#حضرت_عبدالعظیم_حسنی_ع
شامل حالم شد امشب دعوتِ عبدالعظیم(ع)
یک سلام ِ بی ریا بر ساحتِ عبدالعظیم(ع)
در حریمش مهربانی و کرَم حس میشود
از حسن(ع) نشأت گرفته رأفتِ عبدالعظیم(ع)
پهن کرده سفره اش را در شبستان حرم
سائلان را جمع کرده رحمتِ عبدالعظیم(ع)
پیشوند نام او «شاه» است و از روز ازل
هست نام مستعارم «رعیتِ» عبدالعظیم(ع)
مشکلاتم حل شد و تا به ابد شرمنده ام
از محبت کردنِ بی منّت عبدالعظیم(ع)
بازسازی میشود، آباد خواهد شد بقیع
میشود آخر اجابت حاجتِ عبدالعظیم(ع)
مورد تأیید مولانا امام ِ هادی(ع) است
هر که شد بانی برای هیئتِ عبدالعظیم(ع)
بر ضریحش می نشانم بوسه و دل میبرم-
-از حسین بن علی(ع) از برکت عبدالعظیم(ع)
«بر مشامم میرسد هر لحظه بوی کربلا»
زائرم کن سیدي یاحضرتِ عبدالعظیم(ع)!
شاعر: #مرضیه_عاطفی
#حضرت_عبدالعظیم_حسنی_ع
امامزادهی ری مُلک واجب التعظیم
سلام قبلهی شهرم، سلام عبدالعظیم
سلامِ ما به حسینیترین حسینیه
سلام بر حرمت اولین حسینیه
به کوریِ همهی ابنسعدها دیدیم
نصیبِ آل حسن شد تمامِ گندمِ ری
از آن زمان که رسیدی به کشور زهرا
خوشا به مردم ایران خوشا به مردم ری
من از کنار ضریحت به کربلا رفتم
که بوی سیب حسین است با تبسم ری
هوای مسلمیه داری و به یادم هست
صدای گریه کنان در شبِ تلاطم ری
نوشتهاند که از روزگار غم دیدی
روایت است شما هم هزار غم دیدی
روایت است به نَقلی که نالهها کردی
حسین گفتی و رِی را تو کربلا کربلا کردی
غریبِ شهر پُر از غربتِ مدینه شدی
روایت است که مسمومِ زهرِ کینه شدی
تو زهر خوردی و آتش به سینهات انداخت
به خاکِ رِی نه به خاکِ مدینهات انداخت
شبیهِ جدِّ خودت شعلهور شدی آقا
غریب بودی و خونینجگر شدی آقا
شبیهِ جدِّ خودت نه که او شبیه نداشت
تو داشتی و شبیهت حسن ضریح نداشت
ضریح داری و پیرِ کرم ندارد آه
هنوز جد غریبت حرم ندارد آه
نوشتهاند مقاتل که سینه چاک شدی
تو زنده بودی و ای وای زیر خاک شدی
نصیب روضهی تو روضههای دیرین شد
تو زنده بودی و دیدی که سینه سنگین شد
برای یاری تو هیچکس نمیآید
مکن دوباره تقلا، نفس نمیآید
دوباره رو به حسینت سلام کردی وای
تو دست و پا نزدی و تمام کردی وای
*در برخی از مقاتل آمده حضرت با جور و ظلم ؛ سرانجام زنده به گور و شهید میشوند.
✍ #حسن_لطفی
#حضرت_عبدالعظیم_حسنی_ع
از بس که چون آبا و اجدادت کریمی
در کشورم معروف به عبدالعظیمی
تهران کنار تو صفایی تازه دارد
شکرخدا که در دل ایران مقیمی
سخت است داغ دوری اما بازهم شکر
چون کربلای مردم ما از قدیمی
شبهای جمعه با دم؛ یاربِّ یارب
در حال خوب زائران خود سهیمی
حال و هوای شهر بهتر میشود تا
از جانب کوی تو میآید نسیمی
ای صحنهای مرقدت علامهپرور
غار حرا هستی تو یا طور کلیمی؟
گاهی برایت شکوه میآریم، چون که
با هر دل غمدیدهای هستی صمیمی
هرچند جد اطهر تو بیحرم ماند
اما خداراشکر تو صاحب حریمی
✍ #مجتبی_خرسندی
#حضرت_عبدالعظیم_حسنی_ع
ما زائران صحن تو هستیم از قدیم
همسایگان شهر تو، یا سیدالکریم
مِهرت به جان مردم این مُلک، جا گرفت
با تو رواست، وادی ری را طلا گرفت
خواندی حدیث یار و روایات دلبری
با توست، نور موسوی و عطر عسکری
ای با جواد، همسخن! از جود او بخوان
با تشنگان نور، از آن ماهرو بخوان
ای باب علم، آن دل بابالجوادیات
با ما بگو از آنچه شنیدی ز هادیات
از دست او، تو جام کرامت گرفتهای
در معرفت، نشان ولایت گرفتهای
علمت، عظیم بوده و عشقت عظیمتر
سادات با کرم، حسنیها کریمتر
در بخشش و عطا، حسنیها سرآمدند
آیینهی کرامت آل محمدند
نامت گره به نام حسن خورده پس تمام
حاجت رواست، زائر این صحن، والسلام
گفتم حسن، هوای دلم دلبرانه شد
احساس شعر من، چقدَر مادرانه شد
ای زادهی مدینه! بخوان از هوای یاس
از کوچههای غمزده، از قبر ناشناس
باران اشک، کنج ضریحت چه دیدنی ست
در این حریم، روضه، دوچندان شنیدنی ست
عمری علم به دوش، شدی ناصر حسین
باید که زائر تو، شود زائر حسین
تهران بدون قلبهات آرامشی نداشت
«این شهر، بی وجود شما ارزشی نداشت» (۱)
گشتی طبیب، تا غم دل را دوا کنیم
تا خاک را به یک نظرت کیمیا کنیم
در این حریم، جَلد تو شد، یاکریم ما
بر ما بتاب، حضرت عبدالعظیم ما
شاها! محبتت به گدایان رسیده است
بگشای باز سفره، که مهمان رسیده است
همسایهات شدیم و چه زیباست سرنوشت
روزی که همنشین تو باشیم در بهشت
ءءءءءءءءءءءءءءءءءءءءءءءء
۱. تضمینی از غزل شاعر گرامی #امیرحسین_محمودپور
✍ #قاسم_صرافان