زندگی نامه 🤼
بنیانگذار جودو🥋
کانو جیگورو (به ژاپنی: 嘉納 治五郎، ۱۰ دسامبر ۱۸۶۰[note ۱] – ۴ مه ۱۹۳۸) مربی، ورزشکار و بنیانگذار هنر رزمی جودو بود که در سال ۱۸۸۲ میلادی با الهام گرفتن از جوجوتسو، جودو را ابداع کرد. جودو، همراه با جوجوتسو، یکی از اولین هنرهای رزمی ژاپنی بود که به رسمیت بینالمللی دست یافت و اولین هنر رزمی ژاپنی بود که به ورزش رسمی المپیک تبدیل شد.
کانو جیگورو
嘉納 治五郎
زادهٔ
۲۸ اکتبر ۱۸۶۰ (در تقویم قمری، سال اول منان)
استان هیوگو، ژاپن
درگذشت ۴ مهٔ ۱۹۳۸ (۷۷ سال)
اقیانوس آرام (روی کشتی هیکاوا مارو)
ملیت ژاپنی
محل تحصیل
دانشگاه توکیو
پیشه(ها)
جودو و جوجوتسو
شناختهشده
برای
ابداعکنندهٔ ورزش#جودو
نوآوریهای علوم پرورشی که به کانو نسبت داده میشوند شامل استفاده از کمربندهای سیاه و سفید و معرفی نظام رتبهبندی دان برای نشان دادن رتبه نسبی اعضای یک سبک هنر رزمی است. از شعارهای معروفی که به کانو نسبت داده میشود، میتوان به «بهرهوری حداکثری با حداقل تلاش» (به ژاپنی: 精力善用، seiryoku zen'yō) و «رفاه و منفعت متقابل» (به ژاپنی: 自他共栄، jita kyōei) اشاره کرد.
در زندگی حرفهای خود،#کانو مربی بود. سمتهای مهم او شامل خدمت به عنوان مدیر آموزش ابتدایی وزارت آموزش (به ژاپنی: 文部省، Monbushō) از سال ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۱ و به عنوان رئیس مدرسه عالی عادی توکیو از سال ۱۹۰۰ تا ۱۹۲۰ میباشد. او نقش کلیدی در گنجاندن جودو و کندو به برنامههای مدارس دولتی ژاپن در دهه ۱۹۱۰ داشت.
کانو همچنین پیشگام ورزشهای #بینالمللی بود. از دستاوردهای او میتوان به اولین عضو آسیایی کمیته بینالمللی المپیک اشاره کرد (او از سال ۱۹۰۹ تا ۱۹۳۸ در این سمت بود). او نماینده رسمی ژاپن در بیشتر بازیهای المپیک بین سالهای ۱۹۱۲ و ۱۹۳۶ بود و به عنوان سخنگوی برجسته ژاپن برای میزبانی بازیهای #المپیک ۱۹۴۰ خدمت کرد.
افتخارات و نشانهای رسمی او شامل نشان درجه یک شایستگی، نشان بزرگ خورشید تابان و درجه سوم امپراتوری بود. کانو در ۱۴ مه ۱۹۹۹ به عنوان اولین عضو تالار مشاهیر فدراسیون بینالمللی #جودو (IJF) معرفی شد.
#سالهای اولیه_دوران کودکی
کانو در کودکی (سمت راستی)
#جیگورو_کانو در شهر میکاگه، ژاپن (که اکنون بخشی از هیگاشینادا-کو، کوبه است) به دنیا آمد.. با این حال، پدر کانو، کانو جیروساکو (که نام اصلیاش مارشیبا جیروساکو بود) پسرخوانده بود عنوان کارمند ارشد در خط کشتیرانی کار میکرد. پدر کانو به شدت به قدرت آموزش و پرورش در دنیای مدرن باور داشت و برای جیگورو، پسر سوم خود، تحصیلات عالی فراهم کرد. معلمان اولیه او شامل دانشمندان نئوکنفوسیونیسم، یاماموتو چیکوون و آکیتا شوسستو بودند. مادر کانو زمانی که او نه ساله بود درگذشت و پس از آن، پدرش خانواده را به توکیو منتقل کرد. کانو جوان در مدارس خصوصی ثبت نام شد و معلم خصوصی زبان انگلیسی داشت. در سال ۱۸۷۴، برای بهبود مهارتهای زبان انگلیسی و آلمانی خود به مدرسه خصوصی ایکوئی که توسط اروپاییها اداره میشد، فرستاده شد.
در دوره نوجوانی، قد کانو ۱٫۵۷ متر (۵ فوت و ۲ اینچ) بود، اما وزن او تنها ۴۱ کیلوگرم (۹۰ پوند) بود. به دلیل جثه کوچک و طبیعت علمیاش، او در مدرسه ایکوئی بهطور مکرر مورد آزار و اذیت قرار میگرفت، تا حدی که دانشآموزان دیگر گاهی او را از ساختمان مدرسه بیرون میکشیدند و کتک میزدند. بنابراین، او آرزو داشت که قویتر شود تا بتواند از خود دفاع کند.روزی، نیکای بایسی، دوست خانوادگی که عضو گارد شوگون بود، اشاره کرد که جوجوتسو شکلی عالی از تمرینات فیزیکی است و به کانو چند تکنیک نشان داد که توسط آنها فرد کوچکتر میتواند بر حریف بزرگتر و قویتر غلبه کند. با دیدن پتانسیل دفاع شخصی در این هنر، کانو تصمیم گرفت که این هنر را بیاموزد، علیرغم اصرار نیکای که چنین تمریناتی قدیمی و خطرناک هستند.تا زمانی که کانو به آکادمی کایسی نقل مکان کرد، آزار و اذیتها کاهش یافته بود، اما علاقه او به جوجوتسو همچنان باقی بود. پدرش نیز او را از جوجوتسو منع میکرد، زیرا آزار و اذیتهایی که پسرش متحمل شده بود را نادیده میگرفت. اما پس از مشاهده علاقه عمیق کانو به این هنر، به او اجازه داد با این شرط که کانو برای تسلط بر آن تلاش کند، به تمرین بپردازد.
#بخش_اول
✍️ #مدیر
#ادامه_دارد
آموزش هنرهای رزمی
🔶 @Hnarrazmi 🔶
ارتباط با مدیر
@Mahdikard