ایستاده‌اند و زیارت می‌خوانند، شما می‌توانید این ادب را رعایت کنید. 👤 📚 📖 ص ۳۹ @Gharargah_mehshekan
✳️ در مجلس امام حسین، در محضر امام حسینیم! 🔻 اگر انسان با این نگاه به مجلس «امام حسین» (سلام الله علیه) ورود پیدا کند [که خود ایشان در مجلس حضور دارند] حال او حال «مراقبه» و حال «توجه» است. اگر واقعا امام حسین (علیه السلام) را با بدن مادی می‌دیدیم، چطور با مراقبه‌ی بیشتری ورود پیدا می‌کردیم! حتی اگر به «کربلا» مشرف شویم و به ضریح مبارک و مطهر ایشان وارد شویم، چقدر حالمان منقلب است! خود ایشان فرمودند ما این حضور و ارتباط مستقیم را به مجالس هم توسعه داده‌ایم لذا مجالس امام حسین (علیه السلام) ورود بر امام حسین (علیه السلام) است. 🔸 وارد شدن به مجالس امام حسین (علیه السلام) وارد شدن و همراه شدن با کاروان امام حسین (علیه السلام) است. اگر این احساس به ما دست داد، آن موقع می‌بینیم که ورود به مجلس امام حسین (علیه السلام) مراقبه‌ی ویژه‌ای برای انسان ایجاد می‌کند. ما واقعاً چقدر در مجلس اهل بیت علیهم السلام مراقب هستیم؟ چقدر حقیقتاً خود را در محضر ایشان می‌بینیم و «ادب حضور» در محضر اهل بیت را رعایت می‌کنیم؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۴۶ •┈┈••✾🏴💠🏴✾••┈┈• @Gharargah_mehshekan
✳️ قدر قرآن را نمی‌دانیم... 🔻 حضرت آیت الله بهجت می‌فرمود: «ما اگر این کتاب را در اختیار نداشتیم، ولی خصوصیات آن را برای ما بیان می‌کردند و می‌گفتند کتابی در آن سوی عالَم وجود دارد که شفای هر درد و آرامش‌دهندۀ دل‌ها است و گنجینه‌های فراوانی در آن وجود دارد، حاضر بودیم هرچقدر باشد هزینه کنیم تا به آن‌جا برویم و این کتاب را از پشت ویترین ببینیم. خب؛ این کتاب هم‌اکنون به‌راحتی در دسترس همۀ ماست، اما متأسفانه همین حجاب نزدیکی و قُرب و در دسترس بودن باعث شده تا قدر این کتاب را ندانیم.» 📚 از کتاب 📖 ص ۲۱ 👤 ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ @Gharargah_mehshekan
✳️ در مجلس امام حسین، در محضر امام حسینیم! 🔻 اگر انسان با این نگاه به مجلس «امام حسین» (سلام الله علیه) ورود پیدا کند [که خود ایشان در مجلس حضور دارند] حال او حال «مراقبه» و حال «توجه» است. اگر واقعا امام حسین (علیه السلام) را با بدن مادی می‌دیدیم، چطور با مراقبه‌ی بیشتری ورود پیدا می‌کردیم! حتی اگر به «کربلا» مشرف شویم و به ضریح مبارک و مطهر ایشان وارد شویم، چقدر حالمان منقلب است! خود ایشان فرمودند ما این حضور و ارتباط مستقیم را به مجالس هم توسعه داده‌ایم لذا مجالس امام حسین ورود بر امام حسین (علیه السلام ) است. 🔸 وارد شدن به مجالس امام حسین علیه السلام وارد شدن و همراه شدن با کاروان امام حسین علیه السلام است. اگر این احساس به ما دست داد، آن موقع می‌بینیم که ورود به مجلس امام حسین (علیه السلام) مراقبه‌ی ویژه‌ای برای انسان ایجاد می‌کند. ما واقعاً چقدر در مجلس اهل بیت علیهم السلام مراقب هستیم؟ چقدر حقیقتاً خود را در محضر ایشان می‌بینیم و «ادب حضور» در محضر اهل بیت را رعایت می‌کنیم؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۴۶ @Gharargah_mehshekan