📝سیاست هارون الرشید در قبال امام کاظم علیه السلام 🔹نقل شده که امام کاظم علیه السلام به هارون الرشید گفت: «ای امیر مومنان! خداوند بر حاکمان واجب کرده است که سطح زندگی فقراء را بالا بیاورند و بدهی‌های بدهکاران را پرداخت کنند و این بار سنگین را از دوش آنها بردارند. برهنگان را بپوشانند و به نیازمندان احسان کنند.» هارون الرشید گفت: «این کار را خواهم کرد.» 🔸سپس حضرت بلند شدند تا از نزد هارون بروند، هارون الرشید بلند شد و صورت و پیشانی حضرت را بوسید و پسرانش را برای بدرقه حضرت فرستاد. مامون از هارون پرسید: «این شخص چه کسی بود که انقدر به او احترام گذاشتید؟!» هارون گفت: «این شخص امام واقعی مردم است! او حجت خدا بر خلق و خلیفه خداست!» گفتم: «مگر همه این صفات و ویژگی‌ها برای شما نیست؟!» هارون گفت: «من در ظاهر امام هستم و با زور غالب شدم! اما موسی بن جعفر امام حق است و به خدا قسم ای پسرم که او از من و همه مردم به مقام رسول خدا سزاوارتر است! اما اگر حتی تو هم درباره تاج و تخت با من نزاع کنی، چشمانت را در می‌آورم! چون پادشاهی عقیم است!» (یعنی اگر منافع اقتضاء کند که کسی حذف شود، نسبت خویشاوندی در آن سودی ندارد) 🔹در زمانی هارون الرشید برای حضرت کاظم دویست دینار هدیه فرستاد و گفت: «به ایشان بگویید که فعلاً در مضیقه هستم و بعداً جبران می‌کنم.» مامون به او گفت: «شما به سایر بنی هاشم و مهاجرین و انصار و حتی کسانی که نَسَب آنها را نمی‌دانید، پنج هزار دینار می دهید، اما چرا به موسی بن جعفر فقط 200 دینار هدیه دادید؟!» هارون به او گفت: «ساکت شو بی مادر! اگر به او اندازه بقیه افراد هدیه بدهم، ممکن است با صدهزار شمشیر از شیعیانش مواجه شوم! فقر موسی بن جعفر و خانواده‌اش برای من و شماها از اینکه آنها بر ما مسلط شوند، بهتر است!» 🔗با تلخیص از عیون اخبار الرضا، ج۱، ص۹۰ تا ۹۲ @Hadith1398

📝اگر عدالت برقرار بشود، مردم فقیر نمی‌شوند 🔹نقل شده امام کاظم علیه السلام فرمودند: خداوند متعال هیچ مالی را به جا نگذاشته مگر آنکه آن را بین مردم تقسیم کرده و حق هر کسی را به او داده است؛ خواه از خواص جامعه باشد یا از عوام جامعه، فقیر باشد یا مسکین، به طور کلی حق هر قشری از اقشار مختلف مردم، از سوی خداوند اعطاء شده است. اگر در میان مردم به عدالت، حکمرانی شود، آنها بی نیاز می‌شوند. 🔸عدالت از عسل شیرین‌تر است و عدالت برقرار نمی‌شود مگر به واسطه شخص عادلی که نیازهای مردم را بشناسد. پیامبر خدا زکات بیابان نشینان را بین مستحقان خود آنها و زکات شهرنشینان را بین مستحقان خودشان تقسیم می‌کرد. پیامبر بین آنها به صورت مساوی تقسیم نمی کرد به نحوی که به هشت گروهی که در قرآن ذکر شده، یک هشتم به صورت مساوی بدهد، بلکه به همه مستحقان، به اندازه ای که خرج سالشان را داشته باشند، عطا می کرد و وقت اداء آن و مقدارش ثابت نبود و اگر چیزی اضافه می‌ماند، آن را به دیگران می‌دادند. 🔗كافي، ج‏1، ص542 @Hadith1398

