📚حفاظت از محیط زیست بویژه #هوا در منابع اسلامی 🔰آیات زیادی در قرآن به #محیط_زیست، نمادها و مظاهر آن اشاره دارد و گاهی پژوهشگران عدد آن را به بیش از دویست رسانده اند هرچند همه آنها از آیات الأحکام نيستند یعنی در فرایند استنباط احکام فقهی مورد استفاده و استناد قرار نمیگیرند بلکه جنبه های الهیاتی، اخلاقی، عقیدتی دارند. در روایات و احادیث رسیده از معصومان علیهم السلام هم مواردی داریم که همه اینها موجب شده در کتابهای فقهی هرگونه آلوده کردن آب و هوا و تخریب محیط زیست « حرام شرعی» دانسته شود و اگر کسی اقوال فقها را در ابواب مختلف جستجو کند اجماع آنها را تحصیل خواهد کرد البته در کتب فقهی باب مستقلی وجود ندارد و این شاید ناشی از نگاه فردگرایانه ایشان به فقه بوده باشد که در دوره های عدم حاکمیت فقها رایج بوده است. تعدادی از قواعد و اصول فقهی هم داریم که در موارد مختلف حفاظت از محیط زیست، یک یا چند قاعده قابل اجراست؛ قاعده لاضرر، اختلال نظام، افساد فی الارض، اسراف، ضمان، اتلاف، مصلحت، عدالت و... . 📌بخشی از متن مصاحبه حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری با خوزنا درباره آلودگی هوا 🔍بیشتر بخوانید: http://www.khoozna.ir/view-131795-.html

🔴حکومت و مسئولیت آلودگی هوا هوا و فضا از ثروت های عمومى است و اختيار آن با حكومت و مديريت است. برخى فقيهان معاصر تصريح كرده اند كه هوا و فضا در شمار « انفال» است لذا نقش حاكميت، در حفظ آن جدى است و بايد براى فضا و هوا و همه‌ی آنچه #محيط_زيست ناميده ميشود برنامه ريزی كند و در برابر متجاوزان به طبيعت از حقوق مردم صيانت و حفاظت كند البته اين منافات با مسئوليت آحاد مردم ندارد كه بايد علاوه بر اينكه خودشان به آلودگی هوا دامن نزنند، متخلفان را نيز نهى از منكر كنند اما به هر حال اين قدرت هاى مديريتي هستند كه بايد مسئوليت امور را بپذيرند و مسئول، در فرهنگ دينی يعنی كسی كه در مقابل مردم و خدا پاسخگوست. 📌بخشی از سخنان حجت الاسلام و المسلمین رضا حیدری درباره آلودگی هوا در مصاحبه با خوزنا؛ ۱۴۰۰/۱۲/۰۲ 🔍بیشتر بخوانید: http://www.khoozna.ir/view-131795-.html