🎙 قطعه صوتی | شرح معنای بعثت و لوازم اجتماعی آن 🔺 گزیده‌ای از جلسه‌ی پانزدهم سلسله مباحث #طرح_کلّی_اندیشه_اسلامی_در_قرآن. 🔹 «در پیغمبـری، دو تحـوّل و دگرگونـی هسـت؛ اول در وجود خود پیغمبر. بعثت، رستاخیز، انقلاب، تحول، اول باطـن خود نبـی به وجود می‌آید. اول او در درون و ذات خـود پیغمبـرعوض میشود، اول او از حال رکود و رخوت خارج میشود، بعد از آنی‌که در روح او، در باطـن او قیامتـی بـر پـا شـد، بعـد از آنی‌که رسـتاخیزی در درون ذات نبی و روان او به وجود آمد، بعد از آنی‌که همۀ مایه‌های بسیارِ ودیعه نهادۀ ازطرف خدا، در نبی بیدار شد، مثل سرچشمه‌ای سرشار که در هر لحظه‌ای میلیاردها جریان آب از او استخراج میشود و میریزد ـ که تا قبل از این لحظه، همۀ این آبها در باطن او مخفی یا پنهان بود ـ بعد از آنی‌که خلاصه خود نبیّ مسـلمان شـد، وقتی‌که خود او تحت تأثیر تحوّلِ وحی الهی قرار گرفت؛ 🔹 بعد همین سرچشـمه، همین تحول، همین شـور، همین انقلاب، همین رسـتاخیز، از این چشـمۀ ّفیّاض جوشـان، که روح نبی و باطن نبی‌ست، میریزد به اجتماع، منتقل میشود به متن جامعۀ بشـری. بعـد از آنیکـه در او تحول به وجود آمـد، در جامعه تحول به وجود می‌آیـد. بعـد از آنی‌که در باطن او رسـتاخیز عظیمی به پا شـد، رسـتاخیز عظیم‌تـری در متـن جامعـه برپـا میشـود. بعد از آنی‌کـه در دل او انقلاب به وجود آمد، به دسـت او، در جامعـه انقلاب به وجود می‌آید و بعثـت به معنـای واقعـی تحقق پیـدا میکند. پس میبینیـد که در نبوت هرچه که هست، شور و تحول و دگرگونی و بعث و انبعاث است.» @qom_khamenei_ir