📝ظهور امام زمان بعد از شدت اختلاف شیعیان 🔹از امام حسین علیه السلام نقل شده که فرمودند: «امری که منتظر آن هستید (قیام مهدی) محقق نمی‌شود تا اینکه برخی از شما از دیگری ابراز برائت کند، برخی از شما به صورت دیگری آب دهان بیندازد، برخی از شما دیگری را تکفیر کند و برخی از شما نیز دیگری را لعن کند!» گفتم: در آن زمان هیچ خیری نیست! امام حسین در جواب فرمودند: «تمام خیر در آن زمان است! چون در آن زمان قائم ما قیام می‌کند و این اختلافات را برطرف می‌کند.» 🔸أخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا الْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ حَازِمٍ قَالَ حَدَّثَنَا عُبَيْسُ بْنُ هِشَامٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ مِسْكِينٍ الرِّحَّالِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي الْمُغِيرَةِ عَنْ عَمِيرَةَ بِنْتِ نُفَيْلٍ قَالَتْ سَمِعْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ ع يَقُولُ لَا يَكُونُ الْأَمْرُ الَّذِي تَنْتَظِرُونَهُ حَتَّى يَبْرَأَ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ وَ يَتْفُلُ بَعْضُكُمْ فِي وُجُوهِ بَعْضٍ وَ يَشْهَدَ بَعْضُكُمْ عَلَى بَعْضٍ بِالْكُفْرِ وَ يَلْعَنَ بَعْضُكُمْ بَعْضاً فَقُلْتُ لَهُ مَا فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ مِنْ خَيْرٍ فَقَالَ الْحُسَيْنُ ع الْخَيْرُ كُلُّهُ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ يَقُومُ قَائِمُنَا وَ يَدْفَعُ ذَلِكَ كُلَّهُ. 🔗 الغيبة للنعماني، ص206؛ مشابه این نقل، در همین آدرس، به نقل از امام علی و حضرت صادق علیهما السلام ذکر شده است. @Hadith1398

📝فضیلت‌هایی از حضرت سجاد علیه السلام 🔻نقل شده که روزي حضرت سجاد یکی از غلام‌های خود را براي کاري صدا کردند و او پاسخ نداد و بار دوم و سوم نیز صدایش کردند و او جواب نداد. سرانجام از او پرسید: «پسرم صدای مرا نشنیدي؟» غلام گفت چرا! حضرت فرمود: «پس چرا جواب ندادي؟» غلام گفت: «چون از تو نمی‌ترسم!» حضرت فرمود: «خدا را شکر که غلام من از من نمی‌ترسد.» (الإرشاد، ج‏۲، ص۱۴۷) 🔻همچنین نقل شده که از حضرت سجاد پرسیدند چرا ناشناس با مردم سفر می‌کنید؟ فرمود: دوست ندارم به خاطر نسبتی که با رسول خدا دارم، چیزي بگیرم که نتوانم مانند آن را بدهم. (دلائل الامامة، ص۱۹۶) 🔻روزي امام سجاد بر گروهی از جذامیان عبور می‌کرد که آنها به او گفتند: بنشین و با ما غذا بخور. حضرت فرمود: اگر روزه نبودم با شما می آمدم. سپس وقتی حضرت به خانه رفتند، غذایی براي آنها سفارش داد و وقتی آماده شد، براي آنها فرستادند و خودشان نیز نزدشان رفت و همراه آنها غذا خورد. (کافی، ج۲، ص۱۲۳) 🔻گفته‌اند: وقتی حضرت سجاد می‌خواستند به فقیری صدقه بدهند، اول او را می‌بوسیدند، سپس آنچه همراه داشتند به او می‌دادند. (حلیة الاولیاء، ج۳، ص۱۳۷) @Hadith1398

