جنابعالي هم ، احتمالاً وقتي خسته و يا كم حوصله هستيد و يا انتظار شيرين كاري از فرزند خود را داريد با او كلنجار مي رويد و ضمن اصرار به او دستوراتي مي دهيد (يا به قول خودتان نصيحت و محبت مي كنيد) چون كودك عاجز و كُند است (نسبت به خواسته بيش طلبانه شما) ، راهي جز لجبازي پيدا نمي كند . بهتر است كم و با متانت صحبت كنيد . دستور ندهيد ، خواهش نكنيد . بلكه با جملاتي پرسشي به گونه اي برخورد كنيد كه گويي خواهان نظر او هستيد (چه بكنيم ، يا چرا آن كار را انجام ندهيم ...) . توصيه مي شود خواب اين كودك كمتر از 9 ساعت (با حداقل 7 ساعت شبانگاهي) نباشد . سرشب بخوابيد تا صبح زود و خواب آلوده نباشيد و فرصت لازم جهت آماده شدن (و نه با عجله = عصبانيت دروني) بوجود آيد . تشويق به جا و به اندازه ، داشته باشيد (اگر دقت كنيد براي تشويق به جا موارد زيادي يافت مي شود) اصلاً تنبيه (جسمي ، رواني و ...) نكنيد . احتمالاً با عصبانيت و جيغ زدن ، شما غيرمستقيم اين كارها را به او ياد مي دهيد . واضح و مؤدب و با خوش دلي (و كم) صحبت كنيد . با او بازي كنيد . حوصله داشته باشيد . از كار بيرون خود يا كم كنيد و يا تمرين كنيد كه خسته نشويد . باز هم تأكيد مي شود مراقب كسر خواب و سوء تغذيه كودك باشيد . حتماً از كودك خود (كه بسيار هم خوب است) لذت خواهيد برد در پايان ضمن معرفي كتاب پلي به دنياي نسل جوان ، انتشارات دفتر تبليغا ت اسلامي كه در ا« چگونگي برخورد با كودك را بيان نموده است ،متذكر مي شود كه هميشه بچه ها را مقصر ندانيد بلكه بيشتر مواقع والدين وبزرگترها مقصرند در روايات هست كه «الولد سيد سبع سنين » بچه تا هفت سال سرور و رئيس است ، او دستور مي دهد وديگران فرمانبرداري مي كنند ، اشكالات او راخيلي محترمانه و مؤدب به او بايد فهماند و...... https://eitaa.com/Hamsardarinikoo