‌#یه_کم_شعر_بخونیم نیم من رفته و نیم دگرم آمده است هرچه ترسیدم از آن، آن به سرم آمده است آن که با دست ردش خانه نشین کرد مرا حال با پای خودش پشت درم آمده است لب خشکیده ی دلدار بدهکار دلم به ملاقاتی چشمان ترم آمده است آه ای همسفر کهنه ی من می بینی چه بلایی به سر بال و پرم آمده است؟ گفتم این عشق مرا می‌شکند،یادت هست؟ هرچه ترسیدم از آن‌، آن به سرم آمده است "سیدتقی‌سیدی "

کل الحب للذین من فرط احسانهم لنا شعرنا ان الله یحبنا تمام عشق، تقدیم به کسانی که از شدت خوب بودنشان احساس کردیم خدا دوستمان دارد...

وقتی وجودِ خـدا باورت بشه ؛ خدا یه نقطه میزاره زیرِ باورت میشه یاورت. #خدا😍

و ما هر روز هزاران بار میمیریم و هیچکس نمیفهمد..

جان جان جانان علی...❤️:) #علی_جان #یکشنبه_های_علوی

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم #صباح_الخیر

به همه ی زبونای دنیا بهش بگو«مرسی برای بودنت♥️» -انگلیسی: Thanks for being -ایتالیایی: Grazie di essere -کره ای: 있어줘서 고마워 -اسپانیایی: Gracias por asistir -هندی: होने के लिए धन्यवाद -فرانسوی: Merci d'être -روسی: Благодарю вас за то -عربی: شكرا لكونك -ترکی: Varligin icin tesekkurler #بفرس_براش

#یه_کم_شعر_بخونیم بی تو این شهر برایم قفسی دلگیر است شعر هم بی تو به بغضی ابدی زنجیر است آنچنان می‌فشرد فاصله راه نفسم که اگر زود،اگر زود بیایی دیر است رفتنت نقطه‌ی بی پایان خوشی‌هایم‌بود دلم از هرچه و هرکس که بگویی سیر است سایه‌ای مانده ز من بی تو که در آینه هم طرح خاکستریش گنگ‌ترین تصویر است خواب دیدم که برایم غزلی می خواندی دوستم داری و این خوب‌ترین تعبیر است کاش می‌بودی و با چشم خودت می‌دیدی که چگونه نفسم با غم تو درگیر است تارهای نفسم را به زمان می‌بافم که تو شاید برسی حیف که بی تأثیر است "سوگل‌مشایخی"

نه هیچ انسانی دوست توست و نه هیچ انسانی دشمن توست هر انسان معلم توست...

و أنا العبدُ الضعیفُ عَملاً الجَسیمُ أمَلاً.. من آن بنده‌ی کم کارِ پر آرزویم!♥️🌿 [صحیفه‌سجادیه]

#یه_کم_شعر_بخونیم همه شب دست به دامان خدا تا سحرم كه خدا از تو خبر دارد و من بي خبرم رفتي و هيچ نگفتي كه چه در سر داري رفتي و هيچ نديدي كه چه آمد به سرم گرمي طبعم از آن است كه دل سوخته ام سرخي رويم از اين است كه خونين جگرم كار عشق است نماز من اگر كامل نيست آخر آنگاه كه در ياد توام در سفرم اي که در آینه هرروز به خود می نگری من از آيينه به ديدار تو شايسته ترم عهد بستم كه تحمل كنم اين دوري را عهد بستم ولي از عهد خودم ميگذرم مثل ابری شده‌ام دربه‌درِ شهر به شهر وای از آن دم که به شیراز بیفتد گذرم "میلادعرفان‌پور"