eitaa logo
حوزه دانشجویی شریف
480 دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
412 ویدیو
46 فایل
حوزه شریف، پایگاهی برای تبیین اسلام ناب واقع در دانشگاه صنعتی شریف طبقه منفی دو ساختمان ریاست تلفن: 66164010-021
مشاهده در ایتا
دانلود
💠💠💠دلسوزی ابراهیم ع در دعوت به حق 💠💠گفتیم انبیاء الهی اصلی مسامحه ناپذیر در دعوت خود دارند و آن توحید است. ولی نکته جالب توجه در مورد ایشان این است که حتی در مورد منکران توحید، با نهایت دلسوزی و همراهی عمل می کردند. و البته در جای خود، پس از ناامیدی از دعوت آنها، برائت می جستند. 💠ابراهیم ع در مواجهه با آزر، هم مسامحه را کنار گذاشته و ملاحظه نسبتش را نمی کند، و هم در عین حال دلسوزانه و بدون درشتی او را نصیحت می کند و از فایده پرستش این بت ها سوال می کند. 💠"ابراهیم ع به آزر می گوید: پدرم، چرا چيزى را كه نمی شنود و نمی بيند و نمی تواند هيچ گزندى را از تو برطرف كند، می پرستى!؟ پدرم! همانا براى من [از طريق وحى] دانشى آمده كه تو را نيامده؛ بنابراين از من پيروى كن تا تو را به راهى راست راهنمايى كنم. پدرم! شيطان را مپرست؛ زيرا شيطان همواره نسبت به خدا نافرمان است. پدرم! به يقين می ترسم كه عذابى از سوى [خداى] رحمان به تو برسد، و در نتيجه همنشين شيطان شوى." در این کلمات اوج دلسوزی ابراهیم ع موج می زند. آزر می گوید: اى ابراهيم! آيا تو از معبودهاى من روى گردانى؟ اگر باز نايستى، قطعاً سنگسارت مىكنم. 💠اما ابراهيم در پاسخ اوج مهربانی خود را بذل می کند: سلام بر تو، به زودى از پروردگارم براىت آمرزش می خواهم؛ زيرا او همواره نسبت به من بسيار نيكوكار و مهربان است. 💠اما هنگامی که دیگر این دلسوزی ها به حال آزر افاقه نمی کند، و دشمنی او با خدای متعال برای ابراهیم (ع) محرز می شود، ابراهیم (ع) به جای استغفار، سبیل برائت پیش می گیرد. و این برای ما نیز درسی آموزنده است که برائت و درشتی با کسی رواست که امید خدایی شدنش نرود. وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ إِنَّنىِ بَرَاءٌ مِّمَّا تَعْبُدُون من از آنچه می پرستید بیزارم و برائت می جویم. 8
💠💠💠نهراسیدن از قدرت ها در مبارزه توحیدی #ابراهیم_رسول_الله 9 #عید_قربان #حج #یادداشت_استاد #استاد_شيرمحمدي
💠💠💠نهراسیدن از قدرت ها در مبارزه توحیدی 💠💠رهبر الهی باید از شجاعت برخوردار باشد. بسیار دیده ایم کسانی را که علم و آگاهی کافی نسبت به مسیر رشد و صلاح ملت ها داشته اند، اما به وقت عمل، ملاحظه کاری ها و ترس ها و ضعف ها و مصلحت اندیشی های نابجا آنها را از اقدام موثر بازداشته است. 💠ابراهیم (ع) پس از آنکه حرف توحیدی خود را روشن و بی شائبه مطرح کرد و استدلال های خود مبنی بر بی فایده بودن خواندن بت های بی ارزش را به همه رساند، شجاعانه بر انکارهای لجوجانه مشرکان بانگ زد و آنها را نفی کرد. 💠ابراهیم (ع) در روز عید در شهر ماند و در حالی که او را به یکتاپرستی می شناختند و طبیعتاً می دانست که اتهام متوجه او خواهد شد، بت های بتخانه بزرگ را شکست. و شجاعانه بی اراده بودن بت بزرگ را در مقابل دیدگان کسانی که سالیان سال با اعتقاد تقدس این سنگ و چوب ها گذرانده بودند، فریاد زد. و او نه تنها در این موقعیت، بلکه حتی وقتی آزر او را از عاقبت سخت این کارهایش انذار داده بود، جواب شجاعانه داد و از سنگسار نترسید. 