گاه پُرسم ز خود چرا با عشق، طی نشد دوره‌ی جوانیِ من از چه این سیل در سرِ پیری، زیر و رو کرد زندگانی من؟! @Glorious_poem ۱۰ تیر، زادروز #محمد_قهرمان💐

. هر که رفت از دیدهْ می‌گویند از دل می‌رود دلبر ما از نظر دور است و از دل دور نیست @Glorious_poem #محمد_قهرمان

دیده‌ی چشم‌انتظاران را نصیب از خواب نیست ای خیالِ خوابِ خوش! بگذر،که بیداریم ما... @Glorious_poem #محمد_قهرمان

. به روی هرچه گشودیم چشم، غیر از دوست به جانِ او که ستم بر نگاهِ خود کردیم  ... @Glorious_poem ۲۸ اردیبهشت، سالروز درگذشت #محمد_قهرمان

. می پرستم چون تو را و دوست می‌داری مرا عهد ڪن تا دیڪَر از هجران نیازاری مرا ڪاشڪی بر سینه‌ی تو سرڪَذارم، تا دلت ڪَویدم با هر تپیدن، دوست می‌داری مرا! ای ڪه از لیلی فزون دانم تو را در عاشقی ڪمتر از مجنون درین وادی نپنداری مرا ما طریق عشق را باید ڪه با هم طی کنیم چون رفیق نیمه ره ، در راه نڪَذاری مرا! @Glorious_poem #محمد_قهرمان

. تَنم ضعیف و دِلم تَنگ و جان غَمین باشد سزاے آن ‌ڪه دهد دل به عشق، این باشد...!!!!!! @Glorious_poem ۱۰ تیر، زادروز #محمد_قهرمان .

. #محمد_قهرمان پژوهشگر، مصحّح و شاعر برجسته‌ی خراسانی. علاقه‌ی او به سرودن غزل به سبک‌ هندی او را در زمره‌ی شعرای نامدار سبک‌ هندی قرار داد. قهرمان، گویش بومی تربت حیدریه را به‌خوبی می‌دانست و بسیاری از اشعار وی که به گویش محلی سروده شده‌اند، از بهترین شعرهای بومی است. برخی از آثار مهم او عبارتند از: به یاد عزیز گذشته؛  حاصل عمر؛  تصحیح دیوان #صائب_تبریزی #محمدرضا_شفیعی‌کدکنی در مورد او گفته است: «در این خصوص [شعر بومی] حتی #ملک‌الشعرا_بهار آن خصوصیت یک شاعر محلّی را به‌صورت کامل، آن گونه که #قهرمان دارد، ندارد.» محمد قهرمان: زاده‌ی۱۰ تیر ۱۳۰۸ درگذشته‌ی ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۲