📝لزوم توجه یکسان به علائم و قواعد ظهور 🔹فلسفه آن دسته از علائم متعددی که برای ظهور ذکر شده و با نقل معتبر به ما رسیده، دو علت مهم دارد؛ اول: «شناخت امام زمان بعد از ظهور از میان مدعیان» و دوم: «حفظ امید». از علی بن یقطین نقل شده که حضرت کاظم علیه السلام فرمود: «شیعه ۲۰۰ سال است که با آرزوها تربیت می‌شود.» همچنین نقل شده که پدر علی بن یقطین که طرفدار بنی العباس بود به وی گفت: «چرا خبری که پیامبر درباره حکومت بنی العباس داده بود، محقق شد اما خبر حکومت بنی هاشم هنوز محقق نشده است؟» علی بن یقطین به وی گفت: «اگر زمان آن را برای ما مشخص می‌کردند و می گفتند ۲۰۰ تا ۳۰۰ سال دیگر مثلاً محقق می‌شود، مومنین به قساوت قلب مبتلا می‌شدند اما همواره به ما گفتند که چقدر فرج نزدیک است تا بین دل‌ها الفت حاصل شود و فرج نزدیک شود.» (کافی، ج۱، ص۳۶۹) 🔸اما آنچه در کنار علائم ظهور اهمیت دارد، توجه به قواعد ظهور است. بنابراین باید توجه کرد که فلسفه غیبت حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف چیست و چگونه اسباب غیبت برطرف می‌شود؟ آیا مومنین نقشی برای ظهور امام زمان دارند؟ 🔹علامه مجلسی ۲۲ روایت را درباره علت غیبت جمع آوری کرده‌اند که توجه به آنها می‌تواند مفید باشد. (نک: بحار الانوار، ج۵۲، ص۹۰؛ باب علة الغيبة و كيفية انتفاع الناس به في غيبته صلوات الله عليه‏) در این ۲۲ روایت، سه وجه ذکر شده؛ وجه اول اینکه یک علت پنهان و مخفی دارد که بعد از ظهور معلوم می‌شود. وجه دوم اینکه امام خوف قتل دارند؛ در این باب، روایت اول، پنجم، دهم، شانزدهم، هفدهم، هجدهم، بیستم، بیست و یکم و بیست و دوم، بر این وجه دلالت دارند. و وجه سوم اینکه ایشان برخلاف سایر ائمه که مجبور به بیعت با طاغوت زمان خود شدند، به دلیل بیعت نکردن با طاغوت، غائب شده‌اند؛ روایت یازدهم تا پانزدهم دلالت بر این وجه دارند. 🔸اما در برخی روایات دیگر که علامه مجلسی در این باب ذکر نکرده است، عدم وجود یاوران وفادار علت وقوع غیبت دانسته شده است. در روایتی که طبق مبانی برخی از علماء معتبر تلقی می‌شود، از حضرت عبدالعظیم حسنی نقل شده که حضرت جواد علیه السلام فرمود: «هرگاه که سیصد و سیزده نفر از اهل اخلاص جمع شوند، قائم خروج می‌کند.» (کمال الدین، ج۲، ص۳۷۸) یا در روایت معتبر دیگری حمران بن اعین از حضرت صادق علیه السلام درباره زمان فرج سوال می‌کند. حضرت صادق با ذکر داستان مفصلی، نکته لزوم وفاداری را تاکید می‌کنند. (نک: کافی، ج۸، ص۳۶۲) 👈🏻در واقع می‌توان اکثر روایاتی را که در این زمینه بیان شده، به نکته نبودن یاران صادق و وفادار دانست. یعنی به همین دلیل، حضرت حجت ترس از کشته شدن در هنگام خروج دارند. و اگر این افراد باشند، دیگر به دلیل عدم بیعت با طاغوت، مجبور به پنهان شدن نیستند. 🔹در همین رابطه جالب است که در نقل معتبر دیگری آمده که سدیر صیرفی گفته: بر امام صادق(ع) وارد شدم و عرض کردم: تو را به خدا چرا نشسته‌ای؟ امام صادق(ع) فرمود: ای سدیر! چه اتفاقی افتاده است؟ سدیر گفت: از فراوانی دوستان و شیعیان و یارانت می‌گویم. امام فرمود: فکر می‌کنی شیعیان ما چند نفر باشند؟! سدیر گفت: یکصد هزار نفر. امام فرمود: یکصد هزار نفر؟! سدیر گفت: آری و شاید دویست هزار نفر! امام فرمود: دویست هزار نفر؟! سدیر گفت: آری و شاید نیمی از جهان! سپس در بین راه امام صادق(ع) در حالی که به گله بزها نگاه می‌کرد فرمود: ای سدیر! اگر شیعیان ما به تعداد این بزها رسیده بود بر جای نمی‌نشستم.» سدیر می‌گوید: من تعداد بزها را شمردم دیدم آنها هفده عدد بودند. (کافی، ج۲، ص۲۴۲) 🔸همچنین شیخ صدوق از امام صادق علیه السلام نقل کرده که ایشان از مفضل بن قیس پرسیدند: «شیعیان ما در کوفه چند نفرند؟» مفضل جواب داد: پنجاه هزار نفر! حضرت [متعجب از پاسخ قیس] پیوسته سؤال خود را تکرار کردند تا اینکه فرمودند: «امید داری بیست نفر باشند؟!» سپس فرمودند: «به خدا سوگند دوست داشتم در کوفه تنها بیست و پنج نفر بود که به ولایت ما معرفت داشتند و جز سخن حق بر ما نمی‌بستند.» (صفات الشيعة، ص۱۵) 🔹قابل توجه است که بر اساس برخی از روایات نیز به نحوی «به بن بست رسیدن جمیع مکاتب» زمینه ساز ظهور معرفی شده؛ از حضرت صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند: «دولت ما آخرین دولت است و هیچ گروه مدعی نیست مگر آنکه قبل از ما به قدرت می‌رسد؛ این به آن علت است که وقتی سیره ما را هنگام به دست گرفتن قدرت دیدند، نگویند که اگر ما هم بودیم مثل اینها حکمرانی می‌کردیم، و این همان قول خداوند متعال است که فرمود: و العاقبة للمتقین» (الارشاد ج۲ ص۳۸۵) 🔸بنابراین همان طور که توجه به علائم ظهور برای «حفظ امید و جلوگیری از قساوت قلب» و «فهم مدعی راستین از مدعیان دروغین» لازم است، نباید از توجه به قواعد ظهور و اموری که باعث ظهور امام زمان و تحقق عدالت می‌شود، غفلت کرد. @Hadith1398

