سلسله نشست‌های" الهیات تاریخ و مهدویت"
🔸نشست دوم:
«جریان عاشورا و الهیات تاریخ»
🔹اساتید:
۱) حجت‌الاسلام دکتر حبیب الله بابایی
۲) حجت‌الاسلام دکتر احمد رهدار
زمان: سه‌شنبه ۱۴۰۲/۰۵/۱۷
ساعت ۱۷:۳۰
مکان: دورشهر، کوچه ۲۸، پلاک ۶
#موسسه_پژوهش_و_نشر_مسجد_مقدس_جمکران
@Habibollah_Babai
🆔 @etm313
تبلیغ متفاوت
تجمع بزرگ گفتگو در رشت👆👆
https://eitaa.com/joinchat/2202861587C0d81a23bad
@Habibollah_Babai
چرا با قانون پیشنهادی حجاب مخالفم؟
سیدمحمد کاظمی قهفرخی
به چند دلیل:
1- قانون پیشنهادی جایگاه حجاب را یک مولفه فرهنگی و داخلی به حساب آورده است و همین موضوع باعث شده به لایه های تمدنی و بین المللی آن که امروز نقطه شروع مسئله بودگی آن در لایه های اجتماعی و سیاسی شده توجه نشود. حجاب در کلام رهبری هم یک امر سیاسی و هم یک امر تمدنی به حساب آمده است اما در روح کلی قانون مذکور، این مسئله به یک مولفه فرهنگی و داخلی و سیاستی تنزل داده شده است. تنها در چند ماده مختصر تلاش شده به حوزه بین المللی و نه تمدنی اشاره شود و این موضوع ناامید کننده و آینده این قانون را با ابهامات جدی مواجه می کند.
2- هنگامی یک مسئله ای تمدنی و جهانی محسوب می شود، نیاز به بلوک سازی، شوراسازی و نیز نهادهای فرابخشی و فراملی همراه کننده داریم و نه نگاه ساختاری و بخشی و تکه تکه، که کارها را صرفا توزیع نماید. اگر مسئله شدن حجاب را ترکیبی می دانیم، نگاه غیرترکیبی و ساختاری به نظر می رسد روشی کهنه برای مدل و الگویی جدید است. علاوه بر آن نگاه بیرونی و وزارتخانه های بین المللی و نهادهای مرتبط باید اساس قرار می گرفتند و نه دوباره در بازی دولت- ملت، قانون در جهت ناکارآمدی خود حرکت کند. اساس قرار گرفتن نهادهای بیرونی، نافی جدیت و وظایف نهادهای داخلی نیست.
3- زنانگی بودن مسئله و ریشه های آن در پیدایش وضعیت امروز در قانون مورد غفلت است و روح سخت و سرد ساختاری بر مسئله اشراف دارد. ایدئال تایپ های زنانه ایرانی که باید برای آن قانونگذاری مدنظر قرار می گرفت و مسئله حجاب ذیل آنها تعریف می شد، در قانونگذاری و سیاستگذاری جمهوری اسلامی مغفول است و این موضوع حرکت رو به جلو را به ایستا و عدم تحرک تبدیل می کند. ریشه های تمدنی زنانه ایران که حجاب مقدمه رسیدن و استحکام آن است در هدف گذاری و شناخت مسئله مورد اغفال واقع شده است.
4- بیماری شکل گرفته امروزی، یک بیماری تهاجمی است و نمی توان با مدل احیاکنندگی جامعه را نسبت به این مسئله مصون کرد. تهاجمی که از سوی ایدئال سازی زن غربی برای زن شرقی و ایرانی برای فروریختن نظامهای ارتباطی و اجتماعی به عنوان پیامد تمدن پیشرفته ایرانی و امکان احیای هر لحظه ای آن شکل گرفته را نمی توان با پاک کردن المانها و تصورات با وجود رسانه های متنوع امروزی حذف کرد. امروز در برخورد تمدنی قرار داریم و سخن از صرفا بازنمایی و مدسازی حجاب و امثالهم روشی نازل در سطح مذکور به حساب می آید. امروز نگاه تهاجمی در قانونگذاری را که رهبری نیز بدان اشاره می کنند باید اساس قرار داد و در تهاجم، دفاع خود را از هویت ایرانی و ساختار سیاسی تعریف کنیم.
