یادداشت‌های آمریکا، قسمت چهل و پنجم (خوش‌اخلاقی و خوش‌باشی) یکی از جلوه‌های بسیار مهم اجتماعی در فضای کاری (ادارات و بازار) در آمریکا، خوش‌خُلقی و خوش‌برخوردی بود. این خوش‌خلقی‌ها تا جایی که من دیدم سه دسته و بلکه چهار دسته بود: یک دسته از آنها، خوش‌خلقی‌های انسانی بود که ریشه در باور به اخلاق انسانی و یا ریشه در باور‌های دینی و اخلاقیات ایمانی داشت. دسته دوم از این خوش‌خلقی‌ها به موجب قانون و دوربین‌های نظارتی بود که خوش‌خلقی و بدخلقی را رصد می‌کرد (اخلاق به مثابه امر قانون و بی‌اخلاقی به عنوان یک جرم). دسته سوم از این خوش‌خلقی‌ها به موجب قرص‌ و دارو بود. یکی از بانوان ایرانی مقیم سانفرانسیسکو که اتفاقا فوق‌لیسانس روان‌شناسی هم داشت، به گونه‌ای معنادار از من پرسید که آمریکا را چه‌طور دیدید؟ گفتم که برخی پارادکس‌ها را نمی‌توانم بفهمم. گفت مثل چی؟ گفتم در فضای اداری خوشی‌ها و خوش‌خلقی‌های زیادی می‌بینم ولی در عین حال آمار اعتیاد هم بالا نشان می‌دهد. ایشان در پاسخ به من گفت که بسیاری از این خوش‌خلقی‌ها، بخاطر استفاده از قرص و دارو است. این موضوع نشانه‌های مختلفی در صحن عمومی جامعه داشت. دسته چهارمی هم از خوش‌خلقی‌ها (و همین‌طور خوش‌باشی‌ها) را می‌شد دید که نه بخاطر فضیلت دینی و یا ارزش اخلاقی، و نه بخاطر قانون، و نه به جهت داروهای شیمیایی و روانی بود، بلکه برخاسته از بی‌معنایی در زندگی بود. این مفهوم از خوش‌باشی را می‌توان در روابط اجتماعی به سهولت دید. من بعدها در کتاب گذار از مدرنیته دیدم که نویسنده چطوور نهیلیسم شرقی را از نهیلیسم غربی جدا می‌کند و بی‌معنایی شرقی را در دست شستن از زندگی، و بی‌معنایی غربی را در چسبندگی به زندگی تحلیل می‌کند (حالا که معنایی در کار نیست پس خوش باش).   @Habibollah_Babai

معنای طلبه‌ی تمدن‌گرا، در کتاب طلبه‌ی تمدن‌گرا @Habibollah_Babai

فصلنامه علمی قرآن، فرهنگ و تمدن @Habibollah_Babai

سیزدهمین نشست راهبردی - تمدنی (حضوری / مجازی) پنج‌شنبه، ساعت ۹.۳۰ الی ۱۲ لینک ورود http://dte.bz/scscenter @Habibollah_Babai

جلسه نهم کلاس دکتری دانشگاه معارف آبان ۱۴۰۰ با موضوع چالش‌های تمدن نوین: نقطه خصم تمدنی نقطه آشوب تمدنی نقطه شکاف تمدنی و نقطه ضعف تمدنیِ ما @Habibollah_Babai

نشست سیزدهم از سلسله نشست¬های راهبردی تمدّنی با عنوان «جمعیت کمّی و جمعیت کیفی در جهان اسلام» به همّت پژوهشکده مطالعات تمدّنی و اجتماعی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی روز پنج‌شنبه با دبیری حجه الاسلام محسن مهریزی در محلّ سالن شهید سلیمانی برگزار شد. در این نشست دکتر رسول صادقی، دانشیار جمعیت¬شناسی دانشگاه تهران و رئیس مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور به عنوان سخنران جلسه، ابتدا تاریخچه نظریات دانشمندان غربی و مسلمان درباره دو الگوی افزایش جمعیت کمّی و کیفی را بررسی و سپس با ارائه آمارهای متعدّد و تبیین اصطلاحات مرتبط، میزان تأثیرات عملی سیاست¬های کلان و راهبردهای کشورهای مختلف و نیز چشم¬انداز تغییرات جمعیتی ایران و جهان را تشریح کردند. گزارش تفصیلی این نشست در کتاب "مسئله‌های نوین تمدنی در جهان اسلام" منتشر خواهد شد. @Habibollah_Babai