🔻جهلی بدتر از زمان بعثت پیامبر! از فضیل بن یسار نقل شده که گفت: از حضرت صادق علیه السلام شنیدم هنگامی که حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه) قیام می‌کند با جهلی بدتر از جهل زمان بعثت رسول خدا مواجه می‌شود؛ زیرا رسول خدا مبعوث شد در حالی که مردم سنگ و چوب را پرستش می‌کردند و زمانی که قائم ما قیام می‌کند همه مردم قرآن را بر وی تاویل می‌برند و در مقابل ایشان از قرآن دلیل می‌آورند. (الغيبة للنعماني ص۲۹۷) 🔻جنگ امام زمان با شیعیان کذاب از امام صادق (ع) نقل شده: «وقتی قائم ما قیام کند اول به جنگ کذاب‌های شیعه می‌رود و آنها را شکست می‌دهد.» (رجال کشی، ص۲۹۹) 🔻تمام مدعیان قبل از ظهور به قدرت می‌رسند از حضرت صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند: دولت ما آخرین دولت است و هیچ گروه مدعی نیست مگر آنکه قبل از ما به قدرت می‌رسد؛ این به آن علت است که وقتی سیره ما را هنگام به دست گرفتن قدرت دیدند، نگویند که اگر ما هم بودیم مثل اینها حکمرانی می‌کردیم! و این همان قول خداوند متعال است که فرمود: و العاقبة للمتقین. (الارشاد ج۲ ص۳۸۵) @Hadith1398

🔻تایید سنت‌های اجتماعی ارزشمند 🔹در عهدنامه مالک اشتر آمده که امام علی علیه السلام فرمودند: «سنت صالحی را که بزرگان این امت‌ به آن عمل کرده‌اند و باعث الفت اجتماعی آن امت شده است و امورشان بر اساس آن نیکو شده، نقض نکن.» 🔸 لَا تَنْقُضْ سُنَّةً صَالِحَةً عَمِلَ بِهَا صُدُورُ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ اجْتَمَعَتْ بِهَا الْأُلْفَةُ وَ صَلَحَتْ عَلَيْهَا الرَّعِيَّةُ... 🔗نهج البلاغة، نامه ۵۳ @Hadith1398

