🌸ابونواس اهوازی و امام رضا ع 🎙‌شعری از ابونُواس اهوازی درباره امام رضا علیه السلام برای شما بخوانم. نام اصلی این شاعر پر آوازه؛ حسن بن هانی حَکَمی است. گفته شده پدرش دمشقی و مادرش اهوازی بود و خودش هم در اهواز به دنیا آمده و در بصره رشد کرده و در بغداد مدفون است. #ابونواس از بزرگترین شعرای کلاسیک عربی است. البته عمده سروده های او تغزّل و شعر عاشقانه است در وصف خد و خال و خمر و... خلاصه اینکه شاعر آئینی سرا و مذهبی نیست. حیات او همدوره حیات امام رضا علیه السلام بوده و ظاهرا از او خواسته شده که در مدح امام شعری بگوید. در قالب ابیاتی اینطور نقل می کند که به من گفته شد که تو شاعر یکه تازی هستی و در و گوهر از شعرت می ریزد... 《فعلی م تَرکتَ مَدحَ ابن‏موسی‏ و الخصال التی تجمعن فیه‏》 چرا مدح و ستایش علی بن موسی را ترک کرده ای!؟ چرا خصلت های خوبی که در او جمع شده اند را بیان نمی کنی!؟ 《قلتُ لا استطیعُ مدحَ امام‏ کان جبریل خادماً لأبیه‏》 ابو نواس می گوید من به آنها پاسخ دادم من توان ستایش امامی را ندارم که جبرئیل امین خادمِ پدر او بوده است. با ادب جواب می دهد و با معرفت. گرچه عذر آورده برای مدح نکردن اما بالاترین مدح را گفته. شعری با همین مضمون از #شیخ_بهایی هم منقول است که اگر این شعر فارسی را پس از شنیدن شعر ابونواس سروده باشد هزار آفرین بر شیخ بهایی و اگر آن را نشنیده و سروده دو هزار آفرین. ظاهرا به همراه شاه عباس صفوی مشرّف بوده است در حرم حضرت رضا ع. یک شب شیخ می بیند که شاه عباس با لباس خدمتکاری مشغول کار است. دارد با قیچی، نوکِ این فیتیله چراغها را میچیند و کوتاه می‌کند. شیخ بهایی بداهه این شعر را خطاب به او سرود که: 《 پیوسته بود ملایک علیّین پروانه‌ی شمعِ روضه ی خُلد برین مِقراض به احتیاط زَن ای خادم! ترسم بِبُری شَهپَر جِبریل امین 》 مقراض یعنی قیچی. میگوید ای خادم وقتی میخواهی این فیتیله ها را کوتاه کنی و بچینی، آرام قیچی بزن چون جبرئیل امین در این حرم، حضور دارد و ممکن است شهپر جبرئیل را ناخواسته بِبُری! یعنی ای خادم تو با چشم سر فقط فیتیله را می بینی و شمع را اما اگر با چشم دل نگاه کنی پر فرشتگان را می بینی، پس مراقب باش، بی هوا قیچی نزن مبادا پر جبرئیل را ببری. 📌سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری به مناسبت ولادت #امام_رضا خرداد ۱۴۰۲ http://eitaa.com/Heydari_org