eitaa logo
کلک خیال انگیز
98 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
210 ویدیو
1 فایل
ادبيات بهترين راه براي ناديده گرفتن زندگي ست. "برناردشاو" لینک در تلگرام👇 https://t.me/Glorious_Poem لینک در ایتا👇 https://eitaa.com/Glorious_Poem
مشاهده در ایتا
دانلود
مسئولِ نهاییِ آرامش جهان، آغوشِ عجیبِ حضرتی به نام زن است.. @Glorious_poem    روز زن مبارک🌷
. بزرگترین هراس یک زن، نادیده گرفته‌شدن است. این موجودات ظریف به گونه‌ای خلق شده‌اند که اگر دشمنشان نیز نسبت به آنها بی‌اعتنایی کند، رنج خواهند کشید @Glorious_poem
درد بیماری و اندوه غریبی مشکل است وای مسکینى که هم بیمار باشد هم غریب‌! @Glorious_poem
امام محمد غزالی در احیاءالعلوم و کیمیای سعادت و دیگر مؤلفاتش این سخن را تکرار کرده است که: زنهار تا خود را آراسته و پیراسته نسازی، به اصلاح دیگران مپرداز. تا خود، مار در گریبان داری از دیگران چه دفعِ مگس می‌کنی؟ مَثَلِ تو همان است که افعی در جامه دارد و بادبیزن بدست گرفته مگس از دیگران می‌پراند. @Glorious_poem 📕 غزالی‌‌نامه
خیال زلف او کردیم شب، صبح از پریشانی به مسجد باده خوردیم و به میخانه دعا کردیم @Glorious_poem
بی‌خواب پی هم‌نفسی میگردد بی‌تاب پی دادرسی میگردد انگار که هر شب آسمان، ماه به دست تا صبح به دنبال کسی میگردد @Glorious_poem
. نامت شنوم، دل ز فرح زنده شود حال من از اقبال تو فرخنده شود وز غیر تو هر جا سخن آید به میان خاطر به هزار غم پراکنده شود @Glorious_poem ۴‌‌‌دی، بزرگداشت
. شیطنت پدر شعر فارسی رو تو این رباعی ببینید 😅: آمد بر من، که؟ یار،  کِی؟ وقت سحر ترسنده،  ز که؟ ز خصم، خصمش که؟ پدر دادمش دو بوسه،  بر کجا؟ بر لب تر لب بُد؟ نه، چه بُد؟ عقیق، چون بُد؟ چو شکر  @Glorious_poem
. تنها محبت است که کهنه نمی‌شود. همه چیز طراوت خودش را از دست می‌دهد. تازگی همه‌چیز، به کهنگی و پوسیدگی می‌گراید. زیباترین چهره‌ها، زیر چروک‌های پیری دفن می‌شود. گَرد تیرۀ پیری، درخشنده‌ترین چشم‌ها را از لَوَندی و فطانت می‌اندازد. ولی محبت... نه! @Glorious_poem ۴ دی، زادروز 📕بیهودگی
. مژدهٔ عمر ابد می‌رسد اکنون ز لبش صبرکن یک نفس ای دل که مسیحا آمد @Glorious_poem 💐۲۵ دسامبر، میلاد حضرت عیسی مسیح💐
15.24M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. 🎥 سکانس فیلم "مصائب مسیح" همه عیب خلق دیدن نه مروت است و مردی نگهی به خویشتن  کن که تو هم گناه داری @Glorious_poem جان رفت در سرِ می و حافظ به عشق سوخت عیسی‌دَمی کجاست که احیایِ ما کند؟