📝تاخیرِ استجابتِ دعا 🔻از بزنطی نقل شده که به امام رضا علیه السلام عرض کردم: «فدایت شوم! از فلان زمان تاکنون حاجتی دارم که اجابت نمی‌شود و از تاخیر آن در قلبم شک و شبهه‌ای وارد شده.» امام فرمود: «ای احمد! مواظب شیطان باش که به تو راهی پیدا نکند تا از رحمت خدا ناامیدت کند...امام باقر علیه السلام همواره می‌فرمود: مومن از خدا حاجتی طلب می‌کند و خدا اجابتش را به تاخیر می‌اندازد چون صدای او و شنیدن گریه‌ی شدیدش را دوست دارد...» سپس امام فرمود: «شخصی که دارای نعمتی در دنیا است، هنگامی که از خدا چیزی بخواهد و به او داده شود، چیز دیگری را طلب می‌کند و در نگاهش نعمتی که به او داده شده کوچک می‌شود و در نتیجه از هیچ چیز سیر نمی‌شود و زمانی که نعمت‌ها زیاد شود، مسلمان به واسطه حقوقی که در اثر آن نعمت‌ها بر او واجب می‌شوند، در معرض امتحان قرار می‌گیرد...» (کافی، ج۲، ص۴۸۸) 🔻همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده: بین «قد اجیبت دعوتکما» (آیه ۸۹ سوره یونس که اشاره به استجابت دعای موسی و هارون برای نجات بنی اسرائیل از دست فرعون و عذاب او دارد) و اجابت آن دعا، ۴۰ سال فاصله شد. (همان، ص۴۸۹) @Hadith1398

📝چرا روزه واجب شده است؟ 🔻از امام رضا علیه السلام نقل شده که فرمودند: «علّت لازم شدن روزه، شناختن اثر گرسنگى و تشنگى است، تا نفس اماره انسان، ذليل و با تضرّع شود. همچنین به دلیل اطاعت خداوند دارای ثواب و قرب شود. نفسش به صبر عادت کند، و با سختی روزه، متذکر سختى‌های آخرت شود. و علاوه بر خاصيّت شكستن قدرت و تندی شهوت، پند دهنده‌ی دنیای او و راهنمای آخرتش باشد، تا از اين رهگذر، شدّت تأثير آن سختی‌ها را بر فقیران و بیچارگانِ دنیا و آخرت بفهمد.» (کتاب من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۷۳) 🔹از امام صادق (علیه السلام) درباره آیه ۴۵ سوره بقره «و استعینوا بالصبر و الصلاة» (و از صبر و نماز یاری جویید) نقل شده: [منظور از] صبر، روزه است. هرگاه کسی به بلا و سختی گرفتار شد، پس روزه بگیرد. (کافی، ج۴، ص۶۳) 🔸از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل شده که درباره ماه رمضان فرمودند: ماه رمضان، ماه صبر است و پاداش صبر، بهشت است. (همان، ص۶۶) 🔹همچنین نقل شده که امام علی علیه السلام فرمودند: روزه گرفتن «ماه صبر» و سه روز از هر ماه، باعث از بین رفتن همّ (ناراحتی که انسان را ذوب می‌کند) و وسواس‌ها می‌شود. (همان، ص۹۲) @Hadith1398

