🔰نگرش نادرست به تبلیغ (تبلیغ به‌عنوان یک امر ذوقی و معنوی) ✨استاد علیرضا پناهیان: 🔸اولین مشکل حوزه در زمینه تبلیغ این است که تبلیغ را تنها یک امر ذوقی و معنوی می‌دانند و آن را به دانش و تخصص علمی مرتبط نمی‌دانند. 🔸این نگرش باعث شده که تبلیغ در حوزه علمیه درجه یک به شمار نیاید و بسیاری بر این باورند که تبلیغ به ذوق و نَفَس معنوی مبلّغ بستگی دارد، درحالی‌که تبلیغ واقعاً نیازمند دانش‌های تخصصی است که غالباً در حوزه تحصیل نمی‌شود و مورد تحقیق و پژوهش کافی قرار نمی‌گیرد. 🔸قرآن کریم به‌عنوان منبع اصلی تبلیغ، در زمینه تبلیغ به‌اندازه کافی مورد بررسی و تدبیر عالمانه قرار نگرفته است و ما در زمینه فقه تبلیغ در حوزه بسیار ضعیف هستیم. گاهی اوقات برخی اظهارات نادرست و بی‌پایه به منبر منتقل می‌شود که علمی نیست و به درد منبر می‌خورد، درحالی‌که در عصر حاضر با مخاطبان هوشمند جامعه، باید عالمانه‌ترین سخنان در منبر بیان شود و مطالعات و تحقیقات لازم برای تهیه یک بحث منبری باید بیشتر از آنچه در امور درسی حوزه نیاز است، انجام شود. 🔸حضرت امام (ره) فرموده‌اند که یک فقیه لزوماً اسلام‌شناس نیست، اما یک مبلّغ باید اسلام‌شناس باشد و این نیازمند آگاهی از عموم آیات و روایات و تاریخ اسلام است. اگر مبلّغ بخواهد زبان‌شناس نیز باشد، باید اطلاعات تاریخی معاصر و علوم‌انسانی را نیز افزایش دهد تا بتواند با مردم به‌درستی صحبت کند و بر افکار و اطلاعات مردم تسلط پیدا کند. 🔸بنابراین، مبلّغ باید دامنه وسیعی از دانش‌ها را در اختیار داشته باشد، درحالی‌که یک فقیه که به تحصیل و تدریس در موضوعات رایج فقهی می‌پردازد، به دایره مطالعاتی کمتری نیاز دارد. مبلّغ باید علاوه بر مطالعه، اهل تفکر، تحلیل و بصیرت نیز باشد تا بتواند از اطلاعات به‌دست‌آمده جمع‌بندی‌های مؤثری ارائه دهد. بدون تدبر و تفکر در آیات قرآن، حتی با داشتن اطلاعات زیاد، مبلّغ نمی‌تواند به‌خوبی ایفای نقش کند. #تبلیغ_نیازمند_دانش #دانش_تبلیغ_دین 📮دارالحکمه، مرکز توسعه گفتمان تبلیغ 📱ایتا|‌تلگرام|بله|اینستاگرام|‌آپارات |سایت