#سوالات_مداحی‼️ #سوال_دو ❓آیا گریه و عزاداری باعث شیوع غم در جامعه نمی‌شود؟ #پاسخ 👇👇 جدای از آنکه اشک، شامل آنزیمی به نام لیزوزیم بوده که به پاکسازی چشم کمک می‌کند، شامل اندورفین یعنی یکی از تسکین دهنده‌های طبیعی بدن نیز هست. همچنین اشک، باعث دفع بعضی از سم‌های استرس‌زا می‌شود. به همین دلیل است که تمامی افراد بعد از گریه احساس بهتری پیدا می‌کنند. اما این فقط بعد زیستی آن است، از بعد روانی ما دو شکل گریه داریم؛ گریه‌های منفی که از سر ضعف و بیچارگی است. گریه های مثبت که دلیلش زنده بودن وجدان آدمی است. مثل گریه‌ی ترحم بر دیگری، مثل گریه حسرت برای عقب ماندن از آرمان‌ها و آرزوها. آری، گریه های منفی انسان را متوقف می‌کند، اما گریه های مثبت به رشد شخصیت انسان کمک کرده، وی را وادار می کند برای تغییر وضعیت موجود دست به کاری بزند. او را از لاک خویشتن برون آورده و به زندگیش معنا، هدف و آرمان می دهند. چیزی که امثال ویکتور فرانکل‌ها در معناگرایی، یا مکاتب جدید تحت عنوان روانشناسی مثبت نگرا سعی در اثبات آن دارند و بگویند انسان کامل، انسانی است که فراتر از خود را ببیند. لذا نه تنها این اشک‌ها غم افزا نیست بلکه بر اساس آخرین یافته های روانشناسی و البته نص صریح روایات، باعث فرح و تخلیه ی تنش های روحی است. باعث حرکت و گذشتن از خود است. خصوصا که این اشک با یک فضای معنوی و به منبع بی‌پایان هستی گره بخورد. لازم است در بعد گریه و عزاداری بر سومین امام مکتب شیعه بیشتر اندیشید و مطالعات عمیق تری داشت. مکتبی که تمام سعی اش بر توسعه ی عدالت و شکوفایی زندگی بشری بود و رهبر آن سخت ترین بلایا را در این راه به جان خرید. https://eitaa.com/joinchat/2677407797C6d10668b66 🔹کانال مادحین آل طه 👆