کتاب "گفتگو، مبانی و مهارتها" @Habibollah_Babai

زيارت عاشورا از منظر آيةالله سيد رضى شيرازى @Habibollah_Babai

یادداشت‌های آمریکا، قسمت چهل و ششم (پاسخگو بودن رئیس درمانگاه) خوابیده بودم، مدام در خواب، چرخ‌دنده‌های در حال چرخش می‌دیدم. از خواب پریدم و دیدم که به شدت سرگیچه دارم. بسیار نگران شدم. نگرانی‌ام نه از مُردن بلکه مُردن در غُربت بود. با یکی از دوستان ایرانی‌ام (جناب آقای حویزی) تماس گرفتم و ایشان به اتفاق خانواده خودشان را رساندند و رفتیم درمانگاه شارلوتسویل. درمانگاه با یک تست و معاینه خاصی که داشتند تشخیص دادند که سرگیجه‌ام به‌خاطر گوش میانی‌ام است و باید استراحت کنم. بعد از چندین هفته استراحت، بهبودی کامل پیدا نکردم. زنگ زدم به رئیس درمانگاه. تلفن ریاست درمانگاه در دسترس نبود و من برای ایشان پیام گذاشتم. فکر نمی‌کردم این پیام برای پیگیری از ریاست درمانگاه کافی باشد. رئیس درمانگاه پیام را گرفته بود و داده بود به منشی خود. منشی ایشان هم به من زنگ زدند، موضوع را پیگیر شده و بعد خودش رأسا برای من از دکتر متخصص مغز و اعصاب نوبت گرفت. این پیگیری و مسئولیت‌پذیری برایم خیلی جالب بود. در مراجعه به متخصص مغز و اعصاب نیز دو نکته برایم جالب بود. نکته اول اینکه در مطب دکتر مغز و اعصاب بیمه‌ی ساده‌ای را که داشتم بعد از کلی بررسی بالاخره قبول کردند و آنجا هیچ هزینه‌ای از من نگرفتند (البته چند ماه بعد فقط برای ویزیت صورت‌حساب ۳۰۰ دلاری ارسال کردند). نکته دوم دقت دکتر در معاینه من بود که ۵۵ دقیقه طول کشید، و بحمد االله مشکلی غیر از همان گوش میانی نبود.  @Habibollah_Babai

دوره کوتاه مدت امداد فرهنگی بانوان ویژه اساتید و طلاب خواهر در سراسر کشور @Habibollah_Babai

صوت جلسات دوره "تمدن اسلامی و فرهنگ معاصر" 👇👇👇

موضوع: تمدن اسلامی و فرهنگ جهانی استاد: دکتر حبیب‌اله بابائی @Habibollah_Babai

موضوع: تمدن و خلقیات مردم استاد: دکتر محسن الویری @Habibollah_Babai

موضوع: چالش‌ها و ظرفیت‌های رسانه در فرایند تمدنی جهان اسلام استاد: دکتر مسعود معینی‌پور @Habibollah_Babai

موضوع: تمدن اسلامی و زبان‌های جهان اسلام استاد: دکتر رسول نوروزی @Habibollah_Babai

موضوع: شهر اسلامی و امکان آن در جهان اسلام استاد: دکتر عباس جهان‌بخش @Habibollah_Babai

موضوع: تمدن و امر جنسی استاد: دکتر محمدتقی کرمی @Habibollah_Babai

موضوع: خوانش رسائل عقب‌ماندگی استاد: دکتر مختار شیخ‌حسینی @Habibollah_Babai

موضوع: تمدن و عشق در فرهنگ مسلمانان استاد: دکتر محسن بدره @Habibollah_Babai

موضوع: تمدن و عدالت فرهنگی استاد: دکتر احمد اولیایی @Habibollah_Babai

موضوع: فضای مجازی و تغییرات کنش‌گری در فرایند تمدنی استاد: دکتر محمدرضا بهمنی @Habibollah_Babai

📣فراخوان رویداد ملی تولید محتوای «قهرمان من» 🟢 با هدف معرفي مکتب شهيد سليماني با استفاده از ظرفيت هاي فضاي مجازي به کودکان و نوجوانان 🎁 با بیش از 200 میلیون تومان جایزه نقدی و حمایت‌های ویژه کسب و کاری از آثار برگزیده 🅿️برای ثبت نام و ارسال اثر به www.platzaar.ir مراجعه نمایید.