متن عربی روایات: كَتَبَ أَبُو الْحَسَنِ عَلِيُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا ع إِلَى مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ فِيمَا كَتَبَ مِنْ جَوَابِ مَسَائِلِهِ عِلَّةُ الصَّوْمِ لِعِرْفَانِ مَسِّ الْجُوعِ وَ الْعَطَشِ لِيَكُونَ ذَلِيلًا مُسْتَكِيناً مَأْجُوراً مُحْتَسِباً صَابِراً وَ يَكُونَ ذَلِكَ دَلِيلًا لَهُ عَلَى شَدَائِدِ الْآخِرَةِ مَعَ مَا فِيهِ مِنَ الِانْكِسَارِ لَهُ عَنِ الشَّهَوَاتِ وَاعِظاً لَهُ فِي الْعَاجِلِ دَلِيلًا عَلَى الْآجِلِ لِيَعْلَمَ شِدَّةَ مَبْلَغِ ذَلِكَ مِنْ أَهْلِ الْفَقْرِ وَ الْمَسْكَنَةِ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ. عَلِيٌّ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ سُلَيْمَانَ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ قَالَ الصَّبْرُ الصِّيَامُ وَ قَالَ إِذَا نَزَلَتْ‏ بِالرَّجُلِ النَّازِلَةُ وَ الشَّدِيدَةُ فَلْيَصُمْ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ- وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ يَعْنِي الصِّيَامَ. مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى وَ غَيْرُهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ عَنْ أَبِي الْوَرْدِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: خَطَبَ رَسُولُ اللَّهِ ص النَّاسَ فِي آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَظَلَّكُمْ شَهْرٌ فِيهِ لَيْلَةٌ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ فَرَضَ اللَّهُ صِيَامَهُ وَ جَعَلَ قِيَامَ لَيْلَةٍ فِيهِ بِتَطَوُّعِ صَلَاةٍ كَتَطَوُّعِ صَلَاةِ سَبْعِينَ لَيْلَةً فِيمَا سِوَاهُ مِنَ الشُّهُورِ وَ جَعَلَ لِمَنْ تَطَوَّعَ فِيهِ بِخَصْلَةٍ مِنْ خِصَالِ الْخَيْرِ وَ الْبِرِّ كَأَجْرِ مَنْ أَدَّى فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ أَدَّى فِيهِ فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اللَّهِ كَانَ كَمَنْ أَدَّى سَبْعِينَ فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اللَّهِ فِيمَا سِوَاهُ مِنَ الشُّهُورِ وَ هُوَ شَهْرُ الصَّبْرِ وَ إِنَّ الصَّبْرَ ثَوَابُهُ الْجَنَّة... عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ الصَّوْمِ فِي الْحَضَرِ فَقَالَ ثَلَاثَةُ أَيَّامٍ فِي كُلِّ شَهْرٍ- الْخَمِيسُ مِنْ جُمْعَةٍ وَ الْأَرْبِعَاءُ مِنْ جُمْعَةٍ وَ الْخَمِيسُ مِنْ جُمْعَةٍ أُخْرَى وَ قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع صِيَامُ شَهْرِ الصَّبْرِ وَ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ يَذْهَبْنَ بِبَلَابِلِ الصُّدُورِ وَ صِيَامُ ثَلَاثَةِ أَيَّامٍ-مِنْ كُلِّ شَهْرٍ صِيَامُ الدَّهْرِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ- مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها.

📝عبادتِ از روی عادت! 🔹از حضرت صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند: فریب نماز و روزه دشمنان ما اهل بیت را نخورید. چه بسا شخصی نماز و روزه‌اش از روی عادت باشد، به طوری که اگر آن را ترک کند، می‌ترسد! اما آنها را با راستگویی و امانت‌داری امتحان کنید. (کافی، ج۲، ص۱۰۴) 🔸از امیر المومنین امام علی علیه السلام نقل شده که فرمودند: چه بسیارند روزه دارانی که از روزه تنها گرسنگی و تشنگی آن را متحمل می‌شوند و چه بسیارند کسانی که به عبادت می ایستند اما جز بی خوابی و سختی چیزی عائدشان نمی‌شود! چه نیکوست خواب و افطار انسان‌های زرنگ. (نهج البلاغة (صبحي صالح) ص۴۹۵) @Hadith1398

متن عربی روایات: عنْهُ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ وَ غَيْرِهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَا تَغْتَرُّوا بِصَلَاتِهِمْ وَ لَا بِصِيَامِهِمْ فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَكَهُ اسْتَوْحَشَ وَ لَكِنِ اخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ. و قال ع كم من صائم ليس له من صيامه إلا الجوع و الظمأ و كم من قائم ليس له من قيامه إلا السهر و العناء حبذا نوم الأكياس و إفطارهم