💠 حال نیز، در مقابل نمرود ستمگر هراس به خود راه نداد و مصداق آیه (من یتّق الله یجعل له مخرجاً) شد. او در مقابل آتش بزرگ قرار گرفت، لکن نه پشیمان شد، و نه ترسید. ناامیدی او را زمین گیر نکرد. بلکه اراده استوار او، نظر لطف الهی را جلب کرد. و قول الهی به آتش، گلستانی آفرید بر ابراهیم (ع)، باشد که یادآور باغها و بستان های اخروی پایان ناپذیر باشد. 💠قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَ انصُرُواْ ءَالِهَتَكُمْ إِن كُنتُمْ فَعِلِينَ. قُلْنَا يَنَارُ كُونىِ بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلىَ إِبْرَاهِيم گفتند اگر مرد عمل هستید، او را بسوزانید و به خدایگان خود نصرت برسانید. ما گفتیم ای آتش، بر ابراهیم سرد و امنیت بخش باش... 9
💠💠💠پیروی از آیین ابراهیم (ع)، عین عقلانیت 10
💠💠💠پیروی از آیین ابراهیم (ع)، عین عقلانیت 💠💠گاهی برخی تدین را در نقطه مقابل عقلانیت قرار می دهند. برخی نیز از آن طرف بام می افتند و خردورزی و عقلانیت را به اسم دینداری و تعبد نفی می کنند. 💠اما در منطق قرآن، انبیاء الهی برای احیای عقل آمده اند. نه تنها نگفته اند که اندیشه نورزید، بلکه در مقابل واضح ترین باورهای تعبدی زمانه با ساده ترین استدلالات ایستاده اند و دعوتشان را بر تعقل بنا کرده اند. 💠ابراهیم (ع) افول و غروب ستاره و ماه و خورشید را دلیلی بر عدم شایستگی پرستیده شدن قرار می دهد و عقول و فطرت های مردم را هدف می گیرد. 💠او حتی در تندترین مبارزات خود علیه بت های مشرکان، تمام جهد خود را بر بیان منطقی حرف توحید بذل می کند. هنگامی که بت ها را می شکند، تبر را بر دوش بت بزرگ می نهد و هنگامی که بازخواست می شود که چرا این کار را کرده است، زیرکانه مسبب این کار را بت بزرگ می شمارد. سپس ... 💠فَرَجَعُواْ إِلىَ أَنفُسِهِمْ فَقَالُواْ إِنَّكُمْ أَنتُمُ الظَّلِمُونَ ثمّ نُكِسُواْ عَلىَ رُءُوسِهِمْ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا هَؤُلَاءِ يَنطِقُونَ قَالَ أَ فَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمْ شَيْئاً وَ لَا يَضُرُّكُمْ پس به خود آمدند و گفتند شما خودتان ستمکارید. سپس شرمسارانه سر پایین انداختند و گفتند که تو خود می دانی که آنها سخن نمی گویند. ابراهیم ع فرمود آیا غیر از خدا کسانی را می پرستید که سود و ضرری برایتان ندارند؟ و می فرماید: اف بر شما و آنچه غیر از خدا می پرستید. آیا عقل نمی ورزید؟ 💠و خدای متعال هم در قرآن، رویگردانی از راه دینداری را سفاهت می نامد. آنجا که می فرماید “و من یرغب عن ملّة ابراهیم الّا من سفه نفسه”. چه کسی روی برمی گرداند از آیین ابراهیم ع جز کسی که عقلش را سبک کند. پیروی از ابراهیم ع عاقلانه ترین راه است. 10
💠💠💠برائت ابراهیم ع از مشرکین، الگوی راه ما #ابراهیم_رسول_الله پایانی #عید_قربان #حج #یادداشت_استاد #استاد_شيرمحمدي
