#جزء1 #سورةالبقرة14 وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ14 و هرگاه با کسانی که ایمان آورده اند روبرو شوند، می گویند: ما ایمان آورده ایم، و چون با شیطان های خود خلوت گزینند، می گویند: ما با شما هستیم، بی گمان ما مسخره کنندگان هستیم اين از جمله سخناني است که آنها به زبان مي آوردند و در دل به آن ايمان نداشتند، زيرا وقتي آنها با مومنان جمع مي شدند اظهار مي کردند که بر راه آنها قرار دارند و با آنها هستند، و هنگامي که با شيطان ها يعني بزرگان و سران شرور خود به خلوت نشستند، مي گفتند: ما در حقيقت با شما هستيم اما با گفته هاي خود مومنان را مسخره مي کنيم. اين است حالت باطني و ظاهري آنان، و مکر بد جز دامن صاحبش را نگيرد. #جزء1 #سورةالبقرة15 اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ15 خداوند آنان را مسخره می نماید و سرکشی آنها را افزوده و آنها را رها می کند تا در فسق و فجور سرگردان بمانند خداوند متعال ميفرمايد: « اللّهُ يَسْتَهْزِىءُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ» و اين جزاي آنها است به خاطر مسخره کردن بندگان خدا. از جمله مسخره هايي که خداوند در حق آنان روا مي دارد اين است، شقاوت و احوال زشتي را که در آن قرار دارند براي آنها زيبا جلوه مي دهد تا جايي که گمان مي برند با مومنان هستند. اين وضعيت مربوط به دوراني است که خداوند مومنان را بر آنها مسلط نکرده است و اما مسخره شدن آنها در روز قيامت از سوي خدا اين است که خداوند همراه با مومنان نوري به آنها مي دهد، وقتي مومنين با نورشان بروند، نور منافقان خاموش مي شود و در تاريکي و ظلمت باقي مي مانند، ودچار ياس و نااميدي شديدي مي گردند. « ينادُونَهُم أَلَم نَکُن مَّعَکُم قَالوُا بَلَي وَلَکِنَّکُم فَتَنتُم أَنفُسَکُم وَتَرَبَّصتُم وَارتَبتُم» مومنان را صدا زده و مي گويند: مگر ما با شما نبوديم؟ گويند: آري! ولي شما به فتنه مبتلا شديد و انتظار کشيديد و شک کرديد. « وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ» و آنان را در گمراهي و کفرشان فرو مي گذارد تا حيران و سرگردان شوند. و اين يکي ديگر از مصاديق تمسخر خداوند نسبت به آنان است. ┏━━━🍃💞🍂━━━┓ @hamyanquran ┗━━━🍂💞🍃━━━

#جزء1 #سورةالبقرة15 اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ15 خداوند آنان را مسخره می نماید و سرکشی آنها را افزوده و آنها را رها می کند تا در فسق و فجور سرگردان بمانند خداوند متعال ميفرمايد: « اللّهُ يَسْتَهْزِىءُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ» و اين جزاي آنها است به خاطر مسخره کردن بندگان خدا. از جمله مسخره هايي که خداوند در حق آنان روا مي دارد اين است، شقاوت و احوال زشتي را که در آن قرار دارند براي آنها زيبا جلوه مي دهد تا جايي که گمان مي برند با مومنان هستند. اين وضعيت مربوط به دوراني است که خداوند مومنان را بر آنها مسلط نکرده است و اما مسخره شدن آنها در روز قيامت از سوي خدا اين است که خداوند همراه با مومنان نوري به آنها مي دهد، وقتي مومنين با نورشان بروند، نور منافقان خاموش مي شود و در تاريکي و ظلمت باقي مي مانند، ودچار ياس و نااميدي شديدي مي گردند. « ينادُونَهُم أَلَم نَکُن مَّعَکُم قَالوُا بَلَي وَلَکِنَّکُم فَتَنتُم أَنفُسَکُم وَتَرَبَّصتُم وَارتَبتُم» مومنان را صدا زده و مي گويند: مگر ما با شما نبوديم؟ گويند: آري! ولي شما به فتنه مبتلا شديد و انتظار کشيديد و شک کرديد. « وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ» و آنان را در گمراهي و کفرشان فرو مي گذارد تا حيران و سرگردان شوند. و اين يکي ديگر از مصاديق تمسخر خداوند نسبت به آنان است. ┏━━━🍃💞🍂━━━┓ @hamyanquran ┗━━━🍂💞🍃━━━ #جزء1 #سورةالبقرة16 أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ16 آنان کسانی اند که هدایت را به گمراهی فروخته اند پس تجارت آنها سودی ندارد و هدایت یافتگان نیستند سپس خداوند از حقيقت احوال آنها پرده برداشته و مي فرمايد: « ُوْلَـئِكَ الَّذِينَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ» منافقان، « اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى» کساني هستند که هدايت را به گمراهي فروخته اند. يعني به گمراهي متمايل شده اند، همان طور که مشتري و خريدار به کالاي مورد نظرش علاقه مند است و اموال با ارزش خود را براي بدست آوردن آن خرج مي کند. اين مثال، بهترين مثال است، زيرا گمراهي را به کالا، و هدايت را به پول و بها تشبيه نموده است، پس آنها هدايت را خرج کرده و در برابر آن گمراهي را بدست آورده اند. اين است بازرگاني و تجارت شوم که بسيار تجارت بدي است، زيرا اگر کسي ديناري را در مقابل درهمي بدهد ضرر مي کند، پس چگونه است کسي که گوهري را در مق ابل درهمي بفروشد؟ و چگونه خواهد بود کسي که هدايت را خرج کرده و گمراهي را خريداري کند، و شقاوت را بر سعادت برگزيده و به کارهاي فرومايه علاقمند شود، و کارهاي خوب و عالي را ترک نمايد؟! مسلما تجارت و بازرگاني چنين کس سودي نخواهد داشت، بلکه در اين کار بزرگترين ضرر را متحمل خواهد شد؛ « قُل إِنَّ الخَسرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُم وَأَهليهِم يومَ القيمَةِ أَلا ذَلِکَ هُوَ الخُسرانُ المُبينُ» بگو: « همانا خسارتمندان (حقيقي) کساني هستند که جان و اهل شان را در قيامت از دست داده اند». هان ! اين است زيان و خسارت آشکار. اين بخش از آيه « وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ» اثبات گمراهي منافقان است، و اينکه انها چيزي از هدايت بدست نياورده اند، پس اين است صفت هاي زشت آنها.