5- تغییر در منزلت های اجتماعی امروز مسئله اصلی در ایدئال سازی است. امروز در نظام طبقاتی، الگوها و ایدئالها تغییر کرده اند و زمینه شکل گیری سبک زندگی جدید شده اند. ولایت برای تغییر منزلتها در نگاه دینی ایجاد شده که برخی بر برخی دیگر دارند و اساس آنها ارزشهای دینی است و نه مادی و اجتماعی. تا منزلتهای اجتماعی هر چند در سطح تغییر نکند، تغییر در لباس اتفاق نمی افتد. امر به معروف و نهی از منکر که برآمده از نگاه ولایی و تبعیضی در ارزش ها است، در قانونگذاری مورد بی توجهی قرار گرفته است. امروز آمر به معروف و ناهی از منکر باید چنان مورد حمایت و توجه قرار گیرد که باکنشگری خود بتواند در میدان، منزلتهای ارزشی را در دیدگاه عمومی ترفیع و ترجیح دهد. اگر آمریت و نهی کنندگی را که از جایگاه بالای ارزشی گرفته می شود به تذکر هم عرض تقلیل دهیم، هیچگاه جایگاه ارزشها به جای اصلی خود باز نمی گردند. انتظار می رفت که جایگاه آمر و ناهی مورد حمایت ویژه قرار گیرد و برای آن برنامه ریزی جدی شود. این موضوع نافی تاثیرگذاری ساختارهای اقتصادی و حکمرانی در ایجاد منزلتهای موجود نیست اما نقص آنها را نافی تعریف منزلتهای ارزشی نمی داند.
6- نگاه اقتصادی و نیز جریمه ای به مسئله حجاب نگاه برآمده از سنت سیاستی غربی و اقتصاد سرمایه دارانه است. این نگاه سرکوب کننده طبقات پایین دست و برای طبقات بالا دست تنبه ایجاد نخواهد کرد. طبقاتی که به راحتی، گذر از جرائم و خسارتها قانون را با مسیرهای جایگزین جبران و یا اینکه می توانند روشهای دور زدن را به مرور در فرایندها ایجاد کنند. شاید گفته شود کنار آن مجازات های دیگر نیز گذاشته می شود که جنبه اقتصادی ندارند، آنها به شکل نه مصداقی ولی در کل در شرایط کنونی نیز وجود دارند اما مشاهده کردیم که قبل از اتفاقات سال گذشته، با وجود قوانین قضایی، جامعه به سمت ناهنجاری در حال حرکت بود.
7- اگر بر ابزار مادی اصرار وجود دارد حداقل پیشنهاد آن است که با نگاه پیشینی در عقود و قراردادها امکان ورود قضایی و قانونی را به سرمایه ها و سایر بازراها با ابزارهای لازم ایجاد کرد و نه در شرایط پسینی و امکان تخلف.
@Habibollah_Babai
22.43M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 روایتگری فعالان رسانه‌ای کشورهای مختلف از حضور در «ایران»
📆اردیبهشت و خرداد ۱۴۰۲
✅ کاری متفاوت از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (اداره کل همکاری های رسانه ای و فضای مجازی) با همکاری سایر نهادها
@Habibollah_Babai
🆔 https://ble.ir/damaavand_iran
🆔 https://t.me/damaavand_iran
🆔 https://eitaa.com/damaavand_iran
🆔 https://chat.whatsapp.com/BprUZ2Nd4rd1LTSEVCnmLG
سوریه از نگاهی دیگر
در سفر چند روزه به سوریه و لبنان، به همت رایزنی فرهنگی دمشق و پیگیری های مجدانهٔ شخص رایزن، دیدارهای مهمی با اساتید دانشگاه دمشق و اتحاد الکتاب العربی و شخصیت‌های فکری دمشق و نیز برخی دانشگاه‌ها و اساتید در بیروت داشتیم. سطح گفتگوها بالا و صریح و از سر اشتیاق بود.