💠💠💠برائت ابراهیم (ع) از مشرکین، الگوی راه ما 💠💠پیشتر گفتیم که ابراهیم ع در دعوت خود عمیقاً دلسوز بود. تا جایی که می شد با مردم همراهی می کرد. دارای اخلاقی کریمانه در برخوردهای خود بود. اما این را نیز نباید از قلم انداخت، که ابراهیم (ع) پس از طی همه این مراحل، به هیچ وجه با مشرک و کافری که از سر عناد پیام الهی را انکار می نمود کنار نمی آمد. 💠قرآن در سه جا از لفظ اسوه استفاده کرده است. یکی لزوم الگوگیری از رسول اکرم ص که در میان آیات مقاومت مومنین در ماجرای جنگ احزاب آمده است. اما دو جای دیگری که از این لفظ استفاده شده است، هر دو در آیات سوره مبارکه ممتحنه در ماجرای تبری ابراهیم (ع) از مشرکین آمده است. 💠قَدْ كانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ في إِبْراهيمَ وَ الَّذينَ مَعَهُ إِذْ قالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآؤُا مِنْكُمْ وَ مِمَّا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ كَفَرْنا بِكُمْ وَ بَدا بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمُ الْعَداوَةُ وَ الْبَغْضاءُ أَبَداً حَتَّى تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَحْدَهُ ... لَقَدْ كانَ لَكُمْ فيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ كانَ يَرْجُوا اللَّهَ وَ الْيَوْمَ الْآخِرَ ... 💠همانا برای شما الگویی نیکوست در ابراهیم و کسانی که با اویند، هنگامی که به قومشان گفتند، ما از شما و آنچه غیر خدا می پرستید بیزاریم، به شما کافریم و بین ما و شما دشمنی و کینه مستقر شده است الی الابد، تا جایی که ایمان بیاورید تنها به خدای متعال... همانا برای شما در آنها الگویی نیکوست، برای هرکسی که امید لقای خدا و روز قیامت دارد... و بدانیم، هر کسی که از این آموزه محکم دین سر باز زند، ناچار روزی همین تبری را از دوستان خدا خواهد جست. چون در این رویارویی بالاخره روزی منافع مان به یک طرف این جدال گره خواهد خورد. 💠در این ایام مبارک حج، خدای متعال، ما را به خاطر نیات قلوبمان، شریک در برائت حاجیان از مشرکین قرار دهد. پایانی
💠💠💠توحید، ناموس دعوت انبیا 💠💠شاید اگر بخواهیم تمام حرف انبیای الهی و منتهای هدف آنان، و انگیزه جهاد شان و همه خواست شان از مردم را خلاصه کنیم به چیزی جز لا اله الا الله نرسیم. 💠ابراهیم (ع) نیز در تمام سکنات و رفتار خود، و در تمام کلمات دعوت خود، تجلی این جمله است. گویی این جمله ناموس جهان آفرینش است. توحیدی خالص، با دامنه ای بسیار فراتر از اعتقاد به یکی بودن خدا. بلکه همه چیز را از خدا دیدن و جز او را در اعتقاد، در اعتماد، در حب، در نیت، در رازقیت و ... بی شریک دیدن. 💠این اصل، سنگ بنای تمام دستورات دین است. آن چیزی که هیچ گاه مورد تسامح قرار نمی گیرد. آن چیزی که زیر پا قرار گرفتنش، تنها چیزی است که خدای متعال در قرآن آن را نابخشودنی خوانده است. 