#یه‌تیکه‌کتاب مرا به پاسگاه پلیس بردند، و این نخستین تجربه‌ی من از دستگاه تحقیقات پلیسی بود. تا پیش از آن روز، من درون پاسگاه پلیس را ندیده بودم. مرا نزد افسر جوانی با درجه‌ی ستوانی بردند. او با لحنی تند و رگ‌های گردن برآمده، به سرزنش و توبیخ من پرداخت. با آرامش به او پاسخ دادم: تو کاری بیش از اعدام من نمی‌توانی انجام دهی. صلاحیت اعدام مرا هم نداری. آنچه در قدرت و اختیارات تواست، کمتر از اعدام کردن است؛ پس هر کاری میخواهی، بکن؛ من آماده‌ام؛ زیرا وقتی از خانه بیرون آمدم، خود را برای مرگ آماده کردم؛ لذا خودت را خسته نکن! [ خون‌دلی‌که‌لعل‌شد ]

یعنی خوشم میاد حضرت آقا از همون اول گنگش بالا بود😎

جواب آقا خیلی خوب بود =)

هیچ وقت دسته بازار هیئت فراموش نمیکنم چون شروع رفاقتمون زیر خیمه امام حسین بود🥲 الهی که موثر باشی برای صاحب‌الزمان =) تولدت مبارک عاشق رنگ زرد💛

خلاصه‌ی حواشی رخ داده در کوی دانشگاه: 1. از چند روز پیش، فراخوانی به بهانه‌ی سال‌گرد آغاز حصر موسوی و کروبی «25 بهمن 1389» زده می‌شود؛ مکان: جلوی دانشگاه تهران 2. در شب 24 بهمن، یک دانشجو، هنگام آمدن به سمت کوی دانشگاه، توسط دو سارق موتورسوار مورد اصابت چاقو قرار گرفته و به قتل می‌رسد. 3. در روز 25 بهمن، فراخوان با شکست مواجه شده و تعداد انگشت شماری به خیابان می‌آیند. 4. از شب 25 بهمن، دانشجویان دانشگاه تهران، به‌خاطر فوت دانشجوی مقتول، به اعتراض می‌پردازند. «در این بین، برخی سعی در تند کردن و به تشنج کشیدن فضا دارند» 5. رئیس دانشگاه تهران به تجمع دانشجویان ورود کرده و با آن‌ها به گفتگو می‌پردازد؛ ظاهراً با صحبت‌هایی که رد و بدل شد، جو تا حد زیادی آرام می‌شود. 6. فرمانده فراجا نیز دستور پیگیری ویژه برای آنچه در روز چهارشنبه به وقوع پیوست را صادر می‌کند. @ir_mohebin

لاشخور به میدون اومد

چه جوابی داد آقااا =)))))

#زندگی‌به‌طعم‌عسل حکمت (۵۶)⬿دارایی و برازندگی، فقر و تنهایی " الْغِنَى فِي الْغُرْبَةِ وَطَنٌ، وَ الْفَقْرُ فِي الْوَطَنِ غُرْبَةٌ " بى نيازى در غربت وطن است و نيازمندى در وطن غربت!

وطن جايى است كه انسان در آنجا متولد شده و چشم به روى خويشاوندان و بستگان و نزديكان گشوده و مورد علاقه آنها قرار گرفته و در هر گوشه و كنار، آشنايى دارد و غربت جايى است كه انسان نه آشنايى دارد و نه دوست مهربانى و نه يار و مددكارى. امام مى‌فرمايد: شخص غنى هر جا برود به موجب غنايش پيوندهاى محبت را با اين و آن برقرار مى‌سازد و به سبب بذل و بخشش ياران و مددكارانى پيدا مى‌كند؛ ولى شخص فقير حتى در وطن خويش دوستان و بستگان را از دست مى‌دهد و گاه به صورت موجودى فراموش شده در مى‌آيد.

البته باید به این نکته توجه کرد که اگر در بعضى از روایات مدحى از فقر شده و پیغمبر اکرمﷺ آن را فخر خویش شمرده یا 🔹اشاره به فقر‌الى‌الله است که قرآن مجید بیان کرده: (یا أَیُّهَا النّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللّهِ وَاللّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمیدُ) یا 🔹اشاره به ساده زیستى و قناعت است که در ظاهر شباهت با فقر دارد.