🔸اصلِ عدالت، اصلی سایه گستر بر تمام قوا اعم از مقننه، مجریه و قضائیه است. 🎙برخی تفاسیر آیه ۲۵ سوره حدید را به قوه مقننه و مجریه و قضائیه تفسیر کرده اند و گفته اند؛ «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ» مربوط به قوه مقننه است و البته نمی دانم چطور این برداشت را کرده اند!؟ و نیز گفته اند « وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ» مربوط به قوه قضائیه است و حواسشان هم نیست که فاعل اقامه قسط، ناس است. و گفته اند: « وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ...» قوه مجریه است. من بر خلاف این مفسران که نهایتاً اقامه قسط و عدالت گستریِ مذکور در آیه را مربوط به قوه قضائیه می دانند این قسط و عدالت را منحصر در قوه قضائیه نمی بینم. #عدالت و قسط چیزی است که باید توسط «ناس» گسترش پیدا کند و ناس اعم است از: مردم عادی، عالمان، مجریان، قانونگذاران، قاضیان. و عدالت باید در تمام شئون اعم از برنامه ریزی، تقنین، اجرا، آئین نامه، تعلیم و تربیت و... دیده شود. گسترش عدالت، فلسفه وجودی و هدف حکومت دینی است. عدالت، اصلی است سایه گستر بر تمام قوا اعم از مقننه، مجریه و قضائیه... . 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری در میزگرد انتقادی با موضوع نقش مراکز علمی در بسط عدالت در جامعه، ۱۴۰۰/۰۹/۲۷ در دانشگاه پیام نور خوزستان http://eitaa.com/Heydari_org

🔹کم کاری فقه در تبیین عدالت 🎙ما در فقه، #عدالت را به مثابه یک قاعده فقهی تعریف نکرده ایم. کت و شلوار یک قاعده بر قامت او نپوشانده ایم. در کسوت یک قاعده، یک اصل عام و شامل، که در همه ابواب فقه جاری و ساری باشد به آن نپرداخته ایم. در حالی که به نظر می رسد فقیه باید از عدالت به سان یک قاعده و اصل بهره ببرد به گونه ای که در همه ابواب فقه جاری و ساری باشد. فقها عدالت را در بخش فردی دیده اند اما در بخش اجتماعی ندیده اند. عدالت به عنوان صفت امام جماعت در کتاب الصلاة دیده شده و به عنوان وصف بینه و شهود در کتاب القضاء. اما در بخش اجتماعی بحث از عدالت در فقه کم رمق است تا چه رسد به بخش حکومتی. و شاید این به دلیل انزوای فقه از عرصه های اجتماعی و حاکم نبودن فقها بوده باشد. لذا کتبی که در موضوع القواعد الفقهیه تالیف شده اند حتی مجموعه هفت جلدی مرحوم بجنوردی از این قاعده خالی است بله از عدل و انصاف سخن گفته اند اما آن غیر از آن قاعده عدالت است که مقصود ماست. ما باید عدالت را ماهیت شناسی کنیم. تبیینِ چیستیِ عدالت، مهم است. مفهوم عدالت درهم تنیده با مفهوم حق است و موطن و خاستگاه حق، استعداد و ظرفیت است حق طبیعی، حق اعتباری هر کدام بحثی دارد. در کتب فقهی آنجا که از عدالت بحثی به میان می آید معمولا آن را تعریف نمی کنند و با بیان مصداق معرفی می شود. 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری در میزگرد انتقادی با موضوع نقش مراکز علمی در بسط عدالت در جامعه، ۱۴۰۰/۰۹/۲۷ در دانشگاه پیام نور خوزستان http://eitaa.com/Heydari_org

🔰حُسنِ عدل و قُبحِ ظلم باید در فقه امتداد پیدا کند 🎙ما شیعیان معتقد به حُسن و قُبحِ ذاتیِ افعال هستیم و عقل را در درک حُسن و قُبح افعال، مستقل میدانیم یعنی معتقدیم افعال، قطع نظر از حکم شارع، دارای حُسن و قُبح ذاتی اند و عقل فی الجمله می تواند مستقل از بیان شارع، این حُسن و قُبح را تشخیص دهد البته از اهل سنت، معتزله هم با ما مشترک هستند بخلاف اشاعره که منکِر حُسن و قُبحِ ذاتیِ افعال هستند مطلقاً یعنی آن را مطلقاً مرهون بیان شارع می دانند. و جالب است که وقتی هم میخواهیم مثال بزنیم برای عقلی بودن و ذاتی بودنِ حُسن و قُبحِ افعال؛ به « حُسنِ عدل » و « قُبحِ ظلم » اشاره میکنیم چون این دو را بدیهی ترین می دانیم. به نصوص هم که می رسیم میگوییم آیات و روایاتی که به عدل و احسان و تقوی و سایر امور اینچنینی دستور داده اند؛ « إنّ اللهَ یَأمُرُ بِالعَدلِ و الإحسان » «إعدِلوا هو أقرب للتّقوی» ارشاد اند به حکم عقل. و چیزی بیشتر از این نیستند. حالا سؤال این است که؛ آیا این عقلی که میفهمد و مستقلاً درک میکند حُسن و قُبح را، در فقه چه نقشی ایفا میکند؟ به بیان دیگر؛ آیا در استنباط های فقهی چه فرقی بین ما که قائل به حُسن و قُبح ذاتیِ عقلی هستیم با آن کسانی که قائل نیستند وجود دارد؟ آیا از این ناحیه تفاوت جدی بین فقه امامیه و اشعری به وجود می آید؟ یا تفاوت در همان بحث نظری باقی می ماند و امتداد در فقه پیدا نمی کند؟ ظاهرا پاسخ دومی است! تا آنجا که دیده ایم در اکثر کتب فقهی (جز مواردی)، امتدادی برای این بحث مشهود نیست و لذا هفت جلد کتاب قواعد الفقهیه مینویسیم اما اسمی از قاعده فقهی #عدالت در آن نیست. 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری در میزگرد انتقادی با موضوع نقش مراکز علمی در بسط عدالت در جامعه، ۱۴۰۰/۰۹/۲۷ در دانشگاه پیام نور خوزستان http://eitaa.com/Heydari_org

🔸آیا ما در بسط عدالت موفق بوده ایم!؟ 🎙...ممکن است جوانها بپرسند با وجود ضعف ها، اختلاس ها، فاصله طبقاتی، فقر و محرومیت و کاهش قدرت خرید چگونه از انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی دفاع می کنید؟ در جواب باید گفت؛ واقعیت های موجود و وضع فعلی به هیچ وجه رضایت بخش نیست هرچند کارهای خوبی شده است. بدتر از فقر و محرومیت، وجود #تبعیض یا احساس تبعیض است. اینکه مردم ببینند عده ای ویژه خواهی و ویژه خواری می کنند یا برخی مسئولان شعارهایشان با زیست فرزندان و خانواده شان همخوانی ندارد اینها بیشتر آزار دهنده است و تولید نارضایتی و خشم می کند و مقبولیت اجتماعی نظام را با خطر جدی مواجه می کند هرچند تعداد این موارد اندک باشد. اما اگر با انصاف و اشراف بنگریم نسبت به پیش از انقلاب کارهای زیادی شده است هرچند هنوز راه نرفته بسیار داریم. وضعیت موجود تا وضعیت مطلوب فاصله دارد، فاصله‌ی زیادی هم دارد و باید تلاش مضاعف کرد. تلاشهای خوب زیادی در این چهل و چند سال برای بسط #عدالت صورت گرفته اما روشها دقیق و اصیل و ناب و اسلامی نبوده. این یک واقعیت است. وجود ناعدالتی ها یک واقعیت است تلاش‌ها برای بسط عدالت هم واقعیت است. تحقق عدالت نسبت به قبل از انقلاب واقعیت است راضی کننده نبودنِ وضعِ فعلی هم یک واقعیت است. لذا باید به فکر افتاد و با هم اندیشی و هم افزایی و البته پس از آن شجاعت و قاطعیت اقدامات اصلاحی را انجام داد. ‌📌بخشی از سخنان حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری در جمع نیروهای ستاد فرماندهی انتظامی کلانشهر اهواز ۱۴۰۱/۱۱/۱۹ @Heydari_org

💠‌عدالت در اندیشه فقهی امام خمینی ... وقتی نگاه میکنیم در اندیشه برخی فقهای نو اندیش مثل امام راحل والامقام بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی می بینیم امام طور دیگری به قضیه نگاه میکند. در کتاب البیع حدیثی وجود دارد که مختصر عرض میکنم. یک روایتی داریم به صحیحه ابی ولاد معروف است. یک بنده خدایی است که مرکبی را اجاره میکند تا با این مرکب در جستجوی فردی به نقطه الف برود و برگردد. وقتی میرسد به الف متوجه میشود که آن فرد آنجا نیست لذا به نقطه ب میرود و از آنجا به نقطه ج ... بالاخره فرد را پیدا میکند. وقتی برمیگردد به شهر خودش، مراجعه می کند به مالک مرکب، ولی مالک مرکب پول بیشتری از آنچه در قرارداد اجاره توافق شده بود ( اُجرة المسمّی) مطالبه می کند. حکمیت به ابوحنیفه می رسد او اینطور قضاوت میکند که اجاره این مرکب تا نقطه الف بوده ولی بعد از الف بدون اذن مالک مرکب را به ب بردی لذا تصرف شما عدوانی بوده و معصيت كردی و ضامن مرکب شده ای ولی حالا که برگرداندی چیز بیشتری بر گردن تو نیست. ... پرونده رسید به امام صادق ع. امام ع فرمود اگر آسمان بگیرد. آسمان فروریزد ( تعبیری شبیه این) از اینجور حکم کردن، جا دارد. شما تا نقطه الف باید《 اُجرة المسمّى》 را بپردازی و برای رفتن به نقطه ب و ج و برگشتن 《 اُجرة المثل》گردن شماست. امام صادق (علیه السلام) به همین مقدار اکتفا می کند اما امام راحل (اعلی الله مقامه ) می فرماید؛ می دانید چرا امام صادق ع چنین فرمایشی می کند!؟ این بخاطر قاعده #عدالت و انصاف است. و امام راحل متاسفانه به همین مقدار اندک اکتفاء می کنند و رد می شود و ما عبارات بعضی از فقهای دیگر را که می بینیم همین مقدار هم به قاعده عدالت و انصاف در آنجا نمی پردازند و از کنار این مساله رد می شوند... 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری در میزگرد انتقادی با موضوع نقش مراکز علمی در بسط عدالت در جامعه، ۱۴۰۰/۰۹/۲۷ در دانشگاه پیام نور خوزستان @Heydari_org

🔴 نقش مراکز علمی در بسط عدالت محورهای سخنان حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری در میزگرد انتقادی با موضوع نقش مراکز علمی در بسط #عدالت در جامعه، مورخ ۱۴۰۰/۰۹/۲۷ در دانشگاه پیام نور خوزستان را از لینک های زیر بخوانید؛ 🔸اصلِ عدالت، اصلی سایه گستر بر تمام قوا اعم از مقننه، مجریه و قضائیه است https://eitaa.com/Heydari_org/678 ‌ 🔹کم کاری فقه در تبیین عدالت https://eitaa.com/Heydari_org/682 ‌🔰حُسنِ عدل و قُبحِ ظلم باید در فقه امتداد پیدا کند https://eitaa.com/Heydari_org/687 ‌💠عدالت در اندیشه فقهی امام خمینی https://eitaa.com/Heydari_org/788

🔹نگرانی پیامبر اسلام در آخرین ساعات: 🎙 در آخرین ساعات زندگانی رسول خدا، دختر گرامی اش، فاطمه در کنار بستر پدر نشسته و این ابیات را می خواند: 《 و أبیض یُستسقی الغمام بوجهه/ ثمالُ الیتامی عصمةٌ للأراملِ یلوذ به الهلّاکُ من آلِ هاشمٍ /  فهم عنده فی نعمةٍ و فواضلِ و میزان عدلٍ لا یخیس شعیرةً / و وزان صدقٍ وزنُه غیرُ هائلِ 》 این #قصیده_لامیه را ابوطالب ع در توصیف و بیان مناقب پیامبر ص سروده است. یعنی: « آقای سپیدرویی که به‌ احترام سیمای نورانی اش از ابرها، طلب باران می شود، بزرگواری که دست نوازش بر سر یتیمان بود و سایه سار بیوه زنان و ضعیفان، مستمندان هاشمی‌ به پناه او می شتابند و نزد او در سایه رحمت و نعمت به سر می برند به ترازویی دادگرانه می ماند که به اندازه یک جو نیز کم نمی گذارد و به افزار سنجشی راستگو که سنجیدن او سهمگین نیست.» این شعر اشاره دارد به واقعه خشکسالی مکه که #ابوطالب در کنار دیوار کعبه، خدا را به واسطه برادرزاده خردسالش خواند و طلب باران کرد و مردم از باران رحمت الهی سیراب شدند. اشاره دارد به اینکه پیامبر ملجأ و پناه ضعیفان و مستضعفان بود، روحیه #عدالت و دادگستر بودن او را اشاره دارد...》 وقتی فاطمه سلام الله علیها با دلی محزون و چشمانی اشکبار این ابیات را خواند پیامبر ص چشمان خود را باز کرد و با مهربانی دخترش را به خواندن این آیه دعوت کرد:《وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ》 پیداست پیامبر نگران است. نگران اینکه مبادا امت پس از #رحلت_رسول ارزش‌های اسلامی را فراموش کنند و به ارزش‌های دوران جاهلی برگردند! خیرخواه امت است. ‌🔻بخشی از سخنان حجت الاسلام و المسلمین استاد رضا حیدری / اهواز شهریور ۱۴۰۲ - مسجد حضرت رسول ص @Heydari_org

‌🔊 بشنوید القواعد الفقهية 💠 قاعده 《احسان》۲- پایانی حجت الاسلام و المسلمین استاد رضا حیدری 🔻محورهای بحث: ادامه ۲) بررسی دلالت آیات بر قاعده مروری بر کیفیت استدلال به آیه ۹۱ سوره توبه ۲- ب) نقد بر استدلال به آیه ۹۱ سوره توبه * آیه مربوط به جنگ تبوک است و ارتباطی به بحث ما ندارد - رد اشکال -- تحلیل و بررسی دلالت آیه بر محل بحث و رد دلالت آیه * مفاد آیه نفی عموم است نه عموم نفی - رد اشکال برخی بحثهای تکمیلی در استدلال به آیه ۲- ج) استدلال به آیه ۶۰ سوره الرحمن - تحلیل و بررسی ۳- استدلال به حکم عقل -نقد و بررسی *قاعده احسان در قانون مدنی و قانون مجازات اسلامی *بحثی درباره قاعده #عدالت *بحثی درباره اینکه محسن چه کسی است؟ ۴- استدلال به اجماع - نقد و بررسی *بحث پایانی در رد دلالت آیه ۹۱ سوره توبه به قرینه مقابله با آیه ۹۳ جلسه سی و یکم از دوره جدید / تاریخ ۱۴۰۲/۰۲/۲۳ سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ #القواعدالفقهية #قواعد @Heydari_org

🔹نگرانی پیامبر اسلام در آخرین ساعات: 🎙 در آخرین ساعات زندگانی رسول خدا، دختر گرامی اش، فاطمه در کنار بستر پدر نشسته و این ابیات را می خواند: 《 و أبیض یُستسقی الغمام بوجهه/ ثمالُ الیتامی عصمةٌ للأراملِ یلوذ به الهلّاکُ من آلِ هاشمٍ /  فهم عنده فی نعمةٍ و فواضلِ و میزان عدلٍ لا یخیس شعیرةً / و وزان صدقٍ وزنُه غیرُ هائلِ 》 این #قصیده_لامیه را ابوطالب ع در توصیف و بیان مناقب پیامبر ص سروده است. یعنی: « آقای سپیدرویی که به‌ احترام سیمای نورانی اش از ابرها، طلب باران می شود، بزرگواری که دست نوازش بر سر یتیمان بود و سایه سار بیوه زنان و ضعیفان، مستمندان هاشمی‌ به پناه او می شتابند و نزد او در سایه رحمت و نعمت به سر می برند به ترازویی دادگرانه می ماند که به اندازه یک جو نیز کم نمی گذارد و به افزار سنجشی راستگو که سنجیدن او سهمگین نیست.» این شعر اشاره دارد به واقعه خشکسالی مکه که #ابوطالب در کنار دیوار کعبه، خدا را به واسطه برادرزاده خردسالش خواند و طلب باران کرد و مردم از باران رحمت الهی سیراب شدند. اشاره دارد به اینکه پیامبر ملجأ و پناه ضعیفان و مستضعفان بود، روحیه #عدالت و دادگستر بودن او را اشاره دارد... وقتی فاطمه سلام الله علیها با دلی محزون و چشمانی اشکبار این ابیات را خواند پیامبر ص چشمان خود را باز کرد و با مهربانی دخترش را به خواندن این آیه دعوت کرد:《وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ》 پیداست پیامبر نگران است. نگران اینکه مبادا امت پس از #رحلت_رسول ارزش‌های اسلامی را فراموش کنند و به ارزش‌های دوران جاهلی برگردند! خیرخواه امت است. ‌🔻از سخنان حجت الاسلام و المسلمین استاد رضا حیدری / اهواز شهریور ۱۴۰۲ - مسجد حضرت رسول ص @Heydari_org