آب زنید راه را، هین که نگار می‌رسد عطر گلاب نرگس از فصل بهار می‌رسد دامن عسکری ببین، نور مطهّری ببین کودک محشری ببین، عشق به یار می‌رسد شاپرک خیال من پر زده سوی سامره دیده ملَک به خدمتش به افتخار می‌رسد شور و سرور و ولوله، زمزمه‌ها و هلهله، ترانه‌های چلچله ز چشمه سار می‌رسد شمس نگو، قمر نگو، خدا نگو، بشر نگو بگو برای ذات حق، آینه دار می‌رسد جلوهٔ حیّ سرمدی، دسته گل محمّدی پور علی و فاطمه چه گلعذار می‌رسد گشته به هفت آسمان جشن ولادتش به پا عیدی ما ز سوی حق لیل و نهار می‌رسد امید و دلبر همه، امام و رهبر همه نشاط و خرّمی به قلب بی قرار می‌رسد لطف و عطا و بخشش و نعمت و رحمت و کرم از این تبار و خاندان چو آبشار می‌رسد عصارهٔ أئمّهٔ هدای قبل خود بوَد منتقم آل نبی، علی تبار می‌رسد شاه تویی، گدا منم؛ راه تویی، جدا منم ببین مرا که بندهٔ کرده فرار می‌رسد شمس چهارده! در این قرن چهارده بیا چه روز، انتهای فصل انتظار می‌رسد؟ بیا که نائبت چونان علیّ و ما چو کوفیان که بی تو دارد این جهان به انفجار می‌رسد‌ ز غیبتت جهان شده پر از ستم، پر از گنه غم مخورید شیعیان! که آن سوار می‌رسد ز مقدمش زمین و آسمان بهشت می‌شود شمیم مهر و معدلت ز هر دیار می‌رسد به نزد این تبار و خاندان برو که هر کسی چو نا امید می‌رود امیدوار می‌رسد دراز کن به سوی او دست گدایی خودت بخواه "طیّب!" صله‌ای که بی شمار می‌رسد جدیدترین سرودهٔ شاعره عزیز م.طیبیان به مناسبت #نیمه_شعبان #اولین_انتشار #احسنت #شهیدعشق ❤️🌱 🆔 @hajammar313 🔷🔸