eitaa logo
*حیات القلـوب*
1.3هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
255 ویدیو
2 فایل
🌿برای همه می نویسم،که یک نفر بخواند... _طلبه و معلم ۱۴۱۶ه.ق نوشته هایی که هرجمله اش را حکایت های دل قلم می‌زند. ارتباط بامن: @abdozahraszs313 سایر کانال ها: @hayatolgholooob_pm @halavat222 @nazeer لینک https://eitaa.com/joinchat/3331522760C803021aca5
مشاهده در ایتا
دانلود
چه کسی گفته است جامانده ایم؟! ما مانده ایم تا غم هجرانت مارا بزرگترکند،رشد دهد... ما مانده ایم تا دوست داشتنت را بلند تر فریاد بزنیم...
کربلا،ندای قلبِ بیدار است. کربلا،شوقی خاموش‌نشدنی است،که نامش «حسین»علیه السلام است‌.اینجا،خاک و مکان، تنها مرکبِ عاشقی نیست؛دل باید از خویش عبور کند تا به افقِ بین‌الحرمین برسد‌.
آنان که نرفته اند،دلشان بارها میان هرقدم زائران خاک شد،ولی گاهی نرفتن، نشانه‌ی انتخاب و توجه است، شاید خواستی تا بمانیم و بیدار تر شویم...
و آنان‌که رفتند، فقط زائر نبودند، پیک‌هایی بودند از دشتِ کربلا به کوچه‌های خواب‌زده‌ی ما. قدمی برداشتند، تا ما برخیزیم؛ لبیکی گفتند، تا ما بفهمیم هنوز دعوت باقیست،و هنوز می‌توان در مکتب عشق، شاگردی کرد.
بین‌الحرمین، تنها قطعه‌ای در زمین نیست؛سرزمینی آسمانی است که فاصله‌اش را نه با کیلومتر،بلکه با اشتیاق باید سنجید.آنجا وطن است،برای هر دلی که آواره‌ی دنیا شده و مطرود مانده است.
. زائر حقیقی،آن است که از «خود» گذشته باشد و دلش را در محبت حسین علیه السلام ذوب کرده باشد. او پس از زیارت،آدمی می‌شود که قلبش شفاگرفته و راهی مسیر حق شده است.او کسی است که با نگاه مهربانانه ی حسین علیه السلام دوباره متولد شده است.
بعد گذشتن از مرز به محض وارد شدن فریاد زد«نجف،کربلا،صلواتی» سوار ماشین های صلواتی شدیم،خیلی راحت تر از دفعه های قبل که با ون رفته بودیم گذشت... به نجف که رسیدیم اواخر شب بود، به خانه ای دعوت شدیم... صاحب خانه دکترای زبان فرانسه داشت وفرانسه درس خونده بود‌. استاد دانشگاه بود و بسیار خوش اخلاق... چقدر خوب که از بین مقام و منزلت های دنیا مقام بزرگ خادم الحسین علیه السلام رو انتخاب کرده بود... باهمون خاک های لباسمون مارو به مهمون خونه شون دعوت کردند... جایی که نو بودن وسایل تو اولین نگاه قشنگ به چشم میخورد... از شستن لباس هاتا پذیرایی ها با اخلاق خوش برای ما همش شرمندگی بود... این خادمان اونقدر عاشق امام حسین شدند که محبِ امام حسین علیه السلام رو اینطور اکرام میکنند... به تمام معنا« سلم لمن سالمکم» بود... از دیشب به این فکر کردم که محبتم به امام حسین علیه السلام تا چقدر منو پای عمل میاره،تا چقدر می‌تونه باعث شه از خودم بگذرم... تاچقدر می‌تونه باعث بشه زندگیم و برنامه های زندگیم رو بر مدار عشق به امام حسین بچینم؟! و چقدر من کم عاشق امام حسینم...
و خطاب به همه ی خادمان حسینی : «أنتم فراشاتُ العشقِ، ما عرفَت قلوبُكم سبيلاً إلا إلى الحسين،تطوفونَ حولَ نوره كما تطوفُ الأرواحُ حولَ معشوقِها،تأتونَه شوقًا، وتذوبونَ عنده حبًّا، وتحيَونَ به ولاءً لا يَفنى» شما پروانه‌های عشقید، دل‌هایتان راهی جز به‌سوی حسین نمی‌شناسد،گرد نور او می‌گردید، چنان‌که روحْ گرد معشوقش می‌گردد،با شوق به‌سوی او می‌آیید، در عشقش ذوب می‌شوید، و با ولایی زنده‌اید که هرگز نمی‌میرد.
من تورو دوست دارم؛ ازچشام معلومه...
در این دنیا هرکَس به چیزی دچار است... من؛به عشق تو...
فکر کنیم به اینکه؛ اگه همون آدمی باشیم که رفت کربلا و برگشت و تغییری/پیشرفتی/اصلاحی نکرد، چه فایده از این سفرِ عزیز؟