#حق_بر_تَشَفّی_خاطر ⚖️در مفهوم رسمی تئوری #مجازات، این استعاره نهفته است که مجرم به جامعه بدهکار است و اعتبار مجازات ناشی از «#رضایت_خاطر»ی است که در قربانی جرم (و شاید خانواده، دوستان، همسایگان و اطرافیان وی) ایجاد می‌کند که نمیتوان آن را به یک حس انتقام یا «#خشم_بحق» تنزل داد. 🪑تردیدی نیست، تألم خاطر مشروعی که در پی ترور و کشتار وسیع #انسانیت و #دین و #رهبران و #فرماندهان_نظامی در طی روزها و سال گذشته رخ داده، زمانی تسکین می‌یابد که عاملان ایجاد آن دستگیر و در محضر عدالت حاضر شوند. بنابراین معنای حق بر «تشفی خاطر» آن است که مجازات متقابل و پاسخ عادلانه، نه فقط به دلیل تسکین خاطر، ولی میتواند به منظور اقناع احساس رنجشی رخ دهد که به طور طبیعی در قربانیان ایجاد شده ‌است؛ گرچه که لزوما تساوی روانی میان «میزان رنجش قربانیان و #افکار_عمومی» با «مقدار رضایت خاطر ناشی از مشاهده مجازات مجرم» در مواردی اساسا دست نیافتنی است. ◀️ولی آنچه که به طور کلی روشن است، اگر قربانیان و خواطر متاثر از این قبیل موارد نقض #حقوق_بشر و #حقوق_بشردوستانه، امیدی به سپرده شدن مجرمین به دست عدالت نداشته باشند و افراد گستاخ و قدرتمند، سرمست از بی پاسخ ماندن رفتارهایشان، در ارتکاب جرایم علیه بشریت، پیشروی کنند، و ساختارهای بین المللی بی معنا شوند، آنگاه قربانیان، خود بایستی «قانون را به دست گیرند». چه آنکه شرط #تقاص، امکان وصول به حق از طریق محکمه عادل است که فرض آن منتفی است و نهادهای بین المللی نتوانسته اند از جهات مختلف مانع بی‌عدالتی و بی‌ثباتی ناشی از نبود #مجازات‌های_سازمان‌یافته ‌شوند. کانال عصر حقوق بشر https://eitaa.com/HumanRightsInWorld