هدایت شده از حیفه نبینی/یک از هزاران
☫﷽☫
#تحریر_حم
#رستاخیز_حسینی؛ معیّتی تبرعی یا تبرجی؟!
سیاسیترین عبارت زیارتنامه #اربعین، آخرین عبارت آنست. تو گوئی که تمامی عبارات زیارتنامه مقدمهچینی برای طرح همین عبارت خطیر است؛ «فَمَعَکُم مَعَکُم لا مَعَ عَدُوِّکُم»؛ پس من با شما هستم، با شما هستم و با دشمنان شما نیستم.
حرف «ف» (فَمعکم) در مفهوم «پس» و «بنابراین» خود گویای آنست که آنچه در زیارتنامه بدان پرداخته شد، جنبه مقدماتی داشت و حال میخواهد نتیجهگیری نماید و #معیت را برجسته سازد. مضافاً که این معیت را مکرر میکند!
فمـعـکم
مـعـکم
لا مـع عدوکم
توضیح چنین معیت مؤکدی، نیازمند این تصویرسازی است که؛
یکدست خود را بعنوان #بیعت به طرف مخاطب خود پیش میبرد و میگوید «فمعکم» ولیکن همزمان این مسئله را هم تداعی میکند که دست دیگر شما در بیعت کیست؟! (و ایبسا که دست دیگرت در بیعت و معیت دست دشمنان است!)
فلذا #اخلاص مطلب، ایجاب میکند که دست دیگرش را هم نشان دهد و بیعت و معیت خود را دو دستی دو قبضه کند فلذا میافزاید «معکم و لا مع عدوکم»!
وگرنه معیت و بیعت، کامل و قابل اعتماد نخواهد بود. بطور مثال؛ کسانی که یک دستشان در جمهوری اسلامی ایران است و دست دیگرشان در قالب سیتیزن بودن و حتی گرینکارت داشتن، در دست دشمنان ملت ایران است، قاعدتاً بیعت و معیت ناقصی دارند و قابل اعتماد نیستند.
اهلالبیت(ع) بویژه سیدالشهدآء(ع)، طالب «بیعت و معیت کامل» و تمامعیار و همهجانبه هستند.
مسئله بعدی اینست که این #معیت_اربعینی آیا تبرعی است یا تبرجی؟
#تبرّج و #تبرّع در #مشایه_اربعین
👌(تبرع در مفهوم کسب ثواب خصوصی
و تبرج در مفهوم جلوهگری صواب عمومی)
#پیمایش_عظیم و بینظیر #اربعین_حسینی؛ (حرکت خودجوش مردمی از اقصی نقاط جهان بسوی #کربلای_معلی که به رستاخیزی سراسری میماند) سکهای است دارای دو رویه؛ #تبرعی و #تبرجی.
یعنی عدهای تبرعاً آنرا میپیمایند و عدهای آنرا علاوه بر تبرعاً، تبرجاً هم انجام میدهند و بعید نیست که عدهای هم صرفاً از روی تبرج بدان روی آورده باشند!
راهپیمائی اربعین قبل از انقلاب، عمدتاً از نوع تبرعی بود ولیکن بعد از انقلاب، نوع تبرجی آن هم جلوهگر گردید.
آنها که قصد تبرعی دارند، برایشان چندان تفاوتی ندارد که از کدامین جهت #بسوی_کربلا روانه بشوند؟ و حتی ملزم نیستند که آنرا حتماً در ایام بلافصل با #یوم_الاربعین به منصه ظهور برسانند. زیرا در این امر صواب، آنها عمدتاً بدنبال کسب و ذخیره ثواب اخروی آن برای خود هستند و بس.
ولیکن گروه دوم، به دو مطلب مذکور، تقیُّد دارند. یعنی علاوه بر جنبه تبرعی (کسب ثواب) این مشایه کثیرالثواب، مقید هستند که آنرا قرین ملاحظات تبرجی (نمایشگری و تبلیغاتی) هم بنمایند.
فلذا فقط از جهت #طریق_یاحسین (جاده اصلی از نجف تا کربلا و مماس با عمودهای دارای نمره مسلسل که هر کدام حکم یک میعادگاه عاشقان را دارد) وارد این #پیمایش_چشمگیر میگردند، آنهم حتیالامکان در روزهای نزدیک به اربعین، بگونهای که روز رسیدنشان به آخرین عمود در #کربلا مصادف با سالیاد اربعین حسینی باشد.
این گروه حتی به #طریق_العلمآء قدیمی هم اعتنائی ندارند.
بدیهیست که میزان (کمّ و کیف) ثواب این عده، آنچنان بر میزان ثواب گروه اول، مزیت دارد که شاید اساساً قابل مقایسه نباشد.
در مقام مقایسه شاید و بلکه بجرأت میتوان گفت؛ ثواب #پیمایش_تبرعی، باندازه ۱٪ #پیمایش_تبرجی آن هم نیست. یا بعبارتی دیگر؛ ثواب پیمایش فاصله ۵۰ متری دو عمود، معادل ثواب کل پیمایش تبرعی است از هر طریق!
فضیلت «پیمایش تبرجی+تبرعی» بر «پیمایش تبرعی» همچون فضیلت ثواب #نماز_جمعه امّالقرای اسلام بر #نماز_فردیٰ در یک روستای خلوت و دور افتاده است!
تمایز راهپیمائی تبرجی+تبرعی بر راهپیمائی فقط تبرعی، همچون تمایز انجام «احکام #فقه_أکبر» بر انجام «احکام #فقه_اصغر» است.
دلیل چنین تمایزی به لحاظ پدیده آخرالزمانی بودن جنس پیمایش تبرجی+تبرعی بر پیمایش صرفاً تبرعی است که بمفهوم پیوند آن با #قیام_امام زمان(عج) است.
زیرا که این «رستاخیز جهانی» از مصادیق بارز «ذُخراً و شرفاً و کرامتاً و مزیداً» برای آلالله است
و اما برتری صواب شرکت در حضور تبرجی بر ثواب پویش تبرعی؛ بنده قدری تردید دارم و احتیاطاً برای هر دو ارزش یکسانی، قائل هستم و الله اعلم و السلام
✍ سیدمحمدحسینی(منتظر)
اربعین ۱۴۰۲
💠کانال اطلاعرسانی
چلچراغ معارف و احکام حم 👇
eitaa.com/chelcheraaqHM
🙏گروه هماندیشی
چلچراغ معارف و احکام👇
https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe