به نام خدا ✅اغلب کامل گرایی و ایده آل گرایی مانع رشد و پیشرفت و یا حتی انجام کارهای عادی میشه. مثلا وقتی میخوایم وقت پیدا کنیم که کل خونه را برق بندازیم، مدتها باید منتظر فرصت مناسب باشیم و از درون حرص میخوریم که پس کی میتونم خونه را برق بندازم؟! احساس ضعف می کنیم و حتی دنبال مقصر می گردیم. ولی گاهی مرتب کردن یک کشو در پنج دقیقه هم احساس خیلی خوبی به ما میده. ✅فرزند ما ده تا ایراد داره، به دنبال راهی هستیم که یک شبه، همه ی ایرادهای فرزندمون برطرف بشه که هیچ وقت هم ممکن نمیشه، و این شکست آسیبهای فراوانی را برای ما و فرزندمان به همراه داره. اما میشه که روی یک مورد تمرکز کنیم و نتیجه بگیریم و احساس پیروزی داشته باشیم و انرژی مضاعف بگیریم برای قدمهای بعدی. ✅گاهی انقدر به یک مسافرت ایده آل فکر می کنیم که خودمونیم را از لذت یک تفریح یک روزه محروم می کنیم. گاهی انقدر به یک تفریح یک روزه در یک مکان جذاب فکر می کنیم که خودمون را از لذت رفتن به پارک محله محروم می کنیم. گاهی انقدر به رفتن به پارک فکر می کنیم که لذت یک بازی خانوادگی در منزل را از خودمون و فرزندانمون دریغ می کنیم. ✅ گاهی انقدر به تفریحات و آموزشهای مختلف برای فرزندانمون فکر می کنیم که اونها از چشیدن ساده ترین لذتها محروم می کنیم. ✅چقدر در دو سال اخیر این جملات را در ذهن خودمون مرور کردیم: وقتی کرونا بره .... به خاطر کرونا... فارق از اینکه تمام این روزها، فرصتهای طلایی عمر ما و فرزندانمون هستند با شرایط موجود چطور میتونم بهترین استفاده را داشته باشم؟؟!!! ✅ اگر وقت ندارم کل خونه را تمیز کنم از همون پنج دقیقه های وقتم چطور میتونم استفاده کنم؟! اگر نمیتونم سفر برم چطور میتونم از کوچکترین فرصتها و موقعیتها برای لذت بردن استفاده کنم؟! ✅ یکی از درسهایی خود من که برای حال خوب مادری زیاد ازش استفاده میکنم به خصوص در لحظه هایی که احساس ضعف، نگرانی،غم و... بهم غلبه میکنه، اون زمانهایی که در ذهنم میگم: اگر ... اگر اینطور بود... اگر اینجور نبود... (از این اگرهایی که همه ما داریم و برای من خیلی جالبه و من را به تفکر وامیداره وقتی از مادران عزیز کانال دقیقا جملات متضاد را می شنوم: اگر بچم تک فرزند نبود... اگر تعدادشون زیاد نبود... اگر ساعت کاری همسرم کمتر بود... اگر همسرم همش توی خونه نبود... اگر اختلاف سنیشون بیشتر بود... اگر اختلاف سنیشون کمتر بود... اگر شاغل بودم... اگر شاغل نبودم... اگر خانه مستقل داشتم... اگر دست تنها نبودم... و...) این هست که، حسرت چیزهایی را که نمیتونیم تغییرشون بدیم نخوریم، اون چیزهایی را که میتونیم، تغییر بدیم و از کوچکترین فرصتها استفاده کنیم. هیچ وقت نمیشه از پایین کوه یکباره به قله رسید، باید آهسته و پیوسته قدم برداشت، شاید شرایط رسیدن به قله را نداشته باشیم اما حتی پیمودن قسمت کوتاهی از مسیر، بهتر از حرکت نکردن هست. #کمال_گرایی #ایده_آل_گرایی 🌺لینک کانال مادرانه های مشترک👈 https://eitaa.com/madaranehayemoshtarak

صفر و صدی نباشیم ‼️ یکی از کارهای شیطان برای انجام ندادن وظیفه، #کمال_گرایی افراطیه. میگه ما که نمیتونیم اون طور باشیم پس حالا کلا بی خیال... اما این طور نیست. هرکسی به اندازه وسعش، وظیفه داره. درسته گاهی به خاطر شرایط زندگی مون نمیتونیم صد باشیم اما هشتادکه میتونیم. نه، چهل که میتونیم نه... بالاخره باید برای انجام وظیفه هر چه از دستمون بر بیاد انجام بدیم... همان طور که آمده است: «المیسور لا یترک بالمعسور» در جهاد تبیین هم همین طوره گاهی چنان تصور بزرگی از اون میکنیم که دیگه احساس میکنیم ما نمیتونیم انجامش بدیم پس بی خیال... اما این طور نیست، قرار نیست همیشه بتونیم صد باشیم و همه جا جهادگر، بلکه یک نکته در جمع، یک توضیح در مقابل سوال، یک مثال در کلاس درس، یک تحلیل در تاکسی و... میتواند جهاد تبیین باشد. پس مراقب فریب شیطان باشیم و خود را در جهاد تبیین راه مقاومت شریک بدانیم. پویش نقش ما 🆔@naghshe_ma