در این میان چند ضرورت قابل ذکر است:
۱. سوریهٔ امروز به رغم همه آشوب‌ها و گرفتاری‌هایش، داشته‌های زیادی برای ما در ایران و بلکه در جهان اسلام دارد. تاریخ سوریه (فقط ببینید عمق تمدنی پالمیرا را در سوریه)، ادیان باستانی در سوریه، ادبیات سوری‌ها، سنت روشنفکری در میان سوری‌ها، هنر سوری‌ها، جهان زنان فرهیختهٔ سوری، فرهنگ پوشش و حجاب سوری (که به آن لباس شَرف می‌گویند)، و نیز فرهنگ جرات و مقاومت عربی (که در بین امت عربی کاملا متفاوت بوده) از جمله ظرفیت‌های تمدنی سوریهٔ امروز است.
۲. از این‌رو کاش گفتگوی تمدن‌ها از گفتگوهای درون تمدنی بین اندیشمندان ایرانی و متفکران جهان اسلام در سوریه و عراق و لبنان و قطر و پاکستان و ترکیه آغاز می‌شد. بی‌شک امروزه تمدن نوین اسلامی بدون فعال‌سازی عقل مشترک و عقلانیت مشترک در باره مسئله‌های مشترک تمدنی، شدنی نیست. آینده تمدنی ما منوط به این گفتگوها و ارتباطات داخلی ماست و این سلسله از گفتگوها بسیار مهم‌تر و اولی‌تر است از گفتگوهای نخبگانی بین دنیای اسلام و جهان غرب.
۳. به رغم وجود ظرفیت‌های علمی در حوزه‌ها و دانشگاه‌های ایران، هنوز هیچ گفتگوی جدی بین ایران و مثل سوریه رخ نداده است. عدم گفتگو نه بخاطر فقدان زمینه‌ها، بلکه بخاطر حضور سطحیّون و متوسطین در گفتگوهای علمی و فرهنگی بین ایران و جهان عرب است. برخی از بزرگوارانی که به عنوان نماینده‌های حوزه و نظام در جهان عرب حضور دارند نماینده‌های خوبی از نظر سطح دانشی و فکری برای جمهوری اسلامی و در عرصه‌های معرفتی نیستند. حضور برخی از این نمایندگان به رغم خدماتی که در سطح توده و نیز در سطح ایرانیان خارج ایران داشته‌اند، موانع بزرگ و بدبینی‌های عمیقی را برای گفتگوهای تمدنی در عرصه‌های آکادمیک عربی ایجاد کرده است.
عطف به نکته‌های فوق، ایران و سوریه و بلکه ایران و شامات را باید در کنار هم دید. سرنوشت تمدنی ما بی‌شک وابسته به سرنوشت تمدنی سوریه است. از این رو تئوریسین‌های فرهنگی ما باید علاوه بر ابعاد امنیتی، در باره ابعاد فرهنگی و تمدنی موضوع صادقانه اندیشه کنند و اقتضائات علمی این ضرورت را پاس بدارند.
@Habibollah_Babai
کتاب «چیستی رویکرد تمدنی از عرصهٔ نظر تا صحنهٔ عمل» طی چند روز آینده منتشر می شود. این کتاب نه در باره «تمدن»، بلکه در باره «نگاه تمدنی» و مولفه‌های این نگاه و این رویکرد بحث می کند. اهمیت این کتاب که مجموعه فصول آن توسط اساتید مختلف در تمدن‌شناسی نوشته شده است، در بسط نگرش تمدنی به حوزه‌های مختلف نظری و عملی است. رویکرد تمدنی، دانش تمدن را از یک ایدۀ نظری به امر تطبیق یافته در متن زندگی اجتماعی تبدیل می کند. کسانی که می خواهند ایدۀ «تمدن» را از آسمان به زمین و از نظریه به عمل و از حوزه های انتزاعی به عرصه های انضمامی بیاورند سخت به این کتاب نیازمندند.
فهرست فصول و نوشته این کتاب در فایل ذیل آمده است. 👇👇👇
@Habibollah_Babai
✍ فراخوان جذب پژوهشگر علوم اجتماعی
💫 میزکار تخصصی مسائل اجتماعی دفتر تبلیغات اسلامی جهت انجام پروژه های مربوط به حوزه آسیب های اجتماعی پژوهشگر می پذیرد.
📞 عزیزانی که تمایل به همکاری در این زمینه دارند رزومه خود را به آی دی زیر ارسال فرمایند:
@mirzaei006
🔹 میزکار تخصصی مسائل اجتماعی اسلام و ایران، دفتر تبلیغات اسلامی
@Habibollah_Babai