یادداشت های آمریکا، قسمت چهل و هفتم (اخلاق پزشکی) یکی دیگر از مظاهر دقت در پزشکی را در مراجعه‌ای که همراه با همسرم به درمانگاه دیگری در شارلوتسویل داشتم دیدم. وقتی وارد مطب دکتر در درمانگاه شدیم، دکتر مرد بود و با من دست داد، و بعد خواست با همسرم هم دست بدهد که همسرم عذرخواهی کرد. امتناع همسرم از دست دادن در دقت و اخلاق دکتر در معاینه همسرم تأثیر منفی‌ای نداشت. دکتر بعد از معاینه اولیه و پرس و جوهای مقدماتی، از اتاق خود بیرون رفت و بعد از دقایقی همراه با یک خانم دکتر وارد اتاق شد. یکی از بهترین خاطرات من در آمریکا تعامل بسیار مودبانه این دو پزشک آقا و خانم و گفتگوها و مشورتهای این دو با یکدیگر در معاینه همسرم بود که برایم بسیار آموزنده بود. باید این نکته را همچنان یادآوری کنم که بخشی از این تعامل انسانی با بیمار برخاسته از انسانیت و آموزش‌های حرفه‌ایِ اخلاق در محیط‌های آموزشی و دانشگاهی بود، بخش دیگر هم البته مربوط به حقوقِ در دسترس بیماران در برابر پزشکان بود. عنصر «قانون» را همواره باید در تحلیل رفتار آمریکاییان در نظر داشت. یکی از دوستانم به من می‌گفت که دقت پزشکان در معاینه بیماران و انجام آزمایش‌های مختلف به خاطر شکایات بیماران است و پزشکان از همان آغاز این نکته را می‌دانند و از همان ابتدا برای جمع اسناد و مدارک کافی برای دادگاه و شکایات احتمالیِ بیماران فکر می‌کنند.   @Habibollah_Babai

یادداشت های آمریکا، قسمت چهل و هشتم (سختگیری در تجویز دارو) یکی از نکات جالب در مراجعه به پزشکان، خودداری از دادن دارو بود. دخترم و پسرم هر دو آنفولانزا گرفته بودند. پزشک مربوطه امتناع می‌کرد از اینکه برای بچه‌ها دارویی را تجویز کند و برای تجویز دارو از ما اجازه می‌خواست که آیا دارو بنویسم یا نه؟ خانم‌ام از پزشک پرسید که پزشک شما هستید چرا از ما سئوال می‌کنید؟ ایشان در پاسخ گفت که همیشه دارو لازم نیست، ولی اگر شما بخواهید دارو می‌نویسم. دوباره ما سئوال کردیم که اگر فرزند خود شما بود چه می‌کردید؟ در پاسخ گفت که این بیماری باید دوره‌اش سپری بشود، چه دارو مصرف کنید و چه دارو مصرف نکنید. حال اگر شما خانه‌دار هستید من دارو پیشنهاد  نمی‌کنم، ولی اگر شاغل هستید و باید در فرصت کوتاهی بچه‌ها آرام بشوند، می‌توانید دارو استفاده بکنید. سخت‌گیری در تجویز دارو را من در برزیل هم در شهر ریو دیدم. قبل از روز کنفرانس ISCSCیک لحظه کمردرد عجیبی گرفتم، طوری که نمی‌توانستم کمر راست کنم. با این وضع در صحن کنفرانس حضور پیدا کردم و از یکی از مسئولان کنفرانس در مورد امکان دسترسی به پزشک سئوال کردم. مشکل این بود که من بیمه سفر نداشتم. یکی از بستگان دوستانِ برزیلی در کنفرانس فیزیوتراپیست بود. ایشان بعد از معاینۀ من گفتند که مشکل مربوط به عضلات است و نه استخوان. با توجه به درد شدیدم ایشان قرصی را با اکراه تجویز کرد و گفت «آدمی گاه مجبور است که دارو هم مصرف بکند».  @Habibollah_Babai

صوت جلسات دوره کوتاه مدت عدالت اجتماعی در پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی 👇👇👇