#جزء1 #سورةالبقرة19 أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاءِ فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ ۚ وَاللَّهُ مُحِيطٌ بِالْكَافِرِينَ19 و یا همچون کسانی اند که به باران تندی گرفتار آمده باشند که از آسمان فرو ریزد و در آن، تاریکی ها و رعد و برق باشد و از ترس صدای صاعقه ها و مرگ انگشتان خود را در گوش هایشان نهند و خداوند کافران را احاطه نموده است سپس خداوند متعال مي فرمايد « أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاء» يا مثل او مانند کسي است که گرفتار باران تندي شده است، « فِيهِ ظُلُمَتُ » که در آن انبوهي از تاريکي ها وجود دارد، تاريکي شب و تاريکي ابرها و تاريکي باران. « وَرَعدُ» که صدايي است از ابر به گوش مي رسد. « وَيرقُُ» برق نور درخشنده اي است که از (اصطکاک) ابر (ها بر مي خيرد) و مشاهده مي شود. ┏━━━🍃💞🍂━━━┓ @hamyanquran ┗━━━🍂💞🍃━━━ #جزء1 #سورةالبقرة20 يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ ۖ كُلَّمَا أَضَاءَ لَهُم مَّشَوْا فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ20 چنان است که گویی برق آسمان می خواهد چشمانشان را برباید. هر وقت که روشن می دارد به پیش می روند و چون تاریک می شود، می ایستند و اگر خدا می خواست گوش ها و چشم هایشان را از بین می برد. همانا خداوند بر هرچیز توانا است « كُلَّمَا أَضَاء لَهُم» هر وقت که برق در ميان اين تاريکي ها راه آنها را روشن گرداند، « مَّشَوْاْ فِيهِ» به پيش مي روند، « وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُواْ» و چون تاريک شود مي ايستند. پس حالت منافقين چنين است، هنگامي که قرآن و اوامر و نواهي و وعد و وعيد آن را مي شنوند انگشتان خود را در گوش هايشان فرو مي برند و از امر و نهي قران و وعد و وعيد آن روي بر مي تابند، زيرا هشدارهاي قرآن آنها را مي ترساند و وعده هايش آنها را پريشان مي نمايد. پس آنها تا آنجا که ممکن باشد از آن روي گرداني مي کنند و همانگونه فردي که در زير رگبار باران گرفتار آمده و از صداي رعد و برق ناراحت مي شود و آن را دوست ندارد و از بيم مرگ انگشتانش را در گوش هايش فرو مي برد ، منافقان نيز صداي قرآن و وعده ها و هشدارهاي آن را دوست ندارند. البته ممکن است فردي که گرفتار رگبار باران و صاعقه و رعد و برق شده است نجات يابد، اما منافقان نجات پيدا نمي کنند، چرا که خداوند از هر سو آنها را احاطه نموده است. پس آنها نمي توانند از دست خدا فرار کنند و او را ناتوان و درمانده سازند بلکه خداوند اعمال آنها را ثبت کرده و آنان را به سزاي اعمالشان خواهد رساند. و از آنجا که به کري و ل الي و کوري معنوي مبتلا هستند و راههاي ايمان به روي آنها بسته شده است خداوند متعال مي فرمايد: « وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَ أَبصَرِهِم» و اگر خدا مي خواست، چشم ها و گوش هاي آنان را از ميان مي برد. در اين آيه خداوند آنان را به وسيله ي برخي از عقوبت هاي دنيوي مورد تهديد قرار مي دهد تا برحذر باشند و از برخي از شرارت ها و نفاق خويش دست بردارند. « إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» همانا خداوند بر هر چيزي توانا است. پس هيچ چيزي او را ناتوان نمي کند. و قدرت الهي چنين است که هرگاه چيزي را بخواهد بدون اينکه کسي بتواند جلوي او را بگيرد يا او مخالفت کند آن را انجام مي دهد اين آيه و امثال آن نظرات « قدريه» را رد مي کند که معتقدند کارهايشان در گستره قدرت الهي داخل نيست. زيرا کارهايشان در چارچوب اين آيه قرار مي گيرد که مي فرمايد: « إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» همان خداوند بر هر چيزي توانا است.