💠ابراهیم (ع) در آیاتی از سوره شعرا، آنجا که خدای متعال را به مشرکان معرفی می کند می فرماید: پرودگار عالمیان، همان کسی که مرا آفریده و همو مرا هدایت می کند. همان که مرا غذا می دهد و مرا سیراب می کند. و هنگامی که بیمار می شوم شفا عنایتی می کند. همان که مرا می میراند، سپس زنده ام می گرداند. آن کسی که امید دارم در روز جزا خطایم را ببخشاید. 💠ابراهیم (ع) این اعتقاد را در عمل نیز نشان داد و بزرگترین جهادها را برای خدا انجام داد و عزیزترین داشته های خود را برای خدا در طبق اخلاص گذاشت. همو که از دیار خود که دیار شرک بود، به سوی خدای خود هجرت کرد. 💠قالَ إِنِّي مُهاجِرٌ إِلى رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ ابراهیم ع چنین توحید عمیقی را به عالم بشریت معرفی میکند. هم به آنانی که از سنگ های بی جان برای خود رب می تراشیدند. هم به مایی که در زندگی خود هزار غیر خدا را رب گرفته ایم. 5
💠💠💠مبارزه با خدایان دروغین، روح توحید ابراهیم (ع) 6
💠💠💠دلسوزی ابراهیم ع در دعوت به حق 💠💠گفتیم انبیاء الهی اصلی مسامحه ناپذیر در دعوت خود دارند و آن توحید است. ولی نکته جالب توجه در مورد ایشان این است که حتی در مورد منکران توحید، با نهایت دلسوزی و همراهی عمل می کردند. و البته در جای خود، پس از ناامیدی از دعوت آنها، برائت می جستند. 💠💠ابراهیم ع در مواجهه با آزر، هم مسامحه را کنار گذاشته و ملاحظه نسبتش را نمی کند، و هم در عین حال دلسوزانه و بدون درشتی او را نصیحت می کند و از فایده پرستش این بت ها سوال می کند. 💠"ابراهیم ع به آزر می گوید: پدرم، چرا چيزى را كه نمی شنود و نمی بيند و نمی تواند هيچ گزندى را از تو برطرف كند، می پرستى!؟ پدرم! همانا براى من [از طريق وحى] دانشى آمده كه تو را نيامده؛ بنابراين از من پيروى كن تا تو را به راهى راست راهنمايى كنم. پدرم! شيطان را مپرست؛ زيرا شيطان همواره نسبت به خدا نافرمان است. پدرم! به يقين می ترسم كه عذابى از سوى [خداى] رحمان به تو برسد، و در نتيجه همنشين شيطان شوى." 💠در این کلمات اوج دلسوزی ابراهیم ع موج می زند. آزر می گوید: اى ابراهيم! آيا تو از معبودهاى من روى گردانى؟ اگر باز نايستى، قطعاً سنگسارت می كنم. اما ابراهيم در پاسخ اوج مهربانی خود را بذل می کند: سلام بر تو، به زودى از پروردگارم براىت آمرزش می خواهم؛ زيرا او همواره نسبت به من بسيار نيكوكار و مهربان است. 💠اما هنگامی که دیگر این دلسوزی ها به حال آزر افاقه نمی کند، و دشمنی او با خدای متعال برای ابراهیم (ع) محرز می شود، ابراهیم (ع) به جای استغفار، سبیل برائت پیش می گیرد. و این برای ما نیز درسی آموزنده است که برائت و درشتی با کسی رواست که امید خدایی شدنش نرود. وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ إِنَّنىِ بَرَاءٌ مِّمَّا تَعْبُدُون من از آنچه می پرستید بیزارم و برائت می جویم. 6
🍃🌸عید سعید قربان مبارک باد🌸🍃 💠 اگر به حکمت مندرج در توجه شود، خیلی از راهها برای ما باز می‌شود. بالاتر از ایثار جان، در مواردی ایثار عزیزان است.  علیه‌السلام در راه پروردگار، به دست خود عزیزی را قربان می‌کرد؛ آن هم فرزند جوانی که خدای متعال بعد از عمری انتظار به او داده بود. رهبر معظم انقلاب امام خامنه‌ای ۱۳۸۹/۰۸/۲۶ 🔻 @hdsharif